امام محمد باقر(ع) : تو را به پنج چیز سفارش می كنم : اگر مورد ستم واقع شدی ستم مكن ، اگر به تو خیانت كردند خیانت مكن ، اگر تكذیبت كردند خشمگین مشو ، اگر مدحت كنند شاد مشو ، و اگر نكوهشت كنند ، بیتابی مكن .
اوصیك بخمس : ان ظلمت فلا تظلم ، و ان خانوك فلا تخن ، و ان كذبت فلا تغضب ، و ان مدحت فلا تفرح ، و ان ذممت فلا تجزع
حدیث 3 :
امام محمد باقر(ع) : سخن نیك را از هر كسی ، هر چند به آن عمل نكند ، فرا گیرید .
خذوا الكلمه الطیبه ممن قالها و ان لم یعمل بها
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 170
حدیث 4 :
امام محمد باقر(ع) : چیزی با چیزی نیامیخته است كه بهتر از حلم با علم باشد .
ما شیب شی ء بشی ء احسن من حلم بعلم
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 172
حدیث 5 :
امام محمد باقر(ع) : نهایت كمال ، فهم در دین و صبر بر مصیبت ، و اندازه گیری در خرج زندگانی است .
الكمال كل الكمال التفقه فی الدین و الصبر علی النائبه و تقدیر المعیشه .
حدیث 6 :
امام محمد باقر(ع) : سه چیز از خصلتهای نیك دنیا و آخرت است : از كسی كه به تو ستم كرده است گذشت كنی ، به كسی كه از تو بریده است بپیوندی ، و هنگامی كه با تو به نادانی رفتار شود ، بردباری كنی .
ثلاثه من مكارم الدنیا و الاخره : ان تعفو عمن ظلمك ، و تصل من قطعك ، و تحلم اذا جهل علیك .
حدیث 7 :
امام محمد باقر(ع) : خداوند دوست ندارد كه مردم در خواهش از یكدیگر اصرار ورزند ، ولی اصرار در خواهش از خودش را دوست دارد .
ان الله كره الحاح الناس بعضهم علی بعض فی المساله و احب ذلك لنفسه
حدیث 8 :
امام محمد باقر(ع) : دانشمندی كه از علمش سود برند ، از هفتاد هزار عابد بهتر است .
عالم ینتفع بعلمه افضل من سبعین الف عابد
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 173
حدیث 9 :
امام محمد باقر(ع) : هیچ بنده ای عالم نیست ، مگر اینكه نسبت به بالا دست خود ، حسادت نورزد ، و زیردست خود را خوار نشمارد .
لا یكون العبد عالما حتی لا یكون حاسدا لمن فوقه و لا محقرا لمن دونه
حدیث 10 :
امام محمد باقر(ع) : هر كه خوش نیت باشد ، روزی اش افزایش می یابد .
من حسنت نیته ، زید فی رزقه
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 175
حدیث 11 :
امام محمد باقر(ع) : هر كس با خانواده اش خوشرفتار باشد ، بر عمرش افزوده می گردد .
من حسن بره باهله ، زید فی عمره
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 175
حدیث 12 :
امام محمد باقر(ع) : از سستی و بی قراری بپرهیز ، كه این دو ، كلید هر بدی می باشند ، كسی كه سستی كند ، حقی را ادا نكند ، و كسی كه بی قرار شود ، بر حق صبر نكند .
ایاك و الكسل و الضجر فانهما مفتاح كل شر ، من كسل لم یؤد حقا ، و من ضجر لم یصبر علی حق
حدیث 13 :
امام محمد باقر(ع) : پیوند با خویشان ، عملها را پاكیزه می نماید ، اموال را افزایش می دهد ، بلا را دور می كند ، حساب آخرت را آسان می نماید ، و مرگ را به تاخیر می اندازد .
صله الارحام تزكی الاعمال و تنمی الاموال و تدفع البلوی و تیسر الحساب و تنسی ء فی الاجل
حدیث 14 :
امام محمد باقر(ع) : بهترین چیزی را كه دوست دارید درباره شما بگویند ، درباره مردم بگویید .
قولوا للناس احسن ما تحبون ان یقال لكم
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 65 ، ص 152
حدیث 15 :
امام محمد باقر(ع) : خداوند بنده مؤمنش را با بلا مورد لطف قرار می دهد ، چنانكه سفر كرده ای برای خانواده خود هدیه می فرستد ، و او را از دنیا پرهیز می دهد ، چنانكه طبیب مریض را پرهیز می دهد .
ان الله یتعهد عبده المؤمن بالبلاء كما یتعهد الغائب اهله بالهدیه ، و یحمیه عن الدنیا كما یحمی الطبیب المریض
حدیث 16 :
امام محمد باقر(ع) : بر شما باد به پرهیزكاری و كوشش و راستگویی ، و پرداخت امانت به كسی كه شما را بر آن امین دانسته است ، چه آن شخص ، نیك باشد یا بد .
علیكم بالورع و الاجتهاد ، و صدق الحدیث ، و اداء الامانه الی من ائتمنكم علیها برا كان او فاجرا
حدیث 17 :
امام محمد باقر(ع) : غیبت آن است كه درباره برادرت چیزی را بگویی كه خداوند بر او پوشیده و مستور داشته است . و بهتان آن است كه عیبی را كه در برادرت نیست ، به او ببندی .
من الغیبه ان تقول فی اخیك ما ستره الله علیه ، و ان البهتان ان تقول فی اخیك ما لیس فیه
حدیث 18 :
امام محمد باقر(ع) : خداوند ، دشنام گوی بی آبرو را دشمن دارد .
ان الله یبغض الفاحش المتفحش
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص 176
حدیث 19 :
امام محمد باقر(ع) : تواضع ، راضی بودن به نشستن در جایی است كه كمتر از شانش باشد ، و اینكه به هر كس رسیدی سلام كنی ، و جدال را هر چند حق با تو باشد ، ترك كنی .
التواضع ، الرضا بالمجلس دون شرفه ، و ان تسلم علی من لقیت ، و ان تترك المراء و ان كنت محقا
حدیث 20 :
امام محمد باقر(ع) : برترین عبادت ، پاكی شكم و پاكدامنی است .
افضل العباده عفه البطن و الفرج
بحارالانوار ، دار احیاء التراث العربی ، ج 75 ، ص176