[h=1] شناسایی نقش دو متغیر ژنتیکی با اختلال استرس پس از سانحه
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 93102413210
چهارشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۸
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس در تحقیقاتشان دو متغیر ژنی را با اختلال استرس پس از سانحه مرتبط کرده‌اند و این موضوع نشان می‌دهد وراثت بر خطر ابتلای فرد به این اختلال اثرگذار است.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، به گفته دکتر «آرمن گوئنجیان»، محقق موسسه علوم اعصاب و رفتار انسانی Semel در دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، بسیاری از مردم پس از زنده‌ماندن از بلاهایی مانند جنگ، بلایای طبیعی یا قربانی‌شدن تجاوز جنسی به اختلال استرس پس از سانحه دچار می‌شوند اما تمامی افرادی که چنین تروماهایی را تجربه می‌کنند، این اختلال را تجربه نمی‌کنند.
دانشمندان این موضوع را بررسی کردند که آیا این نوع اختلال دارای عوامل ژنتیکی است که باعث می‌شود تعدادی در مقابل این سندروم در مقایسه با دیگران آسیب‌پذیرتر باشند یا خیر.
گوئنجیان و همکارانش در سال 2012 با بررسی نمونه‌های خون 200 فرد که از زلزله 6.8 ریشتری ارمنستان در سال 1988 جان به در برده بودند، دی‌ان‌ای آن‌ها را برای یافتن سرنخ‌های ژنتیکی آسیب‌پذیری در مقابل اختلال استرس پس از سانحه تحلیل کردند.
در سال 2012 تیم علمی دریافت این اختلال در افرادی بیشتر شایع بود که حامل دو متغیر ژنی مرتبط با افسردگی بودند. در بررسی جدید گوئنجیان و همکارانش بر روی دو ژن به نام‌هایCOMT و TPH-2 متمرکز شدند که نقش مهمی را در عملکرد مغز ایفا می‌کنند.
مولفه COMT آنزیمی است که دوپامین را کاهش می‌دهد. دوپامین، فرستنده عصبی است که مراکز شادی و پاداش مغز را کنترل می‌کند و به تنظیم خلق‌وخوی، فکرکردن، توجه و رفتار کمک می‌کند. دوپامین بیش از اندازه کم یا زیاد، می‌تواند بر اختلالات روانشناختی و عصبی تاثیر بگذارد.
ژن TPH-2 نیز تولید سروتونین را کنترل می‌کند.سروتونین هورمونی مغزی است که خلق‌وخو، خواب و هوشیاری را کنترل می‌کند و تمامی این‌ها توسط اختلال استرس پس از سانحه مختل می‌شوند.
دانشمندان ارتباط مهمی را بین این دو ژن و علائم اختلال استرس پس از سانحه یافتند و بر این باورند این دو ژن در شروع و دوام این اختلال مشارکت دارند. نتایج نشان می‌دهد افراد حامل این متغیرهای ژنی در معرض خطر بالاتر ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه قرار دارند.
تیم علمی معتقد است احتمالا چندین ژن در ابتلا به این اختلال نقش دارند و مطالعات بیشتر برای یافتن ژن‌های دیگر ادامه می‌یابد.
جزئیات این دستاورد علمی در Journal of Affective Disorders قابل‌مشاهده است.
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علم و فناوري جهان
کد خبر: 93102413210
چهارشنبه ۲۴ دی ۱۳۹۳ - ۰۹:۴۸
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس در تحقیقاتشان دو متغیر ژنی را با اختلال استرس پس از سانحه مرتبط کرده‌اند و این موضوع نشان می‌دهد وراثت بر خطر ابتلای فرد به این اختلال اثرگذار است.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، به گفته دکتر «آرمن گوئنجیان»، محقق موسسه علوم اعصاب و رفتار انسانی Semel در دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، بسیاری از مردم پس از زنده‌ماندن از بلاهایی مانند جنگ، بلایای طبیعی یا قربانی‌شدن تجاوز جنسی به اختلال استرس پس از سانحه دچار می‌شوند اما تمامی افرادی که چنین تروماهایی را تجربه می‌کنند، این اختلال را تجربه نمی‌کنند.
دانشمندان این موضوع را بررسی کردند که آیا این نوع اختلال دارای عوامل ژنتیکی است که باعث می‌شود تعدادی در مقابل این سندروم در مقایسه با دیگران آسیب‌پذیرتر باشند یا خیر.
گوئنجیان و همکارانش در سال 2012 با بررسی نمونه‌های خون 200 فرد که از زلزله 6.8 ریشتری ارمنستان در سال 1988 جان به در برده بودند، دی‌ان‌ای آن‌ها را برای یافتن سرنخ‌های ژنتیکی آسیب‌پذیری در مقابل اختلال استرس پس از سانحه تحلیل کردند.
در سال 2012 تیم علمی دریافت این اختلال در افرادی بیشتر شایع بود که حامل دو متغیر ژنی مرتبط با افسردگی بودند. در بررسی جدید گوئنجیان و همکارانش بر روی دو ژن به نام‌هایCOMT و TPH-2 متمرکز شدند که نقش مهمی را در عملکرد مغز ایفا می‌کنند.
مولفه COMT آنزیمی است که دوپامین را کاهش می‌دهد. دوپامین، فرستنده عصبی است که مراکز شادی و پاداش مغز را کنترل می‌کند و به تنظیم خلق‌وخوی، فکرکردن، توجه و رفتار کمک می‌کند. دوپامین بیش از اندازه کم یا زیاد، می‌تواند بر اختلالات روانشناختی و عصبی تاثیر بگذارد.
ژن TPH-2 نیز تولید سروتونین را کنترل می‌کند.سروتونین هورمونی مغزی است که خلق‌وخو، خواب و هوشیاری را کنترل می‌کند و تمامی این‌ها توسط اختلال استرس پس از سانحه مختل می‌شوند.
دانشمندان ارتباط مهمی را بین این دو ژن و علائم اختلال استرس پس از سانحه یافتند و بر این باورند این دو ژن در شروع و دوام این اختلال مشارکت دارند. نتایج نشان می‌دهد افراد حامل این متغیرهای ژنی در معرض خطر بالاتر ابتلا به اختلال استرس پس از سانحه قرار دارند.
تیم علمی معتقد است احتمالا چندین ژن در ابتلا به این اختلال نقش دارند و مطالعات بیشتر برای یافتن ژن‌های دیگر ادامه می‌یابد.
جزئیات این دستاورد علمی در Journal of Affective Disorders قابل‌مشاهده است.
