اشعار و نوشته هاي عاشقانه

[MOHAMMAD -99]

در حسرت دیدار تو
از دست عزیزان چه بگویم گله ای نیست

گر هم گله ای هست دگر حوصله ای نیست

سرگرم به خود زخم زدن در همه عمرم

هر لحظه جز این دست مرا مشغله ای نیست

دیریست که از خانه خرابان جهانم

بر سقف فرو ریخته ام چلچله ای نیست

در حسرت دیدار تو آواره ترینم

هر چند که تا منزل تو فاصله ای نیست....

 

[MOHAMMAD -99]

گذر...
سالها پیش از این در بهاری زیبا در غروبی غمگین در سکوتی سنگین ما به هم برخوردیم
تو برای دل من آن غروب غمگین آن سکوت سنگین
من برای دل تو آن بهارزیبا
تو هزاران فتنه در نگاهت خفته
من به دنبال نگاهت به بلا افتاده
روزها از پی هم , تو جدا از غم و فارغ از غم
من و غم دست به هم از گذرگاه زمان میگذریم
تو سراپا شادی غرق در نغمه این آزادی فارغ از سلسله بند نگاهت بودی
دل بیچاره من , در بهاری زیبا , در غروبی غمگین , در سکوتی سنگین
بی خبرگشت اسیر
من در اندیشه آن فصل بهار در زمستانی سرد , با دلی رفته ز دست زیر لب می گویم
کاش می شد به تو گفت : تو تنها نفس شعر من , تو تنها امید دل نا امیدمن
کاش می شد به تو گفت : تو بمان , دور مشو از بر من , تو بمان تا نمیرد دل من
حیف می دانم من
تو همانگونه که بود آمدنت
در بهاری زیبا , در غروبی غمگین , در سکوتی سنگین
دل مجنون مرا زیر پا می نهی و می گذری....

 

[moya_memar]

ياس كبود خاطرم
تنها تويي بهانه ام
چند گاهيست دلم بي دليل هواي بودنت را دارد
نيازم وجودت را مي طلبد
وقلبم پيوند عجيبي خورده است با روحت
و تو همچنان سنگ دل
شايد اين در ذات بشر است
بشر آنقدر گرفتار زمان است
كه فراموش مي كند گهگاهي
گذر اين بي زماني را
.......

 

[naghmeirani]

از آتش پرسیدم عشق چیست ؟ گفت : از من سوزنده تر
از کوه پرسیدم عشق چیست ؟ گفت : از من استوارتر
از گل پرسیدم عشق چیست ؟گفت : از من زیباتر
از اقیانوس پرسیدم عشق چیست ؟ گفت : از من وسیع تر
از خودش پرسیدم : تو کیستی که هم زیبایی هم استواری هم وسیعی هم سوزان
گفت : من گناهی بیش نیستم

 

[naghmeirani]

عشق يعني خاطرات بي غبار دفتري از شعر و از عطر بهار
عشق يعني يك تمنا , يك نياز زمزمه از عاشقي با سوز و ساز
عشق يعني چشم خيس مست او زير باران دست تو در دست او
عشق يعني "بي تو هرگز ...پس بمان " تا سحر از عاشقي با او بخوان
عشق يعني هر چه داري نيم كن از برايش قلب خود تقديم كن ...

 

[naghmeirani]

عشق لالايي بارون تو شباس
نم نم بارون پشت شيشه هاس
لحظه ي شبنم و برگ گل ياس
لحظه ي رهايي پرنده هاس
تو خود عشقي كه همزاد مني
تو سكوت منو فرياد مي زني
تو خود عشقي كه شوق موندني
غم تلخ و گنگ شعراي مني
وقتي دنيا درد بي حرفي داره
تويي كه فرياد درداي مني
تو خود عشقي كه همزاد مني
تو سكوت منو فرياد مي زني
دستاي تو خورشيد و نشون مي دن
چشماي بستمو بيدار مي كنن
صداي بال پرنده رو لبات
تو گوشام دوباره تكرار مي كنن
زندگي وقتي كه بيزاري باشه
روز و شب هاش همه تكراري باشه
شايد عشق براي بعضي عاشقا
لحظه ي بزرگ بيداري باشه
عشق لالايي بارون تو شباس
نم نم بارون پشت شيشه هاس
لحظه ي عزيز با تو بودنه
آخرين پناه موندن منه
تو خود عشقي كه همزاد مني
تو سكوت منو فرياد مي زني
​

 

[@ RESPINA @]

در این سکوت دمادم که درد می بارد
شب است و حسرت یک حنجره غزلخوانی
تو هستی و غزل عاسقانه ی بودن
من و ستاره و اشک و شب پریشانی

 

[@ RESPINA @]

من به خورشید اعتقاد دارم, حتی اگر ندرخشد.
من به عشق اعتقاد دارم, حتی اگر تنها باشم.
من به خدا معتقدم, حتی اگر ساکت باشد.
​

 

[hamedinia_m51]

تو بزرگی مث شب
اگه مهتاب باشه یا نه
تو بزرگی مث شب
خود مهتابی تو اصلا خود مهتابی تو
تازه وقتی بره مهتاب و هنوز
شب تنها باید راه دوری بری تا دم دروازه ی روز.

مث شب رود بزرگی مث شب
تازه روزم که بیاد
تو نمیری
مث شبنم مث صبح

تو مث مخمل ابری
مثل اون ململ نازک
روی عطر علفا
مثل «بلاتکلیفی»!
هاج و واج مونده مردد
میون موندن و رفتن
میون مرگ و حیات
. . .
. . .
من باهارم تو زمین
من زمینم تو درخت
من درختم تو بهار

ناز انگشتای بارون تو باغم می کنه
مییون جنگلا طاقم می کنه.

 

[naghmeirani]

شب شده چشمم تو را دائم تمنا مي کند
دل اسير درد تنهاييست حاشا مي کند

نازنين ،آرام جان ! اين غصه ها از بهر چيست ؟
يا زبهر چيست دل امروز و فردا مي کند

پشت پلکت مينشينم پلک بر هم ميزني
عاقبت عشق است ما را زود رسوا مي کند

اين غم دوريت جا نم را به لب آورده است
دل اسير درد تنهاييست حاشا ميکند

 

[MOHAMMAD -99]

دریا دل
دور از تو هر شب تا سحر ، گریان چو شمع محفلم
تا خود چه باشد حاصلی ، از گریه ی بی حاصلم ؟

چون سایه دور از روی تو ، افتاده ام در کوی تو
چشم امیدم سوی تو، وای از امید باطلم

از بسکه با جان و دلم ، ای جان و دل آمیختی
چون نکهت از آغوش گُل ، بوی تو خیزد از گِلم

لبریز اشکم جام کو؟ آن آب آتش فام کو؟
و آن مایه ی آرام کو؟ تا چاره سازد مشکلم

در کار عشقم یار دل، آگاهم از اسرار دل
غافل نیم از کار دل، وز کار دنیا غافلم

در عشق و مستی داده ام، بود و نبود خویشتن
ای ساقی مستان بگو ، دیوانه ام یا عاقلم؟

چون اشک می لرزد دلم از موج گیسوئی رهی
با آن که در طوفان غم ، دریا دلم دریا دلم
​

 

[@ RESPINA @]

ما اين كم و كاست را نمي دانستيم

دل آنچه كه خواست را نمي دانستيم

باور كن اگر عنايت عشق نبود

دست چپ و راست را نمي دانستيم

 

[hamedinia_m51]

می خواهمت چنان که شب خسته خواب را

می جویمت چنان که لب تشنه آب را

محو توام چنان که ستاره به چشم صبح

یا شبنم سپیده دمان آفتاب را

بی تابم آنچنان که درختان برای باد

یا کودکان خفته به گهواره خواب را

بایسته ای چنان که تپیدن برای دل

یا انچنان که بال پریدن عقاب را

حتی اگر نباشی می آفرینمت

چونانکه التهاب بیابان سراب را

ای خواهشی که خواستنی تر ز پاسخی

با چون تو پرسشی چه نیازی جواب را

 

[بی خیال]

عشق یعنی

عشق یعنی

عشق یعنی ... برای همه

· عشق یعنی ... نتونی صبر کنی تا کسی شما رو به هم معرفی کنه.

· عشق یعنی ... همون سلام اول.


· عشق یعنی ... چیزی مثل تنفس در هوای پاک کوهستان.


· عشق یعنی ... یک موهبت طبیعی که باید اونو پرورش داد.


· عشق یعنی ... انفجار احساسات.


· عشق یعنی ... وقتی دلت می ره نتونی جلوشو بگیری.


· عشق یعنی ... جذب شخصیتش بشی.


· عشق یعنی ... وقتی تو از اون بخوای که مرد زندگیت بشه


· عشق یعنی ... وقتی من و تو ما می شیم

· عشق یعنی ... حاصل جمع دو انسان


· عشق یعنی ... مایه قوت قلب


· عشق یعنی ... شادی و نشاط


· عشق یعنی ... جواهر قیمتی خودتو به دست بیاری.


· عشق یعنی ... توی ذهنت خودتو با اون مجسم کنی.


· عشق یعنی ... وقتی توی انتخابت شک نداری.

· عشق یعنی ... وقتی دل پادشاهی می کنه.


· عشق یعنی ... وقتی اطمینان پیدا میکنی که اون مرد دلخواهته.


عشق یعنی ... وقتی مردی به دختر دلخواهش برمی خوره.


· عشق یعنی ... کم کردن فاصله ها.


· عشق یعنی ... کلید یه رابطه محکم.


· عشق یعنی ... دو تایی سوار یه ماشین قوی توی پستی و بلندی ها.


· عشق یعنی ... فرار کردن به دنیای خصوصی خودتون

 

[بی خیال]

عشق یعنی

عشق یعنی

عشق یعنی ... برای همه

· عشق یعنی ... نتونی صبر کنی تا کسی شما رو به هم معرفی کنه.

· عشق یعنی ... همون سلام اول.


· عشق یعنی ... چیزی مثل تنفس در هوای پاک کوهستان.


· عشق یعنی ... یک موهبت طبیعی که باید اونو پرورش داد.


· عشق یعنی ... انفجار احساسات.


· عشق یعنی ... وقتی دلت می ره نتونی جلوشو بگیری.


· عشق یعنی ... جذب شخصیتش بشی.


· عشق یعنی ... وقتی تو از اون بخوای که مرد زندگیت بشه


· عشق یعنی ... وقتی من و تو ما می شیم

· عشق یعنی ... حاصل جمع دو انسان


· عشق یعنی ... مایه قوت قلب


· عشق یعنی ... شادی و نشاط


· عشق یعنی ... جواهر قیمتی خودتو به دست بیاری.


· عشق یعنی ... توی ذهنت خودتو با اون مجسم کنی.


· عشق یعنی ... وقتی توی انتخابت شک نداری.

· عشق یعنی ... وقتی دل پادشاهی می کنه.


· عشق یعنی ... وقتی اطمینان پیدا میکنی که اون مرد دلخواهته.


عشق یعنی ... وقتی مردی به دختر دلخواهش برمی خوره.


· عشق یعنی ... کم کردن فاصله ها.


· عشق یعنی ... کلید یه رابطه محکم.


· عشق یعنی ... دو تایی سوار یه ماشین قوی توی پستی و بلندی ها.


· عشق یعنی ... فرار کردن به دنیای خصوصی خودتون.

 

[hamedinia_m51]

اي نگاهت نخي از مخمل و از ابريشم
چند وقتست كه هر شب به تو مي انديشم
به تو ، آري به تو يعني به همان منظر دور
به همان سبز صميمي به همان باغ بلور
به همان سايه ، همان وهم ، همان تصويري
كه سراغش ز غزلهاي خودم ميگيري
به تبسم، به تكلم ، به دل آرايي تو
به خموشي ، به تماشا ، به شكيبايي تو
به نفسهاي تو در سايه سنگين سكوت
به سخنهاي تو با لهجه شيرين سكوت
شبحي چند شبي آفت جانم شده است
اول نام كسي ورد زبانم شده است
در من انگار يكي در پي انكار من است
يك نفر مثل خودم عاشق ديدار من است
يك نفر ساده چنان ساده كه از سادگيش
مي شود يك شبه بي پرده به دلدادگيش
آه اي خواب گران سنگ سبكبار شدي
تو كه بر روح من افتاده و آوار شدي
آه اي بيرنگ تر از آينه يك لحظه بايست
راستي اين شبح هر شبه تصوير تو نيست؟.
اگر اين حادثه هر شبه تصوير تو نيست
پس چرا رنگ تو و آينه اينقدر يكيست؟.
آري آن سايه كه شب آفت جانم شده بود..
آن الفبا كه همه ورد زبانم شده بود
اينك از پشت دل آينه پيدا شده است
خود تماشا گه اين خيل تماشا شده است.
آن الفباي دبستاني دلخواه ، تويي
عشق من ، آن شبح شاد شبانگاه ، تويي
حتم دارم كه تويي آن شبح آينه پوش
عاشقي جرم قشنگي است به انكار مكوش​

 

[naghmeirani]

چه بخواهی چه نخواهی

دیوانه ی عشقم من و مجنون نگاهی
با گنج هنر فارغم از مالی و جاهی
گلشن، دلم از منظره ی روی سپیدی
روشن ،شبم از شعشعه ی چشم سیاهی
با بال سخن شب همه شب ابر نوردم
گویی که نسیمی بردم چون پر کاهی
از شوق به رقص آوردم چامه ی نغزی
آن گونه که رقصد ز دم باد گیاهی
گه زخمه به دل می زندم پنجه ی سازی
گاهی به نوا می کشدم شور سه گاهی
ما مشعل عشقیم و کند محفلمان گرم
آتشکده ی شعر تری، شعله آهی
یعقوب زمانم من در خلوت شبها
گریم ز غم یوسف افتاده به چاهی
ای مدعی ای آنکه به دشنام پیاپی
ما را بنوازی ز حسد گاه به گاهی
در غیبتم از رشک شنیدم شب و روزت
باشد شب طاعون زده یی، روز تباهی
اما به حضورم همه تن مدح تمامی
گاهی به زبانبازی و گاهی به نگاهی
ای دوست برو دست به دامان خدا زن
جز او نبود ما و تو را پشت و پناهی
از مهر خداوند کلامم بدرخشید
چون در دل شب های سیه پر تو ماهی
ما را مزن ای یار که در عرصه ی گیتی
جز شهرت دیرینه نداریم گناهی
مهرت به دل اندوختم و از تو گذشتم
امید تو هم بگذری از کینه، الهی
این دفتر شعرم چه بخوانی چه نخوانی
من شهر ه ی شهرم چه بخواهی چه نخواهی

 

[@ RESPINA @]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]دستهایم را در باغچه میکارم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]سبز خواهم شد، میدانم، میدانم، میدانم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]و پرستوها در گودی انگشتان جوهریم[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]تخم خواهند گذاشت[/FONT]

 

[hamedinia_m51]

برای خواب معصومانه عشق
کمک کن بستری از گل بسازیم
برای کوچ شب هنگام وحشت
کمک کن با تن هم پل بسازیم
کمک کن سایه بونی از ترانه
برای خواب ابریشم بسازیم
کمک کن با کلام عاشقانه
برای زخم شب مرهم بسازیم
کسی به فکر مریم های پر پر
کسی به فکر کوچ کفترا نیست
به فکر عاشقای در به در باش
که غیر از ما کسی به فکر ما نیست
تورو می شناسم ای شبگرد عاشق
تو با اسم شب اشنایی
از اندوه تو و چشم تو پیداست
که از ایل تبار عاشقای
تو رو می شناسم سر در گریبون
غریبگی نکن با هق هق من
تن شکستتو بسپار به دست
نوازش های دست عاشق من
به دنبال کدوم حرف و کلامی
سکوتت گفتن تمام حرفهاس
تورو از تپش قلبت شناختم
تو قلبت.قلب عاشقای دنیاس
تو با تن پوشی از گلبرگ وبوسه
منو به جشن نور واینه بردی
چرا از سایه های شب بترسم
تو خورشید به دست من سپردی
کمک کن جادهای مه گرفته
من مسافر و از تو نگیره
کمک کن تا کبوتر های خسته
روی یخ بستگی شاخه نمی رن
کمک کن از مسافر های عاشق
سراغ مهربونی رو بگیریم
کمک کن تا برای هم بمونیم
کمک کن تا برای هم بمونیم
بزار قسمت کنیم تنهاییمونو
میون سفره شب تو با من
بذار بین من و تو دست های ما​

پلی باشه واسه از خود گذشتن

 

[hamedinia_m51]

تو شبستون چشات پای پله ها پلکت مچ مهتابو می گیرم
اون دمی که گرگ و میشه با یه گله ی شقایق پیش پای تو میمیرم
من شبو به خاطراتم وصله می کنم می دوزم
من به هر رعد نگاهت گر می گیرم و میسوزم
اگه روز و خواسته باشی شبو تا تهش می نوشم
می زنم به آبو آتیش با خود خورشید می جوشم
زخم خورشیدی تن رو با شب و شبنم می بندم
اگه مقتول تو باشم دم جون دادن می خندم
تو شبستون چشات پای پله ها پلکت مچ مهتابو می گیرم
اون دمی که گرگ و میشه با یه گله ی شقایق پیش پای تو میمیرم

تو با این نگاه یاغی قرق سینه مایی
فاتح قلعه رویا کی به فتح ما میایی؟

 

[hamedinia_m51]

به خدا عشق به رسوا شدنش می ارزد
و به مجنون و به لیلا شدنش می ارزد

دفتر قلب مرا وا كن و نامی بنویس
سند عشق به امضا شدنش می ارزد

گرچه من تجربه‌ای از نرسیدن‌هایم
كوشش رود به دریا شدنش می ارزد

كیستم ؟ … باز همان آتش سردی كه هنوز
حتم دارد كه به احیا شدنش می ارزد

با دو دست تو فرو ریختنِ دم به دمم
به همان لحظه‌ی بر پا شدنش می ارزد

دل من در سبدی ـ عشق ـ به نیل تو سپرد
نگهش دار، به موسی شدنش می ارزد

سال‌ها گرچه كه در پیله بماند غزلم
صبر این كرم به زیبا شدنش می ارزد

علی‌اصغر داوری
​

 

[hamedinia_m51]

سايه بوني ديگه نيست
بازم آفتاب داره غوغا ميکنه
مگه اين دل سايه بوني ديگه پيدا ميکنه
نيمه جوني ديگه نيست
رنگ رخساره گمونم پيش مردم مارو رسوا ميکنه
پا ها خسته ،دل شکسته
اين چه ظلميه که آفتاب داره با ما ميکنه
سرگذشتي ديگه نيست
کوه ودشتي ديگه نيست
يه کوير خشک و سوزان و يک آفتاب داغ
نه پرنده اي که چيزي بخونه
نه مسافري که روزي بمونه
سوت و کوره همه جا
نه يه جايي که ماوايي کني
نه يه سقفي که امروزتو فردايي کني
همه جا دوره از اينجا
اينجا دوره از همه جا
مگه اين دل از کسي نام و نشوني ديگه پيدا ميکنه؟
نه جرقه اي که آتيش بگيرم
نه اميدي که بتونم راه رفتنو پيش بگيرم
شهر ما تا دور دوراش بيابونو بيابونه
تشنه ي بارونه و ابراي اون بي بارونه

 

[naghmeirani]

باز از جنــون عشـــق به كوي تو آمدم .... بيــگانگي مكــن كه بـه بـوي تو آمدم
در بر رخم مبند كه همچون نگاه شوق .... با كـاروان اشـــك به ســـوي تو آمدم
از شهربند عقــل به سر منزل جنــون .... اين ســـان به شوق ديدن روي تو آمدم
از رفته عـذرخـواه و ز آينده بيمناك .... آشفــــته تر ز حلــــقه مــــوي تو آمدم
مانند اشـك ، دور ز ديــدار مردمــان .... با ســـر دويـــده تا ســـر كوي تو آمدم
[FONT=arial, helvetica, sans-serif][/FONT]​

 

[*زهره*]

صوفی ار باده به اندازه خورد نوشش باد
ور نه اندیشه این کار فراموشش باد

آن که یک جرعه می از دست تواند دادن
دست با شاهد مقصود در آغوشش باد

پیر ما گفت خطا بر قلم صنع نرفت
آفرین بر نظر پاک خطاپوشش باد

شاه ترکان سخن مدعیان می‌شنود
شرمی از مظلمه خون سیاووشش باد

گر چه از کبر سخن با من درویش نگفت
جان فدای شکرین پسته خاموشش باد

چشمم از آینه داران خط و خالش گشت
لبم از بوسه ربایان بر و دوشش باد

نرگس مست نوازش کن مردم دارش
خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

به غلامی تو مشهور جهان شد حافظ
حلقه بندگی زلف تو در گوشش باد​

 

[naghmeirani]

هر دارو که علاج بود
در خانه داشتم
اما تنم در باد
به تماشای غزلهای آخر می رفت
امروز را بی تو خفتم
فردا که خاک را به باد بسپارند
تو را یافته ام
مگر تو نسیم ابر بودی
که تو را در باران گم کردم ؟

 

[naghmeirani]

میام از شهر عشق و کوله بار من غزل
پر از تکرار اسم خوب و دلچسب عسل
کسی که طعم اسمش طعم عاشق بودنه
طلوع تازه ی خواستن تو رگ های منه
میام از شهر عشق و کوله بار من غزل
پر از تکرار اسم خوب و دلچسب عسل
عسل مثل گله ، گل بارون زده
به شکل ناب عشق که از خواب اومده
سکوت لحظه هاش هیاهوی غمه
به گلبرگ صداش هجوم شبنمه
نیاز من به او ،‌ ورای خواستنه
نیاز جویبار ، به جاری بودنه
کسی که طعم اسمش طعم عاشق بودنه
تمام لحظآها مثل خود من با منه
تویی که از تمام عاشقا عاشق تری
منو تا غربت پاییز چشات می بری
کسی که عمق چشماش جای امن بودنه
تویی که با تو بودن بهترین شعر منه
تو مثل خواب گل ،‌ لطیف و ساده ای
مثل من عاشقی به خاک افتاده ای
یه جنگل رمز و راز یه دریا ساده ای
اسیر عاطفه ،‌ ولی آزاده ای
نیاز من به تو ورای خواستنه
نیاز جویبار به جای بودنه
نیاز من به تو ، ورای خواستنه
نیاز جویبار به جاری بودنه

 

[*زهره*]

بی تو دل من دمی قرار نگیرد
پند نصیحت کنان به کار نگیرد

هر چه در امکان عقل بود بگفتیم
این دل شوریده اعتبار نگیرد

داد من امروز ده، که روز ضرورت
یار نباشد که دست یار نگیرد

صید توام، ترک من مگیر، که دیگر
صید چنین کس به روزگار نگیرد

روز نباشد که در فراق رخ تو
روی من از خون دل نگار نگیرد

بر سر من گر تو خاک راه ببیزی
از تو دلم ذره‌ای غبار نگیرد

هر چه بخواهی بکن، که بنده‌ی منقاد
حکم خداوند خویش خوار نگیرد

رنج کش، ای اوحدی، که بی‌المی کس
آرزوی خویش در کنار نگیرد

طالب وصلی، که بردبار نباشد
بوسه از آن لعل قند بار نگیرد​

 

[Mitra_Galaxy]

ز عشق تو جان بی قراری دارم
در دل ز غم تو خار خاری دارم
هر دم کشدم سوی تو بیتابی دل
می‌پنداری که با تو کاری دارم

 

[*زهره*]

من ندانستم از اول که تو بی مهر و وفایی
عهد نابستن از آن به که ببندی و نپایی

دوستان عیب کنندم که چرا دل به تو دادم
باید اول به تو گفتن که چنین خوب چرایی

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی

آن نه خالست و زنخدان و سر زلف پریشان
که دل اهل نظر برد که سریست خدایی

پرده بردار که بیگانه خود این روی نبیند
تو بزرگی و در آیینه کوچک ننمایی

حلقه بر در نتوانم زدن از دست رقیبان
این توانم که بیایم به محلت به گدایی

عشق و درویشی و انگشت نمایی و ملامت
همه سهلست تحمل نکنم بار جدایی

روز صحرا و سماعست و لب جوی و تماشا
در همه شهر دلی نیست که دیگر بربایی

گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم
چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی

شمع را باید از این خانه به دربردن و کشتن
تا به همسایه نگوید که تو در خانه مایی

سعدی آن نیست که هرگز ز کمندت بگریزد
که بدانست که دربند تو خوشتر که رهایی

خلق گویند برو دل به هوای دگری ده
نکنم خاصه در ایام اتابک دو هوایی​

 

[@ RESPINA @]

به چرک می‌نشيند خندهبه نوارِ زخم‌بندی‌اش ار ببندی.
رهای‌اش کن

رهای‌اش کن اگر چندقيلوله‌یِ ديو آشفته‌می‌شود.

چمن است اين
چمن است
با لکه‌های آتش‌خونِ گُل بگو چمن است اين، تيماجِ سبزِ ميرغضب نيست

حتا اگر ديری است تا بهاربر اين مسلخ
برنگذشته‌باشد.


تا خنده‌یِ مجروح‌ات به چرک اندر ننشيند
رهای‌اش‌کن
چون ما رهای‌اش‌کن!