مشاعرۀ سنّتی

[moein_13]

یار بارافتاده را در کاروان بگذاشتند
بی‌وفا یاران که بربستند بار خویش را

از شکار دیگران چشم و دلی دارم سیر / شیرم و جوی شغالان نبود ابخورم

 

[*زهره*]

ما خستگانیم و تویی صد مرهم بیمار ما

ما بس خرابیم و تویی هم از کرم معمار ما

 

[moein_13]

ما خستگانیم و تویی صد مرهم بیمار ما

ما بس خرابیم و تویی هم از کرم معمار ما

انان که زپیش رفته اند ای ساقی

در خاک غرور خفته اند ای ساقی

 

[*زهره*]

یا دهان ما بگیر ای ساقی ور نی فاش شد

آنچ در هفتم زمین چون گنج‌ها گنجور بود

 

[moein_13]

یا دهان ما بگیر ای ساقی ور نی فاش شد

آنچ در هفتم زمین چون گنج‌ها گنجور بود

دل کز طواف کعبهکویت و قوف یافت
از شوق ان حریم ندارد سر حجاز

 

[araz_heidari]

دل کز طواف کعبهکویت و قوف یافت
از شوق ان حریم ندارد سر حجاز

زهر است عطای خلق هر چند دوا باشد
حاجت زچه کش خواهی جایی که خدا باشد
​

 

[hedieh20]

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد,


نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم


چه خواهد ساخت,


ولی بسیار مشتاقم,


که از خاک گلویم سوتکی سازد,


گلویم سوتکی باشد,


بدست کودکی گستاخ و بازیگوش


و او


یکریز و پی در پی


دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد


و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد,


بدین سان بشکند در من,

سکوت مرگبارم را

 

[araz_heidari]

با سلام
این شعر را در جای خودش بنویسید
اینجا مال مشاعره است عزیز

 

[naghmeirani]

زهر است عطای خلق هر چند دوا باشد​

حاجت زچه کش خواهی جایی که خدا باشد​

دیوانهٔ روی اوست دایم
آشفتهٔ موی اوست پیوست

در سایهٔ زلف او بیاسود
وز نیک و بد زمانه وارست​

 

[araz_heidari]

دیوانهٔ روی اوست دایم
آشفتهٔ موی اوست پیوست

در سایهٔ زلف او بیاسود
وز نیک و بد زمانه وارست​

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش
كه دست دادش و ياري ناتواني داد
برو معالجه خود كن اي نصيحتگو
شراب و شاهد شيرين كه را زياني داد
با اجازه من رفتم
​

 

[*زهره*]

در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند
گر تو نمی‌پسندی تغییر کن قضا را

 

[barg]

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود​

 

[moein_13]

ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می رود
وان دل که با خود داشتم با دلستانم می رود​

دیدمت دور نمای در و بام ای شیراز

سر امئ به سینه لام ای شیراز

 

[meh_61]

ز جور کوکب طالع سحرگهان چشمم
چنان گريست که ناهيد ديد و مه دانست[FONT=&quot][/FONT]

 

[naghmeirani]

تــو پريــزاده نگــردي به جهــان رام كسي

حــالـت مــرغ هــوا ، شيــوه آهــــو داري​

 

[meh_61]

يا رب اين شمع دل افروز ز کاشانه کيست
جان ما سوخت بپرسيد که جانانه کيست[FONT=&quot][/FONT]

 

[naghmeirani]

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]تا بــــاز كجـــا مــوج به ساحـــل رسد، آن روز [/FONT]
[FONT=arial, helvetica, sans-serif] روزي كه نشـــاني ز مــن، الا سخــنم نيست[/FONT]​

 

[meh_61]

تيمار غريبان اثر ذکر جميل است
جانا مگر اين قاعده در شهر شما نيست[FONT=&quot][/FONT]

 

[eksir]

تا همتم به دست طلب زد در بلا

دربست شد مسخر من کشور بلا

 

[gh_engineer]

تا همتم به دست طلب زد در بلا

دربست شد مسخر من کشور بلا

ای درد توام درمان در بستر ناکامی
و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی​

 

[eksir]

یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

 

[gh_engineer]

حکیم عمر خیام

حکیم عمر خیام

یاقوت جان فزایش از آب لطف زاده
شمشاد خوش خرامش در ناز پروریده

هر چند بنزد عامه این باشد زشت
سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت​

 

[pani33]

وحشي بافقي

وحشي بافقي

هر چند بنزد عامه این باشد زشت


سگ به ز من ار برم دگر نام بهشت​

تازه شد آوازه‌ي خوبي ، گلستان ترا

نعمه سنج نو، مبارک باد، بستان ترا ​

خوان زيبايي به نعمتهاي ناز آراست، حسن

نعمت اين خوان گوارا باد مهمان ترا​

 

[م.سنام]

از صحبت من با تو، برخاست بسی فتنه
دیوانه چو بنشیند، با مست بود غوغا

 

[گلابتون]

آينه خورشيد شود پيش رخ روشن او
تاب نظر خواه و ببين كايينه تابيد مرا

 

[Ghazal_joon]

ای آفتاب حسن‌ ٬ برون آ ٬ دمی ز ابر
کان چهره مشعشع تا بانم آرزوست
بشنيدم از هوای تو آواز طبل باز
باز آمدم که ساعد سلطانم آرزوست

 

[گلابتون]

تا چند همچو شمع زبان آوري كني
پروانه مراد رسيد اي محب خموش

 

[*زهره*]

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم
ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم

 

[hamid_61]

[FONT=&quot]مجنون شده ام از بهر خدا


زان زلف خوشت یک سلسله کن[/FONT][FONT=&quot] [/FONT]

 

[moein_13]

[FONT=&quot]مجنون شده ام از بهر خدا


زان زلف خوشت یک سلسله کن[/FONT]

نو بخت چو به دَورِ تو برسد آه مکن

می نوش چون وقت دَوراست به فور