در بررسي اثر سيستم هاي آبياري باراني و نشتي بر جمعيت آفات مكنده (تريپس، زنجرک و کنه دونقطه اي )، بيماري قارچي خال سياه، و روند رشد ارقام سيب زميني ( آگريا، مارفونا، هرتا، کاسموس و پيکاسو)، آزمايشي در قالب طرح کرتهاي خرد شده و بمدت دو سال در ايستگاه تحقيقات كشاورزي تجرک همدان اجراگرديد. نتايج، حاکي از کاهش ميانگين تراكم جمعيت تريپس، زنجرك و كنه دونقطه اي در آبياري باراني به ترتيب به ميزان 66, 12.5 و 100 درصد نسبت به آبياري نشتي بود. درصد آلودگي بوته هاي سيب زميني به بيماري قارچي خال سياه در تمامي ارقام در سيستم آبياري باراني كمتر ازآبياري نشتي، و اختلاف در سطح يك درصد معني دار شد. روند رشد ارقام نشان داد كه وزن تر اندام هاي هوايي ارقام تحت بررسي در آبياري باراني بالاتر از آبياري نشتي بود، ولي وزن غده ها تا 120 روز پس از کاشت در آبياري نشتي به طور نسبي بالاتر از آبياري باراني قرار گرفت. تجزيه مركب نتايج دو ساله بر روي عملکرد و رشد ثانويه ارقام در تيمارهاي آبياري باراني و نشتي با طول دوره رويش يکسان ، وجود اختلاف معني دار آماري بين آنها را نشان نداد.
