شهادت امام جعفر صادق بر تمام شیعیان حضرتش تسلیت باد

[Tabrizli Atila]

دلم هواى بقیع دارد و غم صادق​

عزا گرفته دل من ز ماتم صادق​

دوباره بیرق مشکى به دست دل گیرم​

زنم به سینه که آمد محرم صادق​

سلام من به بقیع و به تربت صادق​

سلام من به مدینه به غربت صادق​

سلام من به مدینه به آستان بقیع​

سلام من به بقیع و کبوتران بقیع​

سلام من به مزار معطّر صادق​

که مثل ماه درخشد به آسمان بقیع​

سلام من به ششم ماه فاطمىّ بقیع​

سلام من به گل یاس هاشمىّ بقیع​

ز غربتش چه بگویم که سینه‏ها خون است​

براى صادق زهرا مدینه محزون است​

دلم دوباره به یاد رئیس مذهب سوخت​

که ذکر غربت لیلى حدیث مجنون است​

همانکه غربتش از قبر خاکى‏اش پیداست​

امام صادق شیعه سلاله زهراست​

ز بسکه کینه و غربت به هم موافق شد​

هدف به تیر جسارت امام صادق شد​

همانکه فاطمه را بین کوچه زد گویا​

ز کینه قاتل این پیرمرد عاشق شد​

امام پیر و کهنسال شیعه را کشتند​

امان که روح سبکبال شیعه را کشتند​

براى فاطمه از بى کسى سخن مى‏گفت​

براى مادرش از غربت وطن مى‏گفت​

بخاک حجره‏اش از سوز سینه مى‏غلطید​

پسر به مادر خود از کتک زدن مى‏گفت​

از آن شبى که زد او را ز کینه اِبْن‏ربیع​

دوانده در پى‏اش اندر مدینه ابن‏ربیع​

فضاى شهر مدینه بیاد او تار است​

هنوز سینه آن پیر عشق خونبار است​

هنور مى‏کشد او را عدو به دنبالش​

هنوز هم ز عدویش دلش به آزار است​

هنوز تلخى کامش به حسرت شهدى است​

هنوز چشم دلش به رسیدن مهدى است​

 

[parastoo kh]

حدیث امام جعفر صادق(ع)

حدیث امام جعفر صادق(ع)

لعباد ثلاثة : قوم عبدوا الله عز و جل خوفا فتلك عبادة العبيد و قوم عبدوا الله تبارك و تعالي طلب الثواب ، فتلك عبادة الأجراء و قوم عبدوا الله عز و جل حبا له فتلك عبادة الأحرار و هي أفضل العبادة .

امام جعفر صادق (ع) : عبادت كنندگان سه دسته اند : گروهي خداي متعال را از ترس عبادت كنند و اين عبادت بردگان است ، گروهي خداي متعال را به طمع ثواب عبادت كنند و اين عبادت مزدوران است . دسته اي خداي متعال را براي دوستيش عبادت كنند و اين عبادت آزادگان و بهترين عبادت است .

 

[venous_20]

شهادت ششمین اخترتابناک آسمان امامت حضرت امام حعقرصادق علیه السلام تسلیت باد

 

[Metal Guard]

امام صادق(ع) در آخرین لحظه‌های زندگی

امام در لحظه تسلیم کردن جان، وصایایی چند می‌نماید که برخی در امر امامت، برخی در زمینه مسائل خانوادگی و بخشی در مورد عامه است.

- به فرزندان خود فرمود: فَلا تَمُوتُنَّ اِلاُّ وَ اَنتُم مُسلِموُن؛ بکوشید که جز مسلمان نمیرید .

- به کسان و خویشان فرمود: اِنَّ شَفاعَتَنَا لاتَنالُ مَستَخِفّاَ بِالصَّلاةِ؛ شفاعت ما به کسی که نماز را کوچک بشمارد نمی‌رسد .

- به خانواده خود وصیت فرمود که پس از مرگش تا چند سال در موسم حج در منا برای ایشان مراسم عزاداری بر پا کنند.

- دستور دادند برای خویشان و کسان هدیه‌ای بفرستند، حتی هفتاد دینار برای حسن افطس از خویشان ایشان. حسن افطس همان کسی است که با خنجر به امام حمله کرده بود و می‌فرمود می‌خواهد آیه قرآن را در مورد صله رحم اجرا کند.

- بخشی از سفارش‌های ایشان درباره غسل و کفن و قبر خود بود .

- و بالاخره بخشی از وصیت راجع به مردم بود که رووس آن دعوت به وقار و آرامش، حفظ زبان، پرهیز از دروغ و تهمت و دشمنی، دوری از تجاوزکار، پرهیز از حسادت و ترک معاصی و ... بود. (۱)

لحظه مرگ

امام صادق علیه السلام در آخرین لحظات حیات که مرگ را نزدیک دیدند، دستور دادند که تمام خانواده و خویشان نزدیکش بر سر بالینش جمع گردند و پس از آن که همه آنان در کنار امام حاضر شدند، چشم بگشود و به صورت یکایک آنها نظر افکند و فرمود: «انّ شِفاعتنا لاتنال مستخفاٌ بالصلوة.»

این وصیت امام، دلیل آن است که در آئین اسلام، نماز جایگاهی مهم دارد، طوری که امام در آخرین لحظه‌های زندگی از میان هزاران مسئله فقط نماز را سفارش می‌کند و این نیست جز برای این که امام صادق علیه السلام هادی امت و پاسدار دین است و نماز از این دیدگاه از اهمیت فراوانی برخوردار می‌باشد.

امام صادق علیه السلام بدین وسیله خواستند بیان کنند که خویشاوندی با پیامبر صلی الله علیه و آله اگر توأم با انجام فرائض و تکالیف دینی نباشد، سودی به آنان نخواهد داشت، بلکه این نسبت مسؤولیت ایشان را سنگین‌تر خواهد ساخت.ام‌حمیده مادر امام موسی کاظم و همسر امام صادق علیهماالسلام از این حال امام در شگفت بوده که چگونه امام به هنگام وفات نیز از این فریضه بزرگ غفلت نداشته است و هرگاه این حال امام را به یاد می‌آورده می‌گریسته است.از کارهای عجیب امام در ساعت رحلتش آن که دستور دادند برای تمام خویشاوندان نزدیکش صله و تحفه‌ای فرستاده شود و حتی برای حسن افطس مبلغ هفتاد دینار فرستاد.

سالمه کنیز و خدمتکار آن حضرت پرسید: «چگونه به مردی که با دشنه و خنجر به شما حمله آورده و قصد قتل شما را داشته است، چنین مبلغی را عطا می‌فرمائید؟»

امام در پاسخ فرمود: «می‌خواهی مشمول این آیه قرآن نباشم که فرمود: «وَالَّذینَ یَصِلُونَ ما اَمُرَاللهُ بِهِ یُوصَلَ وَ یَخَشونَ رَبَّهُم وَ یَخافُونَ سُوءِ الحِسابِ»؛ و آنان که فرمان خدا را در مورد صله رحم و دلجوئی از خویشاوندان اجرا می‌کنند و از خدایشان می‌ترسند و از محاسبه بدفرجام بیمناکند.

ای سالمه! خداوند بهشت را بیافرید و بوی آن را بسیار خوش و مطبوع گردانید که از فاصله‌ای به مسافت دو هزار ساله به مشام می‌رسد، لیکن عاق و کسی که قطع رحم کرده بوی آن را احساس نمی‌کند و درنمی‌یابد.

این وصیت امام نیز بیانگر اهمیت صله رحم است و رفتار خود امام هم اینگونه بوده که با ارحامش پیوند داشته و حتی با آنان که با او بریده و به قصد کشتنش به طرف او حمله کرده بودند به طریق نیکو رفتار کرد و مبلغی صله فرستاد، و به راستی که این، خلق و خوی انبیاء و اولیاء است. (۲)

به نقل از کتاب صفحاتی از زندگانی امام صادق علیه السلام.