مشاعرۀ سنّتی

[T.bita]

لب بر لب كوزه برم از غايت آز
تا زو طلبم واسطه عمر دراز

ز شعر حافظ شیراز می رقصند و می نازند سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی

 

[محـسن ز]

ز هوشیارانِ عالم هر که را دیدم غمی دارد
دلا دیوانه شو دیوانگی هم عالمی دارد

دلم كه گوهر اسرار حسن و عشق در اوست
توان به دست تو دادن گرش نكو داري

 

[naghmeirani]

ز شعر حافظ شیراز می رقصند و می نازند سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی

یا ز رۀ وفا بیا، یا ز دلِ رهی برو
سوخت در انتظارِ تو ،جان به لب رسیده ام

 

[محـسن ز]

ز شعر حافظ شیراز می رقصند و می نازند سیه چشمان کشمیری و ترکان سمرقندی

يارب اين شهر چه شهريست كه صد يوسف دل
به كلافي بفروشيم و خريداري نيست

 

[naghmeirani]

دلم كه گوهر اسرار حسن و عشق در اوست
توان به دست تو دادن گرش نكو داري

یک لحظه سایه از سرِ ما دورتر مکن
دانسته ای که سایۀ عنقا مبارک است

 

[محـسن ز]

یک لحظه سایه از سرِ ما دورتر مکن
دانسته ای که سایۀ عنقا مبارک است

تو همچو صبحي و من شمع خلوت سحرم
تبسمي كن و جان را بين كه چون همي سپرم

 

[nasimkhordad]

تو همچو صبحي و من شمع خلوت سحرم
تبسمي كن و جان را بين كه چون همي سپرم

میازار مری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است

 

[naghmeirani]

تو همچو صبحي و من شمع خلوت سحرم
تبسمي كن و جان را بين كه چون همي سپرم

ما زندۀ عشقیم ،فنا را نشناسیم
شایستۀ دردیم ، دوا را نشناسیم
عمرِ ابدی یافته ایم از مددِ عشق
خضریم ولی آبِ بقا را نشناسیم

 

[محـسن ز]

ما زندۀ عشقیم ،فنا را نشناسیم
شایستۀ دردیم ، دوا را نشناسیم
عمرِ ابدی یافته ایم از مددِ عشق
خضریم ولی آبِ بقا را نشناسیم

من كه دانم به وصل او نرسم
اين چه امروزي و چه فردايست
اين چه موي است و روي و چشم و نگاه
اين چه حسن است اين چه زيبايست

 

[naghmeirani]

من كه دانم به وصل او نرسم
اين چه امروزي و چه فردايست
اين چه موي است و روي و چشم و نگاه
اين چه حسن است اين چه زيبايست

تا چند می سوزی دلا خود را و ما را
ما هیچ ،رحمی کن به خود آخر خدا را

 

[محـسن ز]

تا چند می سوزی دلا خود را و ما را
ما هیچ ،رحمی کن به خود آخر خدا را

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد اندم كه بي ياد تو بنشينم

 

[naghmeirani]

الا اي همنشين دل كه يارانت برفت از ياد
مرا روزي مباد اندم كه بي ياد تو بنشينم

من ندیدم سخنی خوشتر از افسانۀ تو
عاقلان بیهده خندند به دیوانۀ تو
نقدِ جان گر چه بود قیمتِ پیمانۀ تو
آه از آن دل که نشد مست ز میخانۀ تو
کاش دایم دلِ ما از تو بلرزد ای عشق
آن دلی کز تو نلرزد به چه ارزد ای دل

 

[محـسن ز]

من ندیدم سخنی خوشتر از افسانۀ تو
عاقلان بیهده خندند به دیوانۀ تو
نقدِ جان گر چه بود قیمتِ پیمانۀ تو
آه از آن دل که نشد مست ز میخانۀ تو
کاش دایم دلِ ما از تو بلرزد ای عشق
آن دلی کز تو نلرزد به چه ارزد ای دل

لعلي از كان مروت بر نيامد سالهاست
تابش خورشيد و سعي باد و باران را چه شد
كس نمي گويد كه ياري داشت حق دوستي
حق شناسان را چه حال افتاد ياران را چه شد

 

[naghmeirani]

لعلي از كان مروت بر نيامد سالهاست
تابش خورشيد و سعي باد و باران را چه شد
كس نمي گويد كه ياري داشت حق دوستي
حق شناسان را چه حال افتاد ياران را چه شد

دریاب که ایامِ گل و صبحِ جوانی
چون برق کند جلوه وچون باد گریزد

 

[Mehr noosh]

دریاب که ایامِ گل و صبحِ جوانی
چون برق کند جلوه وچون باد گریزد

در حمل بار غصه ات با شوق شرکت میکنم

یک شادی کوچک اگر از روی بام دل گذشت
هر چند اندک باشد آن را با تو قسمت میکنم
خسته شدی از شعر من زیبا اگر بد شد ببخش
دلتنگ و عاشق هستم اما رفع زحمت میکنم

 

[محـسن ز]

دریاب که ایامِ گل و صبحِ جوانی
چون برق کند جلوه وچون باد گریزد

درد ما را نيست درمان الغياث
هجر ما را نيست پايان الغياث
دين و دل بردند و قصد جان كنند
الغياث از جور خوبان الغياث

 

[naghmeirani]

درد ما را نيست درمان الغياث
هجر ما را نيست پايان الغياث
دين و دل بردند و قصد جان كنند
الغياث از جور خوبان الغياث[/
ثنا گویان ،مدد جویان، همی میتازم امشب
منِ سوزان به قصدِ جان ،همی می نالم امشب

 

[Mehr noosh]

با بلبلان بي‌دل شيدا مكن غرور
از دست غيبت تو شكايت نمي‌كنم
تا نيست غيبتي نبود لذت حضور

 

[محـسن ز]

[quote
ثنا گویان ،مدد جویان، همی میتازم امشب
منِ سوزان به قصدِ جان ،همی می نالم امشب

بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سر بلندي بر آسمان توان زد
گر دولت وصالت خواهد دري گشودن
سرها بدين تخيل بر آستان توان زد

 

[Mehr noosh]

بر آستان جانان گر سر توان نهادن
گلبانگ سر بلندي بر آسمان توان زد
گر دولت وصالت خواهد دري گشودن
سرها بدين تخيل بر آستان توان زد

در خیالت مثل من پرواز کن

​

تو خود عشقی مرا آغاز کن

 

[محـسن ز]

با بلبلان بي‌دل شيدا مكن غرور
از دست غيبت تو شكايت نمي‌كنم
تا نيست غيبتي نبود لذت حضور

روز شب خوابم نمي ايد به چشم غم پرست
بس كه در بيماري هجر تو سوزانم چو شمع

 

[naghmeirani]

در خیالت مثل من پرواز کن​

تو خود عشقی مرا آغاز کن

نی ز نغمه وا ماند،چون ز لب جدا ماند
وای اگر دلِ خود را ، از خدا جدا بینی

 

[Mehr noosh]

یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب آیینه عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا که دلت با دگران است........

 

[محـسن ز]

تا وجود من شود كامل بهم آميختند
اشتياق زنده ماندن با عذاب زندگي
روز شب تكرار تلخي بودو از بس ديده ام
رفته بيرون ديگر از دستم حساب زندگي

 

[Mehr noosh]

تا وجود من شود كامل بهم آميختند
اشتياق زنده ماندن با عذاب زندگي
روز شب تكرار تلخي بودو از بس ديده ام
رفته بيرون ديگر از دستم حساب زندگي

یادمان باشد که اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق زهر بی سر پایی نکنیم

 

[@ RESPINA @]

یادمان باشد که اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق زهر بی سر پایی نکنیم

ما اجنبی ز قاعده کار عالمیم
دیوانه گرد کوچه و بیابان عالمیم

 

[Mehr noosh]

مستان نيم شب را
رندان تشنه لب را
بار دگر به فرياد
در كوچه ها صدا كن
خواب دريچه ها را
با نعره ي سنگ بشكن
بار دگر به شادي
دروازه هاي شب را
رو بر سپيده
وا كن

 

[msglike]

نکته ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرو نگذاشتیم

 

[nasimkhordad]

نکته ها رفت و شکایت کس نکرد
جانب حرمت فرو نگذاشتیم

مزن بر سر ناتوان دست زور
که روزی بیفتی به پایش چو مور

 

[anahita shams]

مزن بر سر ناتوان دست زور
که روزی بیفتی به پایش چو مور

رخشید یاد عشق كهن در نگاه ما
آهی از آن صفای خدایی زبان دل
اشكی از آن نگاه نخستین گواه ما
ناگاه عشق مرده سر از سینه بركشید
آویخت همچو طفل یتیمی به دامنم
آنگاه سر به دامن آن سنگدل گذاشت