► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

  • متوسط

    رای: 0 0.0%
  • کم

    رای: 0 0.0%

  • مجموع رای دهندگان
    1
  • نظرسنجی بسته .

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
حقایقی در باره زهره خواهر خوانده زمین

حقایقی در باره زهره خواهر خوانده زمین

[h=3]10 حقيقت جالب درباره «زهره»، خواهرخوانده زمين[/h]


سیاره ناهید (زهره) دومین سیاره از سامانه خورشیدی است كه میان زمین و عطارد واقع شده و دارای ویژگی‌های خاصی در بین سیارات منظومه شمسی است...

پدیده گذر تاریخی زهره (ناهید) از مقابل خورشید كه تا 105 سال دیگر روی نخواهد داد، بهانه‌ای است تا نگاه دقیق‌تری به نزدیك ترین همسایه زمین داشته باشیم.
سیاره ناهید (زهره) دومین سیاره از سامانه خورشیدی است كه میان زمین و عطارد واقع شده و دارای ویژگی‌های خاصی در بین سیارات منظومه شمسی است.

آتشفشان ناهیدی
تعداد آتشفشان های ناهید بسیار بیشتر از سیارات دیگر منظومه شمسی است. محققان نجوم تاكنون وجود بیش از 1600 آتشفشان بر سطح این سیاره را شناسایی كرده‌اند، اما به نظر می رسد تعداد زیادی آتشفشان كوچك و غیر قابل رویت بر سطح این سیاره وجود داشته باشند. بیشتر آتشفشان‌ها خاموش هستند؛ اما به گمان دانشمندان برخی از آنها می‌توانند همچنان فعال باشند.

روزهایی طولانی‌تر از سال
یك روز سیاره ناهید 243 روز زمین بطول می‌انجامد، درحالیكه سال ناهیدی (چرخش به دور خورشید) تنها 224.7 روز زمینی طول می‌كشد.

دوقلوی زمین
در بین تمام سیارات منظومه شمسی، ناهید نزدیك‌ترین سیاره به زمین محسوب می‌شود و از بسیاری جهات مانند جرم، اندازه و جو مانند زمین است؛ به همین دلیل این سیاره خواهر خوانده زمین خوانده می‌شود.

سوزان و داغ
بخش عمده ای از جو ناهید از دی اكسید كربن ساخته شده است كه این تركیب جوی باعث افزایش دمای سطح این سیاره تا 470 درجه سانتیگراد می‌شود.

فشار هوای بسیار بالا
میزان فشار هوا بر سطح سیاره ناهید 90 بار بالاتر از فشار در سطح دریا است، یعنی فشار در این سیاره معادل فشار آب در عمق یك كیلومتری اقیانوس است.

قرص و هلال ناهید
سیاره ناهید نیز مانند ماه دارای چرخه است؛ زمانیكه ناهید در سمت مخالف خورشید قرار دارد، بصورت قرص كامل و زمانیكه بین زمین و خورشید قرار می گیرد، بصورت هلال دیده می شود. نخستین بار در سال 1610 میلادی «گالیله» متوجه وجود حالت های قرص كامل و هلال ناهید شد.

بادهای ناهیدی
سرعت وزش باد بر سطح سیاره ناهید در لایه ابر میانه تا 724 كیلومتر در ساعت می رسد. بادهای ناهیدی سریع تر از پر سرعت ترین گردبادهای زمینی هستند.

ناهید، رمز و راز باستانی
از سالیان بسیار دور محققان و منجمان این سیاره را مورد بررسی قرار داده اند. بابلیان باستان در 1600 سال پیش از میلاد این سیاره را در آسمان رصد می كردند؛ «فیثاغورث» ریاضیدان یونان باستان نیز نخستین كسی بود كه متوجه شد، درخشان ترین ستاره در صبحگاه و غروب در حقیقت همان ناهید است.

درخشان ترین سیاره
ناهید درخشان ترین سیاره و و پر نورترین شیئ در آسمان شب پس از ماه است. این سیاره بقدری پر نور و درخشان است كه یك خلبان كانادایی در سال 2011 آن را با یك هواپیما اشتباه گرفت و برای پیشگیری از برخورد احتمالی مجبور به فرود اضطراری شد.

گذر از مقابل خورشید
ناهید جزء معدود سیاراتی است كه گذرش به خورشید می‌افتد و می‌توان این پدیده نسبتا نادر را هر چند سال یكبار مشاهد كرد. گذر تاریخی ناهید كه در ژوئن 2012 رخ داد، بار دیگر در سال 2117 میلادی روی خواهد داد.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
دیشب، خورشید در بعضی کشورها غروب نکرد / عکس

دیشب، خورشید در بعضی کشورها غروب نکرد / عکس



دیشب، خورشید در بعضی کشورها غروب نکرد / عکس



نجوم - ساعت 3:39 بامداد امروز (به وقت ایران)، خورشید به نقطه انقلاب تابستانی رسید و باعث شد که امروز (اول تیر) طولانی‌ترین روز سال شود. در مناطق قطبی، این پدیده باعث وقوع خورشید نیمه‌شب و تاریکی مطلق شد.


در این تصویر که بابک امین‌تفرشی، عکاس ایرانی از شمال نروژ و حوالی نیمه‌شب گرفته، خورشید را می‎بینید که موازی افق در حال حرکت است. این پدیده به این دلیل اتفاق می‌افتد که در روز اول تیرماه، خورشید برای تمام مناطقی که در عرض‏های بالاتر از 66.5 درجه قرار دارند، در تمام طول شبانه‌روز بالای افق قرار می‎گیرد و عملا به جسمی دورقطبی (پیراقطبی) تبدیل می‏شود. دلیل این پدیده انحراف محور دوران زمین به اندازه 23.5 درجه نسبت به صفحه مداری (دایره‌البروج) است.به طور مشابه، دیشب در مناطق قطبی نیم‏کره جنوبی طولانی‎ترین شب یلدای زمین اتفاق افتاد و خورشید اصلا طلوع نکرد. انحراف 23.5 درجه‏ای مدار زمین سبب شده است توالی فصول در دو نیمکره شمالی و جنوبی زمین برعکس باشند. این پدیده در حوالی قطب‏های شمال و جنوب جغرافیایی زمین به اوج خود می‎رسد، به طوری که در آنها شش ماه روز دائم و شش ماه شب دائم اتفاق می‎افتد.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
آغاز پروژه رمزگشايي از اسرار ماده تاريك

آغاز پروژه رمزگشايي از اسرار ماده تاريك

آغاز پروژه رمزگشايي از اسرار ماده تاريك






آژانس فضايي اروپا از آغاز پروژه Euclid براي كشف اسرار ماهيت انرژي تاريك و ماده تاريك خبر داد.


به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، با موافقت نهايي كميته برنامه علمي آژاس فضايي اروپا (ESA)‌، پروژه يك ميليارد دلاري Euclid وارد مرحله ساخت تلسكوپ شد.


با تكميل پروژه Euclid تا سال 2020 ميلادي، محققان قادر خواهند بود از طريق تلسكوپي به قطر 1.2 متر، دوربين ها و طيف سنج هاي مادون قرمز نقشه توزيع سه بعدي دو ميليارد كهكشان و ماده تاريك اطراف آنها را به گستره يك سوم آسمان، تهيه كنند.
«رنه لوريجس» از محققان اين پروژه تأكيد مي كند: با تأييد نهايي و آغاز مراحل ساخت تلسكوپ، يك گام به كشف حقايق تازه در خصوص ماده تاريك نزديك تر شديم.



ماده تاريك احتمالا حدود 83 درصد كائنات را تشكيل داده است، اما محققان تاكنون نتوانسته اند با هيچ تكنيك يا ابزار نجومي، ماهيت اين ماده را كشف كنند.



انرژی تاریک نيز نوعی انرژی فرضی است که سرعت انبساط جهان را افزايش مي دهد. این حالت زمانی پیش می‌آید که نیرویی بیشتر از جاذبه و در خلاف جهت آن در جهان وجود داشته باشد، اما منشا این نیرو همچنان اسرارآمیز باقي مانده است.
دانشمندان اميدوارند با تكميل پروژه Euclid‌ براي سوالات اساسي جهان شناسي مدرن پاسخي بيابند.
 

asghar rahmati

عضو جدید
عجیبت ترین نظریه های کیهان شناسی

عجیبت ترین نظریه های کیهان شناسی

عجیبت ترین نظریه های کیهان شناسی

آیا جهان ما می تواند غشاء شناوری در ابعاد دیگر فضا باشد؟ ماهیت واقعی ماده تاریک چیست؟ بعد چهارم فضا و زمان کجاست؟ چرا هر دو سوی جهان مشابه هم است؟ در این مقاله به برسی 10 تئوری برتر جهان که به

عنوان عجیب ترین تئوری های کیهان شناسی برگزیده شده اند خواهیم پرداخت و نگاهی بر این نظریه ها از قبیل تئوری برخوردهای غشایی، جهان های زاینده، بعد چهارم ، هستی طلایی، نفوذ جاذبه ،روح هستی، جهان

کوچک، نوترون های خنثی، ماتریکس و... خواهیم داشت.



برخوردهای غشایی

1- آیا جهان ما می تواند غشاء شناوری در ابعاد دیگر فضا باشد که مرتباً به جهان های دیگر برخورد می کند؟ بر طبق یکی از نظریه های موجود در تئوری «جهان غشایی» (braneworld) فضا ابعاد زیادی دارد و تا زمانی که جاذبه

بر آنها اعمال می شود ما در جهان خودمان که تنها دارای سه بعد می باشد محصوریم. نیل توروک (Neil Turok) از دانشگاه کمبریج و پائول استاینر (Paul Steinhardt) از دانشگاه پرینستون نیوجرسی، در ایالات متحده، در حال کار

بر روی نظریه چگونگی رخداد بیگ بنگ در زمانی که جهان ما با جهان همسایه برخورد نمود، می باشند. این تصادف ها و برخوردها مرتب اتفاق می افتد و هر لحظه بیگ بنگ جدیدی را به وجود می آورد. بنابراین اگر این مدل از

چرخه هستی درست باشد در واقع هستی ما فناناپذیر می باشد

2- جهان های زاینده


زمانی که مواد در یک حجم فوق العاده کم در مرکز یک سیاه چاله فشرده می شوند یک انفجار بزرگ رخ داده و یک دنیای جدید (new baby universe) متولد می شود. قوانین فیزیکی در نسل جدید متولد شده ممکن است اندکی

با والدین متفاوت باشد. این نطریه زاد و ولد هستی توسط لی اسمالین (Lee Smolin) از انستیتو پریمر در واترلو کانادا ارائه شده است. هستی هایی که سیاه چاله های زیادی تولید می کنند فرزندان زیادی نیز دارند. بنابراین در

آخر جمعیت غالب را به خود اختصاص خواهند داد. اگر ما در جهان نوعی زندگی می کنیم آن جهان باید قوانین و ثابت های فیزیکی ای داشته باشد که تولید سیاه چاله ها را به بهترین نحو به انجام برساند. اما هنوز مشخص نشده

که آیا جهان ما مشمول این قانون می شود یا خیر!

3- بعد چهارم (فضا-زمان)


یکی از عجیب ترین تئوری های گیتی شناسی این است که بعد چهارم فضا-زمان (space-time) در واقع ماده فوق العاده هادی ای(superfluid substance) است که در آن اصطکاک حرکتی برابر با صفر است. طبق نظریه فیزیکدانها

پائول مازو (Pawel Mazur) از دانشگاه کارولینای جنوبی و جورج چاپلین (George Chapline) در آزمایشگاه لاورنس لیور مور (Lawrence Livermore) کالیفرنیا، اگر جهان در حال چرخش باشد بعد چهارم فوق العاده هادی تحت تاثیر

گردابها قرار گرفته و پراکنده می شود و در واقع این گردابها بذر ساختارهایی نظیر کهکشانها را پخش می کنند. مازور معتقد است که جهان ما از یک ستاره در حال فروپاشی به وجود آمده، در جایی که مواد ستاره ای و فضاهای هادی

می توانستند انرژی تاریک (dark energy) تولید کنند. انرژی تاریک در واقع نیرویی است که باعث گسترش هستی می شود.

4- هستی طلایی


چرا جهان دارای خصوصیاتی است که حیات را امکانپذیر می سازد؟ تنها با کنار هم قرار دادن چندین ثابت فیزیکی به هیچ ستاره، ماه یا هستی ای که تنها برای یک چشم بر هم زدنی موجودیت داشته باشد نمی رسیم. یک دلیل

می تواند اصل انسان دوستی یا anthropic principle باشد. جهانی که به آن نگاه می کنیم باید گرم و غریب نواز و مهربان باشد در غیر این صورت اینجا نخواهیم بود تا آن را نظاره کنیم. اخیراً این نظریه طرفدارانی پیدا کرده چون نظریه

تورم (theory of inflation)بیان می دارد که احتمالاً هستی های نامحدودی وجود دارد و نظریه رشته ای (string theory) به این نکته اشاره دارد که آنها احتمالا خواص مختلف و قوانین فیزیکی متفاوتی دارند.اما بسیاری از گیتی

شناسان اصل انسان دوستی را به خاطر غیر عملی بودن و بیان احتمالات غیر قابل آزمایش رد می کنند.

5- نفوذ جاذبه

ماده تاریک (Dark matter) در واقع یک ماده یا جسم نیست و تنها یک نام گمراه کننده برای رفتار غیرعادی جاذبه می باشد. تئوری MOND (دینامیک نیوتونی تغیریافته) بیان می دارد که جاذبه به سرعتی که تئوری های کنونی

پیش بینی می کنند از بین نمی رود. این جاذبه قوی تر می تواند با در کنار هم قرار دادن کهکشانها و خوشه ها نقش ماده تاریک را ایفا کند. در غیر این صورت اینها از هم پاشیده خواهند شد. فرم جدید برای نظریه ماند (MOND)

که با نظریه نسبیت همخوانی دارد حرف های جالبی برای گفتن دارد. اما احتمالاً با الگوی نقطه ای میکروطول موج های پس زمینه ای سازگاری ندارد.

6- روح هستی

سه رمز گیتی شناسی مدرن را می توان در یک روح جمع نمود. پس از پذیرفتن قانون کلی نسبیت انیشتن گروهی از فیزیکدان ها یک ماده عجیبی به نام «روح همچگال» یا ghost condensate از تئوری جدیدشان ارائه دادند. این ماده

می تواند نیروی جاذبه-دافعه ای را برای کنترل گسترش جهان در بیگ بنگ تولید کند. این درحالی است که افزایش شتاب آرامتری را موجب می شود که به انرژی تاریک (dark energy) نسبت می دهند. به علاوه اگر این ماده لغزنده

تجمع یابد می تواند ماده تاریک (dark matter) را به وجود آورد.



7- جهان کوچک

الگوی نقطه ای در پس زمینه ی میکروطول موج های جهان داری نقص مشکوکی می باشد: به طوری که به طرز شگفت انگیزی نقطه های بزرگی در پس زمینه وجود دارد. یک توضیح قابل قبول این است که جهان کوچک است،

آنقدر کوچک که اگر به زمان تولید پس زمینه میکرو طول موج ها بازگردیم هستی نمی توانست آن لکه های بزرگ را نگه دارد.


8- چرا هر دو سوی جهان مشابه هم است؟


این یک معماست چون چیزهای قابل روئیت در هستی هرگز قابل دسترس نبوده حتی اگر به اوایل بیگ بنگ نیز برگردیم ، به زمانی که این مناطق خیلی به هم نزدیکتر بودند، نور نیز زمان کافی برای رسیدن به نقطه ای دیگر را نداشت.

حتی زمان برای توازن دما و غلظت هم کافی نبود. اما الان این توازن برقرار است. اما یک راه حل این است: حرکت نور در گذشته بسیار سریعتر از اکنون بوده است! اما برای عملی کردن این راه حل به یک بازنگری اساسی و کلی در

مورد تئوری نسبیت انیشن احتیاج است.

9- نوترون های خنثی


ماده تاریک از اجزای دافعی تشکیل شده – نوترون های خنثی یا sterile neutrinos – و تنها تحت تاثیر جاذبه بر یکدیگر اثر می گذارند و این امر آنها را غیر قابل شناسایی می سازد. اما حتماً باید خواص درستی داشته باشند تا ماده

تاریک گرم بوده و با سرعت چندین کیلومتر در ثانیه حرکت کنند. این نوترون های خنثی می توانند در شکل گیری ستارگان و سیاه چاله ها موثر باشند.

10- ماتریکس

شاید هستی ما واقعی نباشد. پروفسور نیک باستروم (Nick Bostrom) چنین ابراز می کند که ما احتمالاً داخل یک شبیه ساز کامپیوتری زندگی می کنیم. با فرض این مساله شبیه سازی دانش و آگاهی نیز امکان پذیر می شود و

سپس تمدن آینده نیز از آن تبعیت می کند. اکثر جهان های مشاهده شده یک بار شبیه سازی شدند. شانس زیادی هست که ما در یکی از آنها هستیم. در این مورد شاید تمام عجایب گیتی شناسی از جمله ماده تاریک و انرژی

تاریک تکه هایی هستند که به آسانی به هم می چسبند تا بتوانند تناقضات و ناهماهنگی های موجود در شبیه سازی مان را بپوشانند.

آیا بعد چهارم فضا-زمان واقعاً یک ماده فوق العاده هادی است که با گردابهای درحال چرخش به اطراف پراکنده شده است؟ (تصور: Forex/Rex Features)




81928691619152851291291851
 

asghar rahmati

عضو جدید
آیا می‌دانید همین الان چند ماهواره بالای سر شما قرار دارد؟

آیا می‌دانید همین الان چند ماهواره بالای سر شما قرار دارد؟

آیا می‌دانید همین الان چند ماهواره بالای سر شما قرار دارد؟

مارکو لنگبروک، عکاس نجومی اهل هلند در یک عکس‎برداری جالب، بخشی از آسمان را با ابعاد 14 در 10 درجه بررسی کرد و 30 ماهواره، ماهواره نظامی و بقایای موشک‌های قدیمی که امروز جزو زباله‌های فضایی است، پیدا کرد.



همان‌طور که در عکس بزرگ مشاهده می‌کنید، ماهواره‌های مخابراتی همگی روی یک خط قرار گرفته‌اند. این ماهواره ها در مداری بالای استوای زمین و به ارتفاع 36هزار کیلومتر از سطح آن قرار گرفته‌اند، چراکه طبق قوانین مکانیک

نیوتنی هر 23 ساعت و 56 دقیقه و 4 ثانیه یک بار به دور زمین می‌چرخند و از آنجا که زمین هم دقیقا در همین زمان یک بار به دور خودش می‌چرخد، نسبت به سطح زمین ثابت می‌مانند و می‌توان از آنها برای ارتباطات ماهواره‌ای

استفاده کرد. اولین بار آرتور سی.کلارک، نویسنده بزرگ علمی-تخیلی بود که پیشنهاد داد چنین مداری را می‌توان برای ماهواره‌های مخابراتی استفاده کرد. این مدار به مدار کلارک یا مدار زمین ثابت یا زمین آهنگ نیز مشهور است.

با توجه به حضور 30 ماهواره در این محدوده نسبتا کوچک، به راحتی می‌توان تخمین زد که صدها ماهواره فعال و از کارافتاده در حال عبور از آسمان هستند.

هم‌اکنون علاوه بر ماهواره‌های فعال، ده‌ها هزار قطعه ریز و درشت شامل ماهواره‌های از کار افتاده، قطعات جداشده از ماهواره‌های قدیمی، موشک‌های و موتورهای سرگردان در فضا و حتی پیچ و مهره در مدار زمین وجود دارند که با

سرعت سرسام آور چند کیلومتر بر هر ثانیه به دور زمین می‌چرخند و زباله‏‌های فضایی را تشکیل می‎دهند.

کارشناسان فضایی نگران آن هستند که با افزایش بی‌رویه این زباله‌ها بخصوص با توجه به روند رو به رشد فعالیت‌های فضایی خصوصی، تعداد زباله‌ها به قدری افزایش یابد که دیگر نتوان از بین آنها راهی به فضا پیدا کرد و عملا در کره

زمین محبوس شویم.

81928691619152851291291851
 

asghar rahmati

عضو جدید
دوربین وسیع الطیف 3 – در امتداد رویای هابل

دوربین وسیع الطیف 3 – در امتداد رویای هابل

دوربین وسیع الطیف 3 – در امتداد رویای هابل

این دوربین یکی از ابزارهای جدید تلسکوپ فضایی هابل می باشد. این دوربین دارای قدرتی معادل 10 برابر دوربین های پیشین می باشد. در ادامه ویدئوی مربوط به دوربین را به همراه متن ترجمه شده گفتگوی بین برخی از مسئولین

ارشد این پروژه می توانید ببیند.



John Grunsfeld/ فضانورد EVA، HST SM4:

دوربین وسیع الطیف 3، یکی از ابزارهایی است که بر روی هابل قرار خواهد گرفت و قدرت اکتشافی هابل را ده برابر بهتر خواهد نمود. این ماموریت بزرگترین قدم علمی است و ما به خاطر قرار دادن این دوربین جدید بسیار

هیجان زده ایم.

Randy Kimble / دانشمند پروژه، پروژه ارتقا HST:

ما واقعاً مجبوریم یکی از دستگاه های هابل که هنوز کار می کند را جدا کنیم و این دستگاه WFPC2 افسانه ای است. از زمان نصب در 1993، اولین عملیات خدماتی، تا کنون WFPC2 سخت کوش ترین و پرکاربردترین وسیله

در تمام طول عمر هابل بوده است. اولین دوربینی بود که تصاویر مورد نظر هابل را گرفت. بسیاری از تصاویر جالب و مشخص از جمله (Eagle Nebula) سحابی عقاب، Pillars of Creation و غیره تصاویر دوربین WFPC2 هستند.

Jackie Townsend / مدیر دستگاه WFPC2:

احتمالاً WFC3 دومین نسل پس از WFPC2 است. WFC3 ابزاری است که به آن «ابزاری با توانایی های زیاد» می گویند. کاری که آنها انجام دادند فراهم کردن یک تیم از دانشمندان بود و گفتنداجازه بدهید بهترین ابزارآلات ممکن را

کنار هم بگذاریم به طوری که عظیم ترین دانش ممکن را در اختیار ما قرار دهد.

Ed Cheung / مسئول بخش الکترونیکی WFC3:

توی آن چیزهای خیلی زیادی وجود دارد به طوری که مجبوریم جعبه های الکترونیکی خود را بیرون آن آویزان کنیم. آن درست مثل بازار شام می ماند و تمام سیم ها، کابل ها و همه چیز به هم گره خورده به خاطر اینکه آنها تلاش

می کنند توانایی های زیادی را در این دستگاه جای دهند. این آخرین دستگاه عکس برداری است که قرار است روی تلسکوپ نصب شود. ما می خواهیم عکس های خوبی بگیرد.


Randy Kimble / دانشمند پروژه، پروژه ارتقای HST:

جدیدترین تکنولوژی، تکنولوژی مادون قرمز بود. مادون قرمز برای بررسی دنیاهای بسیار دور مفید است. در اخترشناسی وقتی با این فاصله بسیار دور به چیزی نگاه می کنید درست مثل این است که خیلی به عقب برگشته اید.

خیلی نزدیک به شروع هستی، نزدیکتر به Big Bang و نزدیک به شروع زندگی کهکشان ها و غیره...

David Leckrone / دانشمند ارشد HST:

از آنجایی که دوربین وسیع الطیف 3 این قدر نامحدود است و نسبت به پهنه وسیعی از رنگ ها حساس است ما می توانیم از نور ماوراءبنفش جلو رفته و به نور مرئی برسیم و پس از آن تا نورقرمز و نزدیک به مادون قرمز پیش رویم.

و ما این کا را انجام دادیم. ما در حال پیشرفتیم در یک کهکشان از ستاره های داغ و جوان به ستاره های میان سال و به ستاره هایی با قدمت چندین ساله رسیدیم. و تمام این جمعیت متفاوت از ستارگان در یک کهکشان وجود دارد.

یک آلبوم خانوادگی است، یک آلبوم خانوادگی از آن کهکشان.

Randy Kimble:

پدیده بسیار رمزآلود دیگری که قابل برسی است. انرژی سیاه یا Dark Energy است. اصطلاحاً به نیروهایی اطلاق می شود که در علم فیزیک نامفهوم هستند. نیرویی که انبساط جهان را سرعت می بخشد.

Jackie Townsend / مدیر مسئول دوربین وسیع الطیف 3:


چیز بسیار تحیرانگیز درباره هرکدام از این دوربین ها این است که: چیزی که این وسیله پیدا می کند چیزی است که تا کنون اطلاعای از آن نداشتیم. یک چیز کاملاً جدید.. روی آن متمرکز می شویم. چیزهای کمی یاد می گیریم و یک

نفر حرکت می کند.... شگفت زده ام.... آنها هم پیش می روند و جهان برای همیشه متحول می شود. جهان بر پایه آن چیزی متحول می شود که ما حتی تصورش را هم نمی کردیم.

برای دانلود ویدئو اینجا کلیک نمایید




81928691619152851291291851
 

asghar rahmati

عضو جدید
ستاره نوترونی چیست؟

ستاره نوترونی چیست؟

ستاره نوترونی چیست؟




ستاره هاي نوتروني ستاره هاي در حال مرگي هستند كه به نظر ميرسند تقريبا از هر طبقه بندي اي حذف شده اند! آنها كوچك و بسيار چگال و با قطر تقريبا 20 كيلومتر و جرم تقريبا 1.5 برابر خورشيد ما هستند. از این رو يك

قاشق چايخوري از اين ستاره ها بر روي زمين وزني تقريبا برابر 100 ميليون تن خواهد داشت!!!

آنها همچنين با سرعتي بسيار زياد حول محور خود گردش ميكنند. سرعتي حدود 700 بار در ثانيه! و طبق تحقيقي جديد خاصيتي بسيار باور نكردني ديگر در مورد آنها كشف شده؛ سطح بيروني اين ستاره هاي متلاشي شده

احتمال ميرود كه 10 ميليارد بار قويتر از فولاد يا هر آلياژ ديگر زميني باشد.

اين ستاره ها، ستاره هاي عظيمي هستند كه نيروي جاذبه اي بسيار زياد را از خود نشان ميدهند و تنها اجرامي كه بيشتر از اين ستاره ها چگال و متراكم هستند، سياه چاله ها هستند.

دانشمندان مايلند ساختار اين ستاره ها را درك كنند زيرا اختلالات سطحي و كوهستانهاي روي پوسته آنها امكان دارد امواج گرانشي تابش كرده و به ترتيب ميتوانند در بعد چهارم( زمان ) ناهماهنگي ايجاد كنند. به خاطر فشار

زياد، عيوب ساختاري و ناخالصي هايي كه چيزهايي مثل صخره ها و فولاد را سست ميكنند، احتمال اينكه كريستال هايي كه در طول دوره تشكيل عناصر به وجود مي آيند، تغيير شكل دهند كمتر است. اين پوسته ميتواند فشار

خرد شدني 10 ميليارد برابر فشاري كه براي قالب زني فولاد به كار ميرود را تحمل كند.

81928691619152851291291851
 

asghar rahmati

عضو جدید
سامانه موقعيت‌ياب جهاني (جي‌پي‌اس)

سامانه موقعيت‌ياب جهاني (جي‌پي‌اس)

 سامانه موقعيت‌ياب جهاني (جي‌پي‌اس)



سامانه موقعيت‌ياب جهاني (جي‌پي‌اس)، منحصر به‌فردترين و كامل‌ترين سامانه ناوبري ماهواره‌اي است كه به كمك آن در هر كجاي كره خاكي مي‌توان با استفاده از گيرنده‌هايي ارزان و در دسترس، موقعيت مكاني، سرعت و

مسير حركت را تعيين كرد. هم‌اكنون 24 ماهواره جي‌پي‌اس در شش مدار مياني در اطراف زمين مستقر هستند و در هر لحظه امواج حامل اطلاعات مكان‌يابي را به زمين مخابره مي‌نمايند.

تعيين موقعيت بر اساس اطلاعات دريافتي از فضا از دهه 60 ميلادي توسط ناسا با سامانه داپلر آغاز شد اما به دليل كارآيي پايين و دقت كم سامانه داپلر، در سال 1974 وزارت دفاع آمريكا براي رفع نيازهاي نظامي خود تصميم به

ايجاد يك سامانه دقيق و جامع تعيين موقعيت كه در تمامي جهان كاربرد داشته باشد، گرفت. بدين ترتيب در سال 1978 با پرتاب اولين ماهواره از سامانه جي‌‌پي‌اس به فضا گامي موثر در عصر فضا برداشته شد.


تصوير 1- موقعيت ماهواره‌هاي جي‌پي‌اس پيرامون كره زمين

به طور يقين مي‌توان گفت كه سامانه موقعيت‌ياب جهاني «جي‌پي‌اس» يکي از بهترين و کامل‌ترين دستاوردهاي بشر براي شناسايي و مکان‌يابي روي کره زمين است که روز به روز در حال کامل‌تر شدن است. هر کس که بخواهد

بداند کجاست و به کجا مي‌رود به اين سامانه نيازمند است، با توجه به نزول شديد بهاي گيرنده‌هاي اين سامانه و افزايش امکانات آنها، اين فناوري در آينده نزديک بيش از پيش در اختيار همگان قرار خواهد گرفت. سامانه موقعيت‌ياب

جهاني «جي‌‌پي‌اس» در حال حاضر تنها سامانه ماهواره‌اي ناوبري جهاني كاملاً فعال در دنيا است كه در آن 24 ماهواره فعال (به علاوه 6 ماهواره يدكي) در مدار مياني زمين و ارتفاع 20200 كيلومتري (تصوير 1)، به طور پيوسته

سيگنال‌هاي ميكروويو دقيق را به زمين ارسال نموده و دستگاه‌هاي گيرنده، كاربران زميني را قادر به تعيين موقعيت خود روي زمين مي‌كنند.

هزينه نگهداري و عمليات سامانه جي‌پي‌اس حدود 750 ميليون دلار در سال است كه شامل تعويض ماهواره‌هاي فرسوده و همچنين تحقيق، توسعه و رفع نواقص سامانه مي‌شود. با اين همه، استفاده از امكانات اين سامانه براي

مصارف غيرنظامي در تمام جهان رايگان است .

جي‌پي‌اس يک سامانه عملياتي و هميشه در حال آماده‌باش است که در تمامي شرايط آب و هوايي داراي کارآيي است؛ زيرا فرکانس امواجي که توسط ماهواره‌هاي جي‌پي‌اس ارسال مي‌شوند در حد گيگاهرتز است و شرايط آب و

هوايي (مه و باران و نزولات جوي) اثري روي اين امواج ندارند. اين سامانه در طول 24 ساعت شبانه‌روز فعال است و در هر زمان و در هر مکان که لازم باشد مي‌توان توسط آن تعيين موقعيت کرد. به وسيله گيرنده‌هاي سامانه جي‌پي‌اس

مي‌توان هم به روش مطلق و هم به روش نسبي تعيين موقعيت کرد و براي تعيين موقعيت در هر يک از دو روش فوق مي‌توان از روش‌هاي [ايستا]، [متحرک] و نيمه‌متحرک استفاده کرد .

كاربردهاي سامانه جي‌پي‌اس

علاوه بر كاربرد نظامي كه دليل اصلي ايجاد و توسعه اين سامانه توسط وزارت دفاع آمريكا بوده است، كاربردهاي سامانه جي‌پي‌اس شامل موارد زير مي‌شود:


  • كاربردهاي زميني شامل: نقشه برداري از زمين، كنترل حمل و نقل و ترافيك، پايش و بررسي جابجايي‌ها و نشست‌هاي زمين، پيش‌بيني زلزله (در حال حاضر، براي پيش‌بيني زلزله بيش از 1200

جي‌پي‌اس در ژاپن نصب شدهو همچنين فقط در اطراف شهر لس‌آنجلس آمريکا، 250 جي‌پي‌اس در حال اندازه‌گيري و فعاليت 24 ساعته هستند )، کنترل جابجايي سدها و برج‌هاي بلند، پيش‌بيني وضع هوا (از

طريق اندازه‌گيري ميزان انرژي موج فرستادهشده از سوي جي‌پي‌اس پس از عبور از لايه‌هاي جو و ابرهاي موجود در منطقه مورد نظر) و ...



  • كاربردهاي دريايي شامل: ناوبري كشتي‌ها، هيدروگرافي (آب‌نگاري)، تعيين موقعيت سكوهاي دريايي نفتي، تعيين موقعيت جزاير مرجاني، مين‌يابي و ...


  • كاربردهاي هوايي شامل: فوتوگرامتري (اندازه‌گيري از روي عكس‌هاي هوايي)، كنترل حمل و نقل، ناوبري، هدايت و كنترل كليه وسايل پرنده نظير هواپيما، بالگرد، کنترل ماهواره‌هاي سنجش از دور و ...

عملكرد

در حال حاضر، سامانه جي‌پي‌اس متشكل از 24 ماهواره (به انضمام 6 ماهواره يدكي) در ارتفاع حدود 20200 كيلومتري از سطح زمين است كه در شش مسير با زاويه ميل 55 درجه و پريود ساعتي 12 ساعته نجومي در گردشند.

به عبارتي، در هر 24 ساعت خورشيدي در طول شبانه‌روز ماهواره دو بار از افق يک محل مي‌گذرد. همان طور که مي‌دانيم شبانه‌روز خورشيدي چهار دقيقه از شبانه‌روز نجومي بيشتر است، لذا در هر روز نسبت به روز قبل ماهواره

چهار دقيقه زودتر در افق يک محل ثابت طلوع مي‌کند. ماهواره‌هاي جي‌پي‌اس در حركت شبانهروزي زمين شركت نداشته و تنها در حركت انتقالي زمين همراه هستند. اين ماهواره‌ها انرژي خود را از خورشيد تامين مي‌کنند.

همچنين باتري‌هايي نيز براي زمان‌هاي خورشيدگرفتگي و يا مواقعي که در سايه زمين حرکت مي‌کنند، به همراه دارند. راکت‌هاي کوچکي نيز ماهواره‌ها را در مسير صحيح نگاه مي‌دارد. به اين ماهواره‌ها [ناواستار] نيز گفته مي‌شود .

براي تعيين موقعيت X و Y يا طول و عرض جغرافيايي (في و لاندا) حداقل بايد سه ماهواره در آسمان محل باشد. در صورتي که مقدار ارتفاع را نيز بخواهيم بايد از چهار ماهواره استفاده کرد. امروزه در بعضي مکان‌هاي ايران قادر به دريافت

اطلاعات حتي با استفاده از 10 ماهواره هم هستيم و حداقل به 4 تا 5 ماهواره در هر زمان از شبانه‌روز و در هر مکان دسترسي داريم (تصاوير 2 و 3).




تصوير 2- نحوه ارتباط بين ماهواره‌هاي جي‌پي‌اس، ايستگاه كنترل زميني و كاربران





تصوير 3- الزام در دسترس بودن امواج حداقل سه ماهواره براي تعيين موقعيت در سامانه جي‌پي‌اس

هرچه تعداد ماهواره‌هاي قابل مشاهده بيشتر شود، معادلات اساسي تعيين موقعيت بيشتر خواهند شد و بنابراين زمان لازم براي تعيين موقعيت يک نقطه کاهش يافته و دقت تعيين موقعيت نيز افزايش خواهد يافت. نکته مهمي

که مي‌بايست مورد توجه قرار گيرد اين است که ارتفاعي که جي‌پي‌اس به ما مي‌دهد، با ارتفاع موجود در نقشه‌ها و اطلس‌ها فرق مي‌کند. ارتفاع جي‌پي‌اس نسبت به سطح مبنايي به نام بيضوي است، در حالي که ارتفاع موجود

در نقشه‌ها ارتفاع اورتومتريک است که از سطح درياهاي آزاد محاسبه مي‌شود .

هر ماهواره جي‌پي‌اس به طور مستقل اطلاعات زير را توسط آنتن‌هاي تعبيه شده بر روي بدنه‌اش به زمين ارسال مي‌كند:


1) امواج حامل

الف) موج حامل [اِل1] با فرکانس 1575 مگاهرتز

ب ) موج حامل [اِل2] با فرکانس 1227 مگاهرتز


2) کدهاي اطلاعاتي (به صورت دودويي):

الف) کد غيرنظامي [سي‌/اِي]

ب ) کد دقيق [پي]

ج ) کد سري [واي]


دو موج حامل ال1 و ال2 در باند امواج الكترومغناطيسي و با طول موج 19 سانتي‌متر و 24 سانتي‌متر ارسال مي‌شوند. امواج ارسالي از ماهواره‌ها شامل امواج حامل باند مدوله شده با يك كد استاندارد (كد سي‌اِي) و يك كد دقيق (كد پي)

و يك كد دريانوردي و مختصات ماهواره به صورت توابع زماني است. كد سي‌اِي به معناي اكتساب غيردقيق بوده و كاربرد عمومي و غيرنظامي دارد ولي كد پي به معناي كد دقيق بوده و فقط كاربرد نظامي داشته و قابليت دسترسي

عمومي ندارد .

به طور كلي سامانه جي‌پي‌اس از سه بخش تشكيل شده است:

بخش فضايي


متشكل از 24 ماهواره فعال كه هر چهار ماهواره در يكي از شش مدارتعيين شده استقرار دارند. حركت و استقرار ماهواره‌ها به گونه‌اي است كه در هر نقطه از سطح زمين در آن واحد حداقل شش ماهواره در ديد گيرنده باشند.

از آوريل 2007 ميلادي تعداد ماهواره‌هاي سامانه جي‌پي‌اس به 30 عدد افزايش مي‌يابد تا دقت گيرنده‌هاي زميني نيز بيشتر شود .

با اين افزايش تعداد، نحوه استقرار ماهواره‌ها حالتي نامتقارن به خود خواهد گرفت كه البته در اين حالت، قابليت اطمينان و آمادگي سامانه در هنگام از كار افتادن يا نقص تعدادي از ماهواره‌ها بهبود پيدا مي‌كند.

بخش كنترل زميني

اين بخش شامل ايستگاه‌هاي زميني است که داراي مختصات معلوم هستند و موقعيت آنها از طريق روش‌هاي کلاسيک تعيين موقعيت نظير روش «[وي‌ال‌بي‌آي]» (تعيين فواصل بلند توسط کوازارها) و روش «[اس‌ال‌آر]» (فاصله‌سنجي

ماهواره‌اي با امواج ليزر) به دست آمده است. اين ايستگاه‌ها، وظيفه تعقيب [چندجمله‌اي‌هاي رياضي] به روش کمترين مربعات، پارامترهاي مداري و موقعيت ماهواره‌ها را نسبت به يک سامانه مختصات ژئودتيک ژئوسنتريک (مبدا

سامانه مختصات تقريبا در مرکز زمين قرار دارد) محاسبه مي‌نمايد.

تعداد اين ايستگاه‌هاي زميني پنج عدد است که ايستگاه اصلي با نام کلرادو اسپرينگ در آمريکا قرار دارد و چهار ايستگاه فرعي ديگر در هاوايي، كوآجالين، ديگو گارسيا و آسنشن مستقر هستند.

كاربران

به طور كلي، گيرنده‌هاي جي‌پي‌اس از آنتن، تنظيم‌كننده فركانس دريافتي، پردازشگر داده‌ها و ساعت بسيار دقيق (اغلب از نوع نوسانگر كريستالي) تشكيل شده است. البته اين‌گونه گيرنده‌ها داراي يك نمايشگر جهت ارائه اطلاعات

از قبيل موقعيت مكاني، سرعت حركت گيرنده و... به كاربران هستند. (تصاوير 4، 5 و 6) معمولاً نوع گيرنده‌ها با تعداد كانال‌هاي آنها مشخص مي‌شود كه هر سال با افزايش تعداد ماهواره‌ها نيز تعداد كانال‌ها افزايش مي‌يابد. در حال حاضر،

تعداد كانال‌هاي گيرنده‌ها در سال 2007 بين 12 تا 20 خواهد بود .

براي رسيدن به حداکثر دقت و کارآيي جي‌پي‌اس توسط يک گيرنده بايد از گيرنده‌اي استفاده کرد که هر دو موج حامل ال1 و ال2 و کدهاي فوق را دريافت نموده و قابليت آنتي‌اسپوفينگ داشته باشد؛ يعني بتواند کد واي را به يک کد پي

و بالعکس تبديل کند.

آخرين بخش از سامانه جي‌پي‌اس، قسمت کاربران سامانه است که خود شامل دو بخش مي‌شود:


الف) آنتن دريافت‌کننده اطلاعات ارسالي از ماهواره‌ها

ب) گيرنده (پردازش‌کننده اطلاعات دريافتي و تعيين‌کننده موقعيت محل آنتن)





تصوير 5- گيرنده جي‌پي‌اس




تصوير 4- گيرنده جي‌پي‌اس



نرم افزار و ريزپردازنده داخل گيرنده، فاصله بين آنتن زميني تا ماهواره‌هاي مرتبط با گيرنده را تعيين مي‌کند. سپس با استفاده از حداقل چهار ماهواره، موقعيت X وY و ارتفاع محل استقرار آنتن يا همان گيرنده تعيين مي‌شود .

گيرنده‌هاي جي‌پي‌اس به دو دسته اصلي تقسيم مي‌شوند:

الف) گيرنده‌هاي نظامي

ب ) گيرنده‌هاي غيرنظامي

گيرنده‌هاي غيرنظامي فقط مي‌توانند امواج ارسالي حامل کد سي‌اِي را از ماهواره دريافت کنند، لذا تعيين موقعيت مطلق توسط اين دسته از گيرنده‌ها ضعيف است (در حدود 3 تا 5 متر). اما گيرنده‌هاي نظامي که اکثراً در اختيار ارتش

آمريکا و کشورهاي عضو پيمان ناتو هستند، قادرند که پارامترهاي ارسال شده به وسيله کد پي (پارامترهاي دقيق) را نيز علاوه بر کد سي‌اي استفاده کنند. دقت تعيين موقعيت با چنين گيرنده‌هايي بسيار بالاست و در حال حاضر،

استفاده از کد پي و کد واي، که مشکل‌تر از کد پي است، صرفاً در اختيار نظاميان آمريکايي است. البته از سال 2000 دقت سامانه جي‌پي‌اس غيرنظامي با توجه به حذف خطايي که وزارت دفاع آمريکا آن را عمداً همراه ساير موج‌ها

از ماهواره‌هاي جي‌پي‌اس به سمت گيرنده‌هاي غيرنظامي مي‌فرستاد،

دقت تعيين موقعيت با گيرنده‌هاي دستي معمولي به 3 تا 5 متر رسيده است. البته براي کارهاي دقيق ژئودزي و نقشه‌برداري با استفاده از گيرنده‌هاي دوفرکانسه (تفاضلي) به شيوه تعيين موقعيت نسبي مي‌توان به دقت در حد

ميليمتر دست پيدا کرد. البته همين دقت 3 تا 5 متر گيرنده‌هاي دستي عادي هم نيازهاي عمومي ناوبري (کوهنوردي و ...) را به خوبي تامين مي‌کند .




تصوير 6- گيرنده جي‌پي‌اس

81928691619152851291291851
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
سرسخت‌ترين موجود زمين در آزمون فضايي!

سرسخت‌ترين موجود زمين در آزمون فضايي!

سرسخت‌ترين موجود زمين در آزمون فضايي!





نتايج تحقيقات سازمان فضايي اروپا نشان مي‌دهد، گلسنگ 18 ماه شرايط دشوار خارج از ايستگاه فضايي بين‌المللي را تحمل كرده و همچنان به رشد خود ادامه داده است.
به گزارش سرويس پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، آزمايشگاه فضايي كلمبوس كه توسط محققان سازمان فضايي اروپا (ESA) ساخته شده است، بخشي از ايستگاه فضايي بين المللي (ISS) محسوب مي شود كه محققان از فضاي داخلي و خارجي آن براي انجام تحقيقات مختلف از جمله بررسي شرايط دشوار فضا بر گونه هاي مختلف موجودات و ارگانيسم ها استفاده مي كنند.



محققان سازمان فضايي اروپا در سال 2008 ميلادي محموله اي در ابعاد يك چمدان كوچك حاوي ارگانيسم هاي زنده و تركيبات آلي را به ايستگاه فضايي ارسال كردند تا نحوه واكنش آنها به شرايط خارج از جو زمين را مورد بررسي قرار دهند.


اين محموله پس از سپري كردن 18 ماه در محيط فضا در سال 2009 به زمين بازگردانده شد و نتايج تحقيقات به تازگي در مجله Astrobiology منتشر شده است.
گونه هاي مختلف باكتري، دانه ها، جلبك و گلسنگ در شرايط سخت محيط خارج از آزمايشگاه فضايي كلمبوس قرار داده شدند.
«رنه دمت» از محققان سازمان فضايي اروپا تأكيد مي كند: جو زمين به گونه اي است كه با جذب حداكثري اشعه مضر فرابنفش (UV) از گونه هاي مختلف حيات محافظت كرده و دما را متعادل نگه مي دارد،‌ اما ارگانيسم هاي زنده در محيط خارج از آزمايشگاه فضايي با حداكثر امواج خورشيد مواجه بوده و تغييرات دمايي منفي 12 تا مثبت 40 درجه سانتيگراد را تحمل كردند.


به گفته «دمت» در بين تمامي ارگانيسم هاي زنده، مقاومت گلسنگ بسيار بيشتر گزارش شده است، بطوريكه برخي گونه هاي گلسنگ توانسته اند 18 ماه نور و گرماي شديد خورشيد در فضا را تحمل كرده و همچنان به حيات خود ادامه دهند.


گلسنگ را مي توان سر سخت ترين و مقاوم ترين نوع زندگي بر روي زمين ناميد كه حتي در شرايط فريز شدن، خشك يا بشدت گرم شدن مي تواند همچنان به حيات خود ادامه دهد؛ اين ارگانيسم زنده در شرايط دشوار به حالت سكون در مي آيد و منتظر بهبود شرايط براي رشد مي شود.


بررسي ادامه حيات ارگانيسم هاي زنده در فضا از فرضيه «پانسپرميا» (Panspermia) يا گسترش حيات از سياره اي به سياره ديگر حمايت مي كند.


نتايج اين تحقيقات براي شركت هاي توليد كننده لوازم آرايشي نيز جالب توجه است و با توجه به مقاومت بالا در برابر نور خورشيد، مي توان از گلسنگ براي توليد كرم هاي ضد آفتاب استفاده كرد.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
گرمای داخلی مشتری به اثبات رسید

گرمای داخلی مشتری به اثبات رسید

گرمای داخلی مشتری به اثبات رسید
براساس اطلاعات کاوشگر ناسا در مدار سیاره مشتری و تحقیق دانشمندان بر روی 560 تصویر از ابرهای این سیاره دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مشتری دارای گرمای داخلی است.
به گزارش خبرگزاری مهر، جت استریم آمریکا شمالی که از غرب به شرق در فراز این قاره می وزد سهم مهمی در آب و هوا دارد و هوای سرد را از شمال پایین می آورد یا مناطق غربی را از دمای هوای زمستانی محافظت می کند.
جت استریمها (Jet stream) یک جریان هوای با سرعت بالا هستند که به صورت یک تونل باد فرضی در ارتفاعات بالای اتمسفر زمین در لایه تروپوپاز قرار گرفته است.
جت استریم در سطح زمین به واسطه گرمایی ایجاد می شود که از سوی خورشید به زمین می رسد و ستاره شناسان پیشتر فرض کرده بودند که جت استریمهای مشابه در سیاره مشتری نیز چنین خاستگاهی دارد.




این درحالی است که اطلاعات جدیدی از سوی کاوشگر کسینی ناسا که از اول ژوئیه 2004 در مدار مشتری بوده نشان می دهد که جت استریمهای مشتری دارای یک منبع قدرت متفاوت است و این منبع قدرت گرمای درونی این سیاره است.


ژوپیتر یک سیاره بزرگ گازی است که اتمسفر آن عمیق است و لایه های ضخیمی از ابر در ارتفاعات بالای آن وجود دارد.
جت استریمها در لایه های مختلفی وجود دارند، برخی از آنها برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده است و دیگران زیر ابرهای بالایی پنهان شده اند.


دوربینهای کاسینی می توانند با انعکاس نور نزدیک مادون قرمز تصویری از لایه های پایین تهیه کند، اگرچه این تصاویر نخستین چشم انداز ما به دینامیک اتمسفری در لایه های پایین بوده که نور خورشید در وسعت قابل توجه به آن نفوذ نمی کند.
یک تیم به ریاست تونی دل جنیو از موسسه مطالعات فضایی گودارد در نیویورک با استفاده از نرم افزار دنبال کردن ابرها حرکات و سرعتهای ابرها را در 560 تصویری را که بین سالهای 2005 تا 2012 جمع آوری شده تحلیل کردند.
این گروه که نتایج تحقیقات خود را در مجله ایکاروس منتشر کرده اظهار داشتند که جت استریمهای مشتری به جریانهای مخالف اتمسفر مشتری مرتبط است. این جریانهای مخالف در اتمسفر بالاتر ضعیف هستند، نقطه ای که تحقیقات قبلی نشان داده بود گرمای آن به علت وجود خورشید است و در سطوح پایین تر قوی تر هستند.


دانشمندان در نتیجه تحقیقات جدید توانستند به این نتیجه برسند که این گرمای سیاره ای از گرمای خورشید نشأت نگرفته است.
براساس گزارش لس آنجلس تایمز، گرمای داخلی در سطوح پایین تر این سیاره آب را تبخیر کرده و پیش از متراکم کردن برای تولید ابر و باران به لایه های بالاتر اتمسفر می رساند. این شکل از تراکم گرما تولید می کند که در نتیجه آن جریانهای مخالفی ایجاد می شود که جت استریمها را حرکت می دهند.


جت استریم را می‌توان یک تونل باد پر سرعت در ارتفاعات بالا دانست. این رخداد معمولاً در ارتفاعات حدود 11 هزار متر بالای سطح زمین دیده می‌شود. در زمان جنگ جهانی دوم ژاپنیها با استفاده از این پدیده به آمریکا حمله کردند. آنها با محاسبات دقیق بالنهایی را که پر از بمب بودند تا ارتفاع 15000 متری بالا می‌فرستادند و این کانال باد آنها را تا آمریکا حمل می‌کرد، زیرا تا آن زمان هنوز هیچ هواپیمایی توان پرواز تا آمریکا را نداشت.
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
حل معمای گرمای سیاره مشتری




براساس اطلاعات کاوشگر ناسا در مدار سیاره مشتری و تحقیق دانشمندان بر روی 560 تصویر از ابرهای این سیاره دانشمندان به این نتیجه رسیدند که مشتری دارای گرمای داخلی است.
جت استریم آمریکا شمالی که از غرب به شرق در فراز این قاره می وزد سهم مهمی در آب و هوا دارد و هوای سرد را از شمال پایین می آورد یا مناطق غربی را از دمای هوای زمستانی محافظت می کند.

جت استریمها (Jet stream) یک جریان هوای با سرعت بالا هستند که به صورت یک تونل باد فرضی در ارتفاعات بالای اتمسفر زمین در لایه تروپوپاز قرار گرفته است.


جت استریم در سطح زمین به واسطه گرمایی ایجاد می شود که از سوی خورشید به زمین می رسد و ستاره شناسان پیشتر فرض کرده بودند که جت استریمهای مشابه در سیاره مشتری نیز چنین خاستگاهی دارد.

این درحالی است که اطلاعات جدیدی از سوی کاوشگر کسینی ناسا که از اول ژوئیه 2004 در مدار مشتری بوده نشان می دهد که جت استریمهای مشتری دارای یک منبع قدرت متفاوت است و این منبع قدرت گرمای درونی این سیاره است.

ژوپیتر یک سیاره بزرگ گازی است که اتمسفر آن عمیق است و لایه های ضخیمی از ابر در ارتفاعات بالای آن وجود دارد.

جت استریمها در لایه های مختلفی وجود دارند، برخی از آنها برای چشم غیر مسلح قابل مشاهده است و دیگران زیر ابرهای بالایی پنهان شده اند.

دوربینهای کاسینی می توانند با انعکاس نور نزدیک مادون قرمز تصویری از لایه های پایین تهیه کند، اگرچه این تصاویر نخستین چشم انداز ما به دینامیک اتمسفری در لایه های پایین بوده که نور خورشید در وسعت قابل توجه به آن نفوذ نمی کند.

یک تیم به ریاست تونی دل جنیو از موسسه مطالعات فضایی گودارد در نیویورک با استفاده از نرم افزار دنبال کردن ابرها حرکات و سرعتهای ابرها را در 560 تصویری را که بین سالهای 2005 تا 2012 جمع آوری شده تحلیل کردند.

این گروه که نتایج تحقیقات خود را در مجله ایکاروس منتشر کرده اظهار داشتند که جت استریمهای مشتری به جریانهای مخالف اتمسفر مشتری مرتبط است. این جریانهای مخالف در اتمسفر بالاتر ضعیف هستند، نقطه ای که تحقیقات قبلی نشان داده بود گرمای آن به علت وجود خورشید است و در سطوح پایین تر قوی تر هستند.



دانشمندان در نتیجه تحقیقات جدید توانستند به این نتیجه برسند که این گرمای سیاره ای از گرمای خورشید نشأت نگرفته است.

براساس گزارش لس آنجلس تایمز، گرمای داخلی در سطوح پایین تر این سیاره آب را تبخیر کرده و پیش از متراکم کردن برای تولید ابر و باران به لایه های بالاتر اتمسفر می رساند. این شکل از تراکم گرما تولید می کند که در نتیجه آن جریانهای مخالفی ایجاد می شود که جت استریمها را حرکت می دهند.

جت استریم را می‌توان یک تونل باد پر سرعت در ارتفاعات بالا دانست. این رخداد معمولاً در ارتفاعات حدود 11 هزار متر بالای سطح زمین دیده می‌شود. در زمان جنگ جهانی دوم ژاپنیها با استفاده از این پدیده به آمریکا حمله کردند. آنها با محاسبات دقیق بالنهایی را که پر از بمب بودند تا ارتفاع 15000 متری بالا می‌فرستادند و این کانال باد آنها را تا آمریکا حمل می‌کرد، زیرا تا آن زمان هنوز هیچ هواپیمایی توان پرواز تا آمریکا را نداشت.
 

asghar rahmati

عضو جدید
فناوري تصويربرداري فراطيفي

فناوري تصويربرداري فراطيفي

فناوري تصويربرداري فراطيفي



خلاصه مقاله: دستيابي به داده‌هاي فراطيفي به عنوان يکي از تحولات مهم و اساسي در فناوري سنجش از دور، طي سال‌هاي اخير از جنبه‌هاي مختلف سخت‌افزاري و نرم‌افزاري، پيشرفت شايان‌توجهي داشته و طراحي و

توسعه الگوريتم‌هاي مختص پردازش اين نوع داده‌ها در سطوح گوناگون، امروزه از جمله جذاب‌ترين و مهم‌ترين موضوعات تحقيقاتي در زمينه سنجش از دور محسوب مي‌شود. به همين منظور، در اين مقاله علاوه بر بررسي

مفاهيم مقدماتي و ويژگي‌هاي اين نوع داده‌ها و کاربردهاي فراوان آنها، به معرفي يکي از مهم‌ترين سنجنده‌هاي فراطيفي فضايي به نام هايپريون نيز خواهيم پرداخت.
بهره‌گيري از فناوري سنجش از دور و انواع تصاوير ماهواره‌اي در طي سال‌هاي اخير به عنوان يکي از مهم‌ترين منابع جمع‌آوري اطلاعات به منظور مطالعه و پايش منابع زميني و بهره‌برداري بهينه از آنها، توجه بسياري از

کارشناسان و متخصصان علوم مختلف از جمله زمين‌شناسي، معدن، محيط زيست، هواشناسي، کشاورزي، هيدرولوژي و غيره را به خود جلب نموده است. بر همين اساس نيز متناسب با ويژگي‌ها و نيازهاي هر يک از

علوم مذکور، سنجنده‌هايي با قابليت‌هاي متفاوت طراحي و ساخته شده است. اما با توجه به محدوديت‌هاي موجود در فناوري ساخت و توليد سنجنده‌ها از بعد سخت‌افزاري، توان تفکيک مکاني و يا طيفي آنها در برخي

موارد پاسخگوي نياز کارشناسان نبوده و موجب کاهش قابليت اطمينان و دقت نتايج و عدم امکان بررسي جزئيات مي‌شد. در حالي که امروزه با پيشرفت سريع و شايان‌توجه صنايع الکترونيک و الکترواپتيک و فناوري ساخت

قطعات الکترونيکي با ابعاد بسيار کوچک و سامانه‌هاي اپتيکي پراکنش طيفي دقيق، امکان طراحي و ساخت سنجنده‌هايي با توان تفکيک مکاني و طيفي بسيار خوب فراهم شده و اين امر دستيابي متخصصان به

داده‌هايي دقيق‌تر با ارزش اطلاعاتي بيشتر را فراهم نموده است. يکي ازانواع اين داده‌ها که از قابليت تفکيک طيفي بسيار بالايي برخوردار است، تصاوير فراطيفي است که در ادامه بحث به ويژگي‌ها و کاربردهاي آنها

خواهيم پرداخت.

تصويربرداري فراطيفي براي اولين بار به منظور جمع‌آوري داده‌هاي مناسب براي تهيه نقشه‌هاي زمين‌شناسي و اکتشاف معادن در اواخر دهه هفتاد ميلادي در ايالات متحده آمريکا انجام شد و به سرعت توسعه و گسترش

يافت. مهم‌ترين مرحله پيشرفت و تحول اين فناوري، در سال 1989 و همزمان با ساخت [سنجنده هوابرد آويريس] توسط مرکز جي‌پي‌ال ناسا صورت گرفت که قادر به نمونه‌برداري در 224 باند طيفي بود و پس از آن انواع

سنجنده‌هاي فراطيفي هوابرد و فضايي ديگر نيز طراحي و ساخته شدند که نمونه‌هايي از آنها در جدول (1) ارائه شده است.



ايده اساسي طراحي و توسعه سنجنده‌هاي فراطيفي بر مبناي مفاهيم فيزيکي مورد توجه در سنجش از دور در مورد طيف الکترومغناطيس شکل گرفته است. همان‌طور که مي‌دانيد هر عنصر يا ماده خاص بر اساس ترکيب و ساختار

مولکولي خود، عکس‌العمل بازتابي مشخصي به نواحي مختلف طيف الکترومغناطيس در طول‌موج‌هاي گوناگون نشان مي‌دهد و اين عکس‌العمل براي عناصر و مواد مختلف در شرايط يکسان، متفاوت بوده و مانند اثر انگشت انسان‌ها

براي هر ماده منحصر به‌فرد است. اين عکس‌العمل‌ها در طول‌موج‌هاي گوناگون با پهناي باند بسيار کم توسط طيف‌سنج ثبت شده و نتيجه آن يک نمودار شبه‌پيوسته تحت عنوان منحني طيفي خواهد بود. اندازه‌گيري‌هاي مذکور در

محيط آزمايشگاهي و در شرايط معين براي مواد مختلف انجام شده و منحني‌هاي حاصل در يک بانک اطلاعاتي تحت عنوان کتابخانه طيفي ذخيره‌سازي مي‌شوند و به عنوان طيف مرجع جهت مقايسه با منحني‌هاي بازسازي شده

توسط سنجنده‌هاي مختلف مورد استفاده قرار مي‌گيرند.

با توجه به شرايط موجود در آزمايشگاه، نمونه‌برداري‌هاي طيف مرجع با پهناي باند بسيار کوچک در حدود يک نانومتر هم قابل انجام است که نتيجه آن يک طيف شبه‌پيوسته از مواد مختلف است. اما به دليل متحرک بودن سکوي

حامل طيف‌سنج‌هايي که در سنجنده‌هاي تصويربرداري چندطيفي قرار گرفته‌اند و سرعت بالاي آن، زمان و فرصت کافي براي نمونه‌برداري دقيق وجود نداشته و فواصل نمونه‌برداري افزايش مي‌يابد. البته اين امر مرتبط با نوع اطلاعات

مورد درخواست از سنجنده‌ بوده و فواصل نمونه‌برداري در سنجنده‌هاي مختلف که براي کاربردهاي خاص طراحي شده اند، متفاوت است. اما طي سال‌هاي اخير فناوري ساخت طيف‌سنج‌ها اين امکان را به وجود آورده که با وجود

نصب آنها در سکوهاي متحرک، قادر به نمونه‌برداري با پهناي باند بسيار کوچک درحدود ده نانومتر در محدوده‌ طيف‌هاي مرئي، مادون‌قرمز نزديک و مادون‌قرمز کوتاه باشند (2500-400 نانومتر) که با انجام يک محاسبه ساده‌ رياضي

مشاهده مي‌شود نتيجه‌ اين نمونه‌برداري، جمع‌آوري و ثبت اطلاعات طيفي عناصر مختلف در بيش از 200 باند طيفي بوده و منحني‌هاي طيفي بازسازي شده شباهت زيادي با طيف مرجع اندازه‌گيري شده در محيط آزمايشگاه

خواهند داشت. اصولاً عنوان فراطيفي نيز به همين دليل در مورد اين نوع داده‌ها مورد استفاده قرار مي‌گيرد که حاوي اطلاعات طيفي باارزشي در تعداد باند‌هاي طيفي بسيار زياد با توان تفکيک طيفي بسيار بالا هستند. اين

ويژگي امکان تشخيص و تمايز مواد و عناصر مختلف از يکديگر را با وجود شباهت‌هاي طيفي زياد، بر اساس مقايسه پاسخ طيفي هر يک از آنها در طول‌موج‌هاي گوناگون فراهم مي‌سازد. درحالي که در داده‌هاي چندطيفي به دليل

وسعت پهناي باند طيفي بازسازي شده ممکن است در محدوده‌هايي از طيف الکترومغناطيس که تفاوت فاحشي در منحني طيفي عناصر وجود دارد نمونه‌برداري انجام نشده باشد و منحني يکساني از دو ماده مختلف در آن ناحيه

حاصل شود و امکان تشخيص آنها وجود نداشته باشد. در اشکال (1) و (2) به ترتيب تفاوت نمونه‌برداري سنجنده‌هاي چندطيفي و فراطيفي و عدم توانايي تشخيص سنگ معدني کائولينيت در داده چندطيفي تي‌ام قابل مقايسه

است.

شکل 1- مقايسه نمونه‌برداري سنجنده‌هاي چندطيفي و فراطيفي
شکل 2- عدم توانايي تشخيص سنگ معدني کائولينيت توسط داده چندطيفي

البته اين ويژگي موجب افزايش قابل توجه حجم داده‌هاي فراطيفي نسبت به داده‌هاي چندطيفي شده و در نتيجه روش‌هاي ذخيره‌سازي، فشرده‌سازي و نمايش آنها نيز متفاوت خواهد بود. در واقع، نتيجه تصويربرداري هم‌زمان

در باندهاي متعدد توسط سنجنده، هم‌زمان با حرکت سکوي هوايي و يا فضايي حامل آن، يک مجموعه داده سه‌بعدي متشکل از ميليون‌ها المان تصويري خواهد بود. اين نوع داده در سنجش از دور تحت عنوان مکعب تصويري

شناخته مي‌شود که دو بعد آن معرف اطلاعات مکاني و بعد سوم نشان‌دهنده اطلاعات طيفي است. به عبارت ديگر در اين نوع تصاوير، هر پيکسل تصويري به صورت يک بردار L بعدي (L نشان‌دهنده تعداد باندهاي طيفي)

ذخيره‌سازي و مورد پردازش قرار مي‌گيرد. در شکل (3) مي‌توانيد يک نمونه از مکعب تصويري داده فراطيفي را مشاهده نماييد.

شکل 3- مکعب تصويري داده فراطيفي

به علت حجم بسيار زياد اين داده‌ها، بسياري از تحقيقات انجام شده در گذشته، بر موضوع چگونگي فشرده‌سازي، ذخيره‌سازي و انتقال اين نوع داده‌ها و انتخاب بهينه باند‌هاي طيفي مناسب از ميان تمامي باندهاي موجود

در الگوريتم‌ها و کاربردهاي مختلف متمرکز شده بود. اما اخيراً مهم‌ترين موضوعات تحقيقاتي مرتبط با اين داده‌ها، به توسعه و بهبود انواع الگوريتم‌هاي شناسايي، جداسازي، تعيين ويژگي اهداف، طبقه‌بندي و آشکارسازي آنها

به‌ويژه به صورت خودكار مي‌پردازند.

در الگوريتم‌هاي طبقه‌بندي، هدف اصلي تعيين تعداد و نوع کلاس‌هاي موجود در تصوير و همچنين خصوصيات و ويژگي‌هاي آنها با استفاده از اطلاعات طيفي موجود در کتابخانه‌هاي طيفي، نمونه‌هاي آموزشي و يا اطلاعات واقعيت

زميني است که نسبت به داده‌هاي چندطيفي امکان بررسي اشياء و پديده‌ها در سطوحي با جزئيات بيشتر در اين داده‌ها فراهم مي‌شود. به عنوان مثال، اگر با استفاده از داده‌هاي چندطيفي فقط تفکيک اراضي زراعي و غيرزراعي

ميسر باشد، تصاوير فراطيفي امکان تفکيک انواع محصولات زراعي و گونه‌هاي مختلف گياهي را نيز فراهم مي‌سازد. الگوريتم‌هاي آشکارسازي به منظور جستجو و تشخيص حضور يک يا چند هدف يا پديده خاص موجود در مکعب

داده‌ها توسعه يافته‌اند. در الگوريتم‌هاي شناسايي و آناليزهاي جداسازي نيز، شناسايي دقيق و تفکيک اهداف آشکارسازي شده يا موجود در کلاس‌هاي حاصل از طبقه‌بندي مد نظر است که بدين منظور، اطلاعات صحيحي از

مشخصه‌هاي طيفي آنها جهت تطابق با منحني‌هاي موجود درکتابخانه‌هاي طيفي مرجع، مورد نياز است.

با توجه به ويژگي‌هاي ياد شده از کاربردهاي اين داده‌ها مي‌توان به مواردي چون شناسايي و پاک‌سازي مناطق جنگي آلوده، عمليات جستجو و نجات، شناسايي ادوات نظامي پنهان و استتار شده، برآورد دقيق محصولات کشاورزي،

مطالعه گونه‌هاي مختلف پوشش گياهي، آفات و استرس‌هاي گياهي، زمين‌شناسي و اکتشاف معادن به صورت دقيق، مطالعات منابع آب و آشکارسازي آلودگي‌ها، پايش‌هاي زيست محيطي، مطالعات شهري، آشکارسازي

اتوماتيک اهداف، تصويربرداري پزشکي و تشخيص غدد سرطاني و ... اشاره نمود.

در ادامه به معرفي سنجنده [هايپريون ] که بر روي [ماهواره ئي‌او-1] نصب شده است، به عنوان مهم‌ترين سنجنده فضايي فراطيفي مورد استفاده در حال حاضر خواهيم پرداخت.
ماهواره ئي‌او-1 در تاريخ ۲۱ نوامبر سال 2000 ميلادي به وسيله ناسا و به منظور مقايسه با داده‌هاي ماهواره لندست- 7 به صورت آزمايشي در مدار قرار داده شد. بر روي اين ماهواره سه سنجنده شامل اولين سنجنده فراطيفي

فضايي به نام هايپريون، [سنجنده چندطيفي اي‌ال‌آي] و [سنجنده فراطيفي اي‌سي] با مشخصاتي که در جدول (2) مشاهده مي‌کنيد، نصب شده است.



اين ماهواره با ٦٠ ثانيه اختلاف زماني با ماهواره لندست 7 و در همان مدار به صورت خورشيد آهنگ در فاصله 750 کيلومتري از سطح زمين با زاويه ميل مداري 2/98 درجه حرکت مي‌کند. دوره مداري آن نيز 9/98 دقيقه بوده که بيش

از ۱٤ مدار را در طول يک روز پوشش مي‌دهد. دوره گردش کامل اين ماهواره ۱٦ روز است و در حالت نزولي در ساعت 10:01' صبح از استوا عبور مي‌کند. سرعت حرکت اين ماهواره در نقطه حضيض، 74/6 کيلومتر بر ساعت است و

امکان تصويربرداري از کنار با حداکثر زاويه ۲۲ درجه را نيز فراهم مي‌کند. به اين ترتيب، مي‌توان از يک ناحيه خاص بر روي زمين در طول ۱٦روز، سه بار تصويربرداري نمود. در شکل (4) مدار حرکت اين ماهواره و سطح پوشش

تصويربرداري آن در مقايسه با لندست 7 نمايش داده شده است.

شکل 4- مقايسه مدار حرکت ماهواره‌هاي لندست 7 و ئي‌او-1

سنجنده هايپريون از فناوري [پوش‌بروم ] در تصويربرداري استفاده مي‌کند و در هر فريم تصويري محدوده‌اي به عرض 6/7 کيلومتر در جهت عمود بر حرکت را برداشت مي‌کند. به اين ترتيب با حرکت سنجنده، اطلاعات طيفي اشياء

و پديده‌هاي گوناگون موجود در سطح زمين در فريم‌هاي تصويري متوالي به صورت مکعب‌هاي سه‌بعدي به عنوان داده فراطيفي ثبت و ذخيره‌سازي مي‌شود.

اما فناوري تصويربرداري پوش‌بروم مورد استفاده در اين سنجنده، با سنجنده‌هاي عادي متفاوت است. به عنوان مثال، در سنجنده [ئي‌تي‌ام+] مجموعه‌اي از آرايه‌هاي آشکارساز خطي و يک آينه به کار گرفته مي‌شود که به وسيله

آنها سطح زمين در جهت عمود بر حرکت، اسکن شده و تصوير چندطيفي به صورت دوبعدي ايجاد مي‌شود. با پيشرفت فناوري ساخت آرايه‌هاي دوبعدي و قرارگيري آنها در صفحه کانوني سامانه نوري سنجنده، تصوير دوبعدي مذکور

بدون نياز به حرکت قابل تشکيل است و بدين ترتيب، زمان تمرکز بيشتري به منظور ثبت اطلاعات در يک محدوده معين براي سنجنده فراهم شده و موجب بالا رفتن نسبت سيگنال به نويز و به عبارت ديگر کيفيت داده تصويري

مي‌شود. اين سامانه همچنين مشکل مهم سنجنده‌هاي پوش‌بروم با فناوري آشکارسازي خطي را که نيازمند [واسنجي] تعداد بسياري از پيکسل‌ها هستند را نخواهد داشت و حل اين مسأله عاملي کليدي در موفقيت برنامه

ساخت سنجنده هايپريون به شمار مي‌رود. در شکل (5) نحوه تشکيل مکعب تصويري در سنجنده هايپريون قابل مشاهده است.

شکل 5- نحوه تشکيل مکعب تصويري سنجنده هايپريون

سنجنده‌هايپريون نيز از يک تلسکوپ با طراحي آستيگمات سه‌آينه‌اي و دو طيف‌سنج مجزا براي محدوده‌هاي طيف مرئي- [مادون قرمز نزديک] و [مادون قرمز کوتاه] تشکيل شده است. طيف‌سنج [وي‌ان‌آي‌آر] داراي آرايه‌هايي با

ابعاد 60 ميکرومتر است که از اتصال زيرآرايه‌هاي ۳x۳ با ابعاد 20 ميکرومتر به وجود آمده‌اند. اين طيف‌سنج قادر به ثبت اطلاعات طيفي در 70 طول‌موج مختلف در محدوده طيفي 400 تا 1000 نانومتر، با توان تفکيک طيفي 10 نانومتر

و در 256 رديف آرايه‌هاي پيکسلي است. طيف‌سنج [سوئير] نيز داراي آشکارسازهايي با ابعاد 60 ميکرومتر در 256 رديف مکاني است که اطلاعات طيفي در محدوده 2500-900 نانومتر را در 172 باند طيفي نمونه‌برداري مي‌کند

که با احتساب طيف‌سنج وي‌ان‌آي‌آر در مجموع در242 باند طيفي، اطلاعات ثبت خواهد شد. در شکل (6) بخش‌هاي مختلف سامانه نوري مورد استفاده در سنجنده‌هاي فراطيفي قابل بررسي است.

شکل 6- بخش‌هاي مختلف سامانه نوري سنجنده‌هاي فراطيفي

بخش‌هاي ديگرسنجنده نيز شامل سامانه خنک‌کننده، سامانه واسنجي همزمان با پرواز و صفحه کانوني الکترونيکي با سرعت بالا است. پس از دريافت تصوير ثبت‌شده از ماهواره توسط مرکز کنترل پردازش سطح صفر بر روي

آن صورت مي‌گيرد که شامل حذف خطاي انتقال اطلاعات و مرتب‌سازي قالب داده است. داده سطح صفر به همراه داده‌هاي کمکي و اطلاعات پردازشي به مرکز پردازش فرستاده مي‌شود تا ارزيابي شده و پردازش‌هاي سطح

يک بر روي آن انجام گيرد.

از ابتداي دسامبر سال 2001 اين داده‌ها در سطح 1بي1 در آرشيو موجود است و به راحتي در اختيار کاربران قرار مي‌گيرد. همچنين امکان سفارش اخذ داده‌هاي جديد نيز فراهم است که البته با قيمت بسيار بالاتري نسبت به

داده‌هاي آرشيو ارائه مي‌شود.

حذف اثر ساير خطاها به عهده کاربر است که مهم‌ترين آنها عبارتند از: واسنجي دوباره، همرديف‌سازي پيکسل‌ها در دو ناحيه وي‌ان‌آي‌آر و سوئير، حذف باندهاي مشترک در دو ناحيه وي‌ان‌آي‌آر و سوئير، حذف باندهاي صفر،

حذف [خطاي نواري شدن] و انجام تصحيحات اتمسفري.

در نهايت، پس از حذف خطاهاي مذکور مي‌توان با به‌کارگيري اين داده در الگوريتم‌هاي گوناگون پردازش تصاوير فراطيفي به عنوان يک منبع غني اطلاعات طيفي در مورد اهداف و پديده‌هاي موجود در منطقه مورد نظر، به

بررسي دقيق آنها پرداخت.

81928691619152851291291851
 
آخرین ویرایش:

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
سنگ هایی که از وجود آب در گذشته بهرام خبر می دهند

سنگ هایی که از وجود آب در گذشته بهرام خبر می دهند

[h=3]سنگ هایی که از وجود آب در گذشته بهرام خبر می دهند [/h]

* دانشمندان با بررسی ساختار شیمیایی سنگ های دیواره ها، لبه ها، و برجستگی های مرکزی
گودال های سیاره ی بهرام (مریخ)، 175 نقطه را شناسایی کردند که کانی های درونشان در حضور آب شکل گرفته بوده.


سنگ های بیرون زده ای که کانی هایشان در مجاورت آب ساخته شده
فضاپیمای مارس اکسپرس متعلق به آژانس فضایی اروپا (اِسا- ESA) با بررسی سنگ هایی که از دهانه های برخوردی سیاره ی بهرام بیرون زده اند، به شواهدی دست یافته که نشان می دهد در دوره های زمانی بلندی طی چند میلیارد سال نخست زندگی این سیاره ی سرخ، آب های زیرسطحی در ژرفاهای زیاد آن وجود داشته.



دهانه های برخوردی پنجره هایی طبیعی به تاریخچه ی سطح سیاره ها شناخته می شوند--- هر چه دهانه ای ژرف تر باشد، می توانید گذشته ی دورتری را بکاوید. افزون بر آن، سنگ هایی که طی برخوردها شکسته و از خاک بیرون زده اند، فرصتی را برای بررسی موادی که زمانی زیر سطح پنهان بوده اند فراهم می کنند.



در یک پژوهش تازه، فضاپیماهای مارس اکسپرس متعلق به اسا و مدارگرد شناسایی بهرام متعلق به ناسا دهانه های موجود در منطقه ای از بلندی های باستانی جنوب سیاره به گستردگی 1,000 در 2,000 کیلومتر که به نام Tyrrhena Terra خوانده می شود را برای آشنایی بیشتر با تاریخچه ی آبی این منطقه زوم و بزرگنمایی کردند.



دانشمندان با تمرکز بر روی ساختار شیمیایی سنگ های درون دیواره ها، لبه ها، و بلندی های مرکزی دهانه ها، و همچنین موادی که از خاک پیرامون بیرون زده بودند؛ توانستند 175 نقطه را شناسایی کنند که کانی های آن ها در حضور آب شکل گرفته بوده.



دمین لووازو از اِسا می گوید: «بررسی طیف گسترده ای از دهانه ها با اندازه های گوناگون از 1 کیلومتر تا 84 کیلومتر نشان داد که این سیلیکات های آبدار (هیدراته) از ژرفای ده ها متر تا چند کیلومتر بیرون زده اند. ساختار و ترکیب این سنگ ها به گونه ایست که می بایست آب های زیرسطحی در بازه ی گسترده ای از زمان در آن جا بوده و ساختار شیمیایی آن ها را تغییر داده باشند.»




در حالی که به نظر می رسد موادی که در اثر برخوردها از خاک بیرون زده اند در تماس نزدیک با آب بوده اند، ولی در سنگ های روی سطح میان دهانه های منطقه ی Tyrrhena Terra شواهد اندکی از تغییرات در اثر آب دیده می شود.



نیکلا منگلد از آزمایشگاه سیاره شناسی و ژئودینامیک در فرانسه می گوید: «در حدود 3.7 میلیارد سال پیش، و قبل از پدید آمدن بیشتر دهانه های این منطقه، آب در ژرفای چند کیلومتری زیر سطح در گردش بوده. آب باعث پیدایش رده های گوناگونی از تغییرات شیمیایی در سنگ ها شد که بازتابی از دماهای پایین در نزدیکی سطح و دماهای بالا در ژرفا بودند، ولی پیوند سرراستی با شرایط سطح آن زمان نداشتند.»



در مقایسه، Mawrth Vallis، یکی از بزرگ ترین مناطق سرشار از رس شناسایی شده در بهرام، کانی های آبناک یکنواخت بیشتری را به نمایش می گذارد که نشان می دهدبا فرآیندهای روی سطح، پیوند نزدیک تری داشته است.



الیویه ویتاسه از اِسا می گوید: «نقش آب مایع در سیاره ی بهرام برای سکونت پذیری آن بسیار اهمیت دارد، و این پژوهش با بهره از فضاپیمای مارس اکسپرس، به بررسی یک ناحیه ی بسیار گسترده می پردازد که دیرزمانی آب زیرسطحی در آن وجود داشته است.»

منبع: Astronomy.com
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
نگاهي به 10 مأموريت بزرگ تاريخ ناسا

نگاهي به 10 مأموريت بزرگ تاريخ ناسا

[h=1] نگاهي به 10 مأموريت بزرگ تاريخ ناسا

[/h]








ناسا از یک میراث طولانی از اکتشافات فضایی برخوردار بوده و در طول تاريخ فعاليت خود به موفقيت‌هايي چون استقرار كاوشگرهايي بر روي سطح سياره مريخ، نمونه‌برداري از جو مشتري، كاوش زحل و ناهيد و حتي فرود انسان در ماه نايل شده است.


به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، برخي ماموريت‌ها مانند رصدخانه شكارچي سياره «كپلر» تقريبا جديد بوده و تنها گذر زمان در مورد كنار گذاشتن آن تصميم خواهد گرفت.


در اين گزارش به معرفي فهرستي از 10 ماموريت بزرگ علمي ناسا پرداخته شده است:
فضاپيماي پايونير
فضاپيماهاي «پايونير 10» و «پايونير 11» كه در سال‌هاي 1972 و 1973 به فضا پرتاب شده‌اند، جزو نخستين فضاپيماهايي بودند كه از سيارات غول‌پيكر گازي مشتري و زحل بازديد كردند.





فضاپيماي پايونير


پايونير 10 اولين كاوشگري بود كه در نوار سياركي منظومه شمسي بين سيارات مريخ و مشتري حركت كرد. سپس اين فضاپيما پس از يك سال و نيم از پرتاب خود، نخستين پرواز را در اطراف سياره مشتري انجام داد. نتيجه اين پرواز، تصاوير جالب از نقطه عظيم قرمز و رديف‌هاي وسيع قرمز رنگ بود كه سياره را در بر گرفته بودند.



پس از حدود يك سال، ففضاپيماي پايونير 11 از كنار سياره مشتري گذر كرده و به سمت سياره زحل رفت. نتيجه اين سفر كشف چند قمر كوچك ناشناخته در اطراف سياره و يك حلقه جديد بود.
هر دو كاوشگر اكنون ديگر پيامي ارسال نكرده و مسير يك طرفه خود را به سوي ماوراي منظومه شمسي ادامه مي‌دهند.
فضاپيماي وويجر
كمي پس از پرتاب فضاپيماهاي پايونير، كاوشگرهاي «وويجر 1» و «وويجر 2» وارد فضا شدند. اين دو فضاپيما به اكتشافات مهمي در مورد سيارات مشتري و زحل از جمله حلقه‌هاي اطراف مشتري و وجود حالت آتشفشاني در قمر آيوي اين سياره دست يافتند.
وويجر به سفر به سوي سياره اورانوس پرداخته و موفق به كشف 10 قمر جديد شد. همچنين در نپتون نيز دريافت كه وزن اين سياره بسيار كمتر از تصورات ستاره شناسان است.






فضاپيماي وويجر


هر دو فضاپيما از نيروي كافي براي ارسال علائم راديويي حداقل تا سال 2025 برخوردار بوده و اكنون در حال بررسي لبه منظومه شمسي و آغاز فضاي ميان‌ستاره‌يي هستند. «وويجر 2» در حال حاضر با فاصله چندين برابر زمين تا خورشيد، دورترين جسم ساخت دست بشر از زمين محسوب مي‌شود.
فضاپيماي دبليومپ
«کاوشگر ناهمسانگردی ریزموجی ویلکینسون»(دبليومپ) كه در سال 2001 پرتاب شده، شايد از شهرت زيادي برخوردار نباشد اما اين فضاپيما به اندازه‌گيري دقيق دماي تابش باقيمانده از انفجار بزرگ مي‌پردازد. به گزارش ايسنا با نقشه‌برداري از نوسانات تابش زمينه كيهاني، دبليومپ، نويدبخش يك حركت رو به جلو در نظريات كيهان‌شناسي در مورد طبيعت و منشا جهان بوده است.








فضاپيماي دبليومپ


در ميان اكتشافات ديگر، داده‌هاي دبليومپ به نمايش يك برآورد بسيار دقيقتر از سن جهان پرداخته و آنرا حدود 13.7 ميليارد سال تخمين زده‌است. همچنين تائيد كرده كه 95 درصد جهان از اجزايي مانند ماده تاريك و انرژي تاريك تشكيل شده كه اطلاعات بسيار ناچيري از آنها در دست انسان است.
تلسكوپ اسپيتزر
يك فضاپيماي ديگر با تاثير عميق در كيهان‌شناسي و فيزيك نجوم، تلسكوپ فضايي «اسپيتزر» بوده كه به مشاهده آسمانها با نور مادون قرمز مي‌پردازد. اين نور كه از طول موج طولانيتر از نور مرئي برخوردار بوده تا حد زيادي با جو زمين متوقف مي‌شود.






تلسكوپ اسپيتزر


اين تلسكوپ علاوه بر ثبت تصاوير خارق‌العاده از كهكشانها، سحابي‌ها و ستارگان، همچين موفق به دستيابي به اكتشافات علمي بسياري شده است. در سال 2005 اسپيتزر توانست براي اولين بار نور سيارات فراخورشيدي را شناسايي كند. در يك رصد ديگر ستاره‌شناسان بر اين تصور هستند كه احتمالا اين تلسكوپ حتي موفق به ثبت برخي از ستارگان اوليه جهان شده است.
مريخ‌نوردهاي روح و فرصت
اين مريخ‌نوردهاي ناسا كه تنها براي ماموريت 90 روزه طراحي شده‌ بودند، اكنون پس از پنج سال هنوز در حال بررسي سطح سياره سرخ هستند. اين كاوشگر اكتشاف مريخ دوقلو در ژانويه 2004 در دو سوي متضاد مريخ فرود آمدند. از آن زمان آنها به حركت در سطح اين سياره، بررسي دهانه‌ها و تپه‌هاي آن پرداخته‌اند.






مريخ‌نوردهاي روح و فرصت


از جمله اكتشافات بسيار اين دو مريخ‌نورد، شناسايي شواهد وجود آب مايع در سطح مريخ در سال‌هاي دور است.
کاسینی-هویگنس
اين فضاپيماي مشترك ناسا و اسا در سال 1997 به فضا به مقصد سياره زحل پرتاب شده و در سال 2004 به مقصد خود رسيد. از آن زمان اين فضاپيما به گردش در اطراف اين جهان حلقه‌دار، ثبت تصاوير جالب از اين حلقه‌ها،‌قمرها و آب‌وهواي آن پرداخته است.






کاسینی-هویگنس


كاوشگر «هويگنس» از «كاسيني» جدا شده و يك سفر مستقل را به سوي قمر تيتان پيش گرفته كه حاصل آن فرود در سطح جامد اين قمر در سال 2005 بود. اگرچه فضاپيماي پيشين از زحل بازديد كرده اما كاسيني اولين فضاپيمايي بوده كه در اطراف اين سياره گردش كرده و به بررسي دقيق اين سيستم پرداخته است.
رصدخانه چاندرا
از سال 1999، رصدخانه پرتو ايكس «چاندرا» به اسكن و بررسي آسمان‌ها در نور پرتو ايكس پرداخته و برخي از دورترين و عجيب‌ترين رويدادهاي نجومي را مشاهده كرده است.






رصدخانه چاندرا


از آنجايي كه جو متراكم زمين به توقف ميزان زيادي از پرتوهاي ايكس پرداخته، ستاره‌شناسان قادر به مشاهده جهان در اين نور پر انرژي و طول موج كوتاه نبودند تا اينكه چاندرا به فضا ارسال شد. اين رصدخانه از چنان آينه وضوح بالايي برخوردار بوده كه قادر به مشاهده منابع پرتو ايكس بسيار كم‌فروغتر از تلسكوپ‌هاي پرتو ايكس پيشين است.
در ميان ديگر اولين‌ها، چاندرا به نمايش اولين تصوير از اولين ستاره خرد شده باقيمانده از يك ابرنواختر را در زمان رصد باقيمانده «ذات‌الكرسي A» به دانشمندان پرداخته است.
كاوشگر وايكينگ
هنگامي كه كاوشگر «وايكينگ-1» ناسا در ژوئيه 1976 بر سطح مريخ فرود آمد، اولين بار بود كه يك جسم ساخت دست بشر با يك فرود نرم بر سطح سياره سرخ نشسته بود.






كاوشگر وايكينگ


فرودگر وايكينگ 1 همچنين عنوان طولاني‌ترين ماموريت سطح مريخ را با طول دوره شش سال و 116 روز در اختيار دارد. اين فضاپيما همچنين اولين تصاوير رنگي را از سطح مريخ به زمين ارسال كرده و براي اولين به نمايش شمايل اين سياره پرداخت.
هابل
دوست‌ داشتني‌ترين فضاپيماي ناسا، تلسكوپ فضايي هابل بوده كه از شهرت جهاني برخوردار است. تصاوير آن به تغيير تصور انسان از جايگاه خود در كيهان پرداخته است. اين رصدخانه همچنين جهان علم را تغيير داده و دستاوردهاي بسياري را در مسائل نجومي نصيب دانشمندان كرده است.







هابل


ناسا با ارسال يك تلسكوپ نوري براي نفوذ به آسمان از وراي جو متلاطم زمين در نهايت به ساخت ابزاري پرداخت كه قادر به كشف سيارات، ستارگان، سحابي‌ها و كهكشانها در جزئيات دقيق است.
آپولو
برترين ماموريت فضايي ناسا آپولو بوده كه انسان را بر روي ماه قرار داد. نه تنها ارسال انسان به ماه جزء به یاد ماندنی‌ترين بخش‌هاي تاريخ بشريت بوده، بلكه اين سفرها براي اولين بار توانستند نمونه‌هاي غير زمين را به زمين انتقال داده و درك علمي بشر را از ماه تا حدي زيادي وسعت بخشند.




آپولو
 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
دوقلوي ناهمسان منظومه شمسي شناسايي شد

دوقلوي ناهمسان منظومه شمسي شناسايي شد

[h=1] دوقلوي ناهمسان منظومه شمسي شناسايي شد

[/h]










محققان دانشگاه كوتينگن آلمان موفق به شناسايي دوقلوي ناهمسان منظومه شمسي شدند كه بسيار بزرگتر است.



به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين سيستم سياره‌اي كه GJ676A ناميده شده، از دو سياره صخره‌اي در مدارهاي نزديك به ستاره ميزبان و دو سياره گازي در فاصله بسيار دورتر برخوردار است.


چيدمان فوق بدين معني است كه اين سيستم ستاره‌اي مانند منظومه شمسي چيده شده با اين تفاوت كه در آن همه چيز بزرگتر است.


براي مثال كوچكترين سياره اين سيستم حداقل چهار برابر جرم زمين بوده و بزرگترين سياره گازي آن پنج برابر اندازه مشتري است.
سيستم‌هاي چند سياره‌اي ديگري نيز مانند HD10180 كشف شده‌اند كه به دليل برخورداري از هفت تا 9 سياره در مدار ستاره ميزبان به عنوان غني‌ترين سيارات فراخورشيدي يافته شده تاكنون شناخته شده‌اند.


اما سيارات HD10180 همگي گازي و در مدارهاي نسبتا نزديك به يكديگر بوده در حاليكه سيستم GJ676A از هر دو نوع سياره برخوردار است.
مدارهاي طولاني سيارات گازي GJ676A و مدارهاي كوتاه سيارات نزديكتر فوق داغ صخره‌اي آن باعث شده كه دانشمندان آن را دوقلوي منظومه شمسي بخوانند.

 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
صداي مرموز شفق‌ها به گوش دانشمندان رسيد!

صداي مرموز شفق‌ها به گوش دانشمندان رسيد!

[h=1] صداي مرموز شفق‌ها به گوش دانشمندان رسيد!

[/h]


۰






تحقيقات جديد نشان مي‌دهد، شفق قطبي علاوه بر ايجاد نورهاي خيره‌كننده با صداهاي عجيب و مرموزي همراه است كه به سختي قابل شنيدن است.


به گزارش سرويس علمي ايسنا دانشمندان محققان آلتو فنلاند با استفاده از ميكروفون‌هاي خاص و بسيار حساس در ارتفاع 70 متري بالاي سطح زمين موفق به شناسايي صداي مرموز شفق قطبي (نورهاي شمالي) شدند.


«اونتو كي لين» سرپرست تيم تحقيقاتي اعلام كرد: اين سوال مطرح بود كه آيا در هنگام وقوع اين نورهاي عجيب، صدايي نيز ايجاد شده و امكان شنيدن آن وجود دارد.


وي خاطرنشان كرد: مكانيسم‌هاي مختلفي در شكل گيري صداهاي مبهم و عجيب شفق‌‌هاي قطبي دخالت دارند؛ اما به نظر مي‌رسد كه اين صداها نيز از طريق همان ذرات پر انرژي شكل‌دهنده شفق ناشي مي‌شوند.


به گفته محققان اما همچنان حقايق بسيار زيادي در خصوص اين صداهاي اسرار آميز ناشناخته باقي مانده‌اند؛ چراكه گاهي اين صداها در زمان ايجاد شفق قطبي نبوده و علت اين امر هنوز مشخص نشده است.
نتايج اين تحقيق در نشريه نوزدهمين كنگره بين المللي صدا و ارتعاش (Sound and Vibration) منتشر مي شود.

 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
موج اسرارآميز كهكشان راه شيري، يادگار تصادم 100 ميليون ساله

موج اسرارآميز كهكشان راه شيري، يادگار تصادم 100 ميليون ساله

[h=1] موج اسرارآميز كهكشان راه شيري، يادگار تصادم 100 ميليون ساله

[/h]






يك موج اسرارآميز كشف شده در راه شيري نشان از آن دارد كه اين كهكشان هنوز از يك برخورد كهكشاني به خود مي‌لرزد، تصادمي كه به گفته دانشمندان احتمالا در 100 ميليون سال گذشته رخ داده است.



به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، محتمل‌ترين توضيح براي اين رويداد آن است كه يك كهكشان ماهواره‌اي كوچك يا انبوهي از ماده تاريك نامرئي با راه شيري برخورد كرده و پژواكهاي قابل مشاهده امروزي را از خود بجا گذاشته است.



برايان ياني، از آزمايشگاه شتاب‌دهنده ملي فرمي در بيانيه‌اي اظهار كرد: بخش كهكشان راه شيري كه ما در آن هستيم، مانند يك ناقوس زنگ مي‌زند، اما هنوز نتوانسته‌ايم جسم سماوري كه از ميان راه شيري عبور كرده را شناسايي كنيم.



اين موج در اطلاعات پژوهش اسلوان كشف شده كه حدود 300 هزار ستاره راه شيري نزديك را مشاهده كرده است.
حدود 60 كهكشان كوتوله مينياتوري در حال گردش در اطراف راه شيري كشف شده‌اند. نظريه بر اين اساس است كه بسياري از ماهواره‌هاي نامرئي ماده تاريك نيز در اطراف كهكشان ما مي‌چرخند اگرچه تنها با كشش گرانشي آنها قابل شناسايي هستند.
احتمالا يكي از اين دو مورد با راه شيري برخورد داشته اگرچه هيچ اطميناني در اين مورد وجود ندارد.
اين پژوهش در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.

 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
«داماد فضايي» با «ركورددار زنان فضانورد» به ايستگاه بين‌المللي مي رود

«داماد فضايي» با «ركورددار زنان فضانورد» به ايستگاه بين‌المللي مي رود

[h=1] «داماد فضايي» با «ركورددار زنان فضانورد» به ايستگاه بين‌المللي مي رود

[/h]






روسکاسموس- سازمان فضایی روسیه- اعلام کرد که کیهان نوردان ناو فضایی سايوز تي.ام.آ -05 ام در مرکز پرتاب های بایکونور واقع در قزاقستان، آخرین مراحل تمرین خود را طی می کنند تا در تاريخ 15 جولاي 2012 (25 تيرماه جاري) راهی مدار زمین شوند.
به گزارش سرويس فناوري ايسنا، اين سفينه به فرماندهي يوري مالنچنكو پرواز خواهد كرد كه يكي از با تجربه ترين فضانوردان روسيه است.



سونيتا ويليامز از آمريكا و آكيهيكو هوشيده از ژاپن ديگر سرنشينان اين ناو خواهند بود. طبق برنامه تنظیمی، ناو کیهانی تي.ام.آ -05 ام دو روز بعد از پرتاب به ایستگاه فضایی بین المللی خواهد پیوست.



مالنچنكو، متولد 22 دسامبر1961 در اسوتلووسک اوکراین در 1987 به عنوان فضانورد انتخاب شد. نخستین سفرش را در 1994 به انجام رساند. وي طی چهار پرواز فضايي، 515 شبانه روز از عمر خود را در مدار زمين گذرانده و ماجراي ازدواجش در ايستگاه فضايي بين المللي در پرواز قبلي در حالي كه عروس خانم در زمين بود و خطبه عقد از طريق مركز كنترل پرواز خوانده شد، جنجالي رسانه‌يي آفريد و او را به شهرت بين المللي رساند.


اين در حالي بود كه عمل قهرمانانه اش در جريان نخستين سفر مداري او، يعني رساندن و اتصال مجتمع مداري به ناو باربري از كار افتاده پروگرس، هيچ عكس العملي در مطبوعات نداشت!



فضانوردان سايوز



سونيتا ويليامز، فضانورد هندي تبار آمريكايي، نيز از زنان بسيار با تجربه در زمينه فضانوردي است. وي در سال 2006 با کيهان پيماي ديسکاوري به همراه شش تن دیگر به ايستگاه فضايي بين المللي سفر کرد. او در پایان ماموریت شاتل، در ایستگاه ماند تا شش ماه در آن فعالیت کند اما به دليل تاخيرهاي پي در پي کيهان پيماي بعدي که بايد او را به زمين باز مي گرداند، توفيق اجباري يافت و توانست 194 روز و 18 ساعت در فضا بماند و به اين ترتيب رکورد 188 روزه شانون لوسيد در پرواز زنان را شکست.


وي همچنين در چهار راهپيمايي فضايي شرکت داشت و رکورد 29 ساعت و 17 دقيقه اي از خود به جا گذاشت.
اما هوشيده كيهان نورد ژاپني متولد 28 دسامبر 1968 انتخاب شده برای پرواز های فضایی توسط سازمان فضایی ژاپن در 1999 با تجربه 14 شبانه روز پرواز مداري، كم تجربه ترين سرنشين سايوز در اين سفر به شمار مي رود.

 

ZEUS83

عضو جدید
کاربر ممتاز
حيات طولاني تر در فضا امكان پذير است؟

حيات طولاني تر در فضا امكان پذير است؟

[h=2]حيات طولاني تر در فضا امكان پذير است؟
[/h]
[h=1] عمر طولاني تر كرم ها در فضا
[/h]









تحقيقات جديد نشان مي دهد، گونه اي از كرم هاي مسافر فضا تحت تأثير تغييرات ژنتيكي در اين محيط در مقايسه با ساير خويشاوندان خود عمر بيشتري مي كنند.


به گزارش سرويس پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كرم هاي «کائنورهابدیتیس الگانس» (Caenorhabditis elegans) كه از موجودات بسيار مورد استفاده در تحقيقات علمي دانشمندان محسوب مي شوند در آزمايشي جديد سفر رفت و برگشتي به ايستگاه فضايي بين المللي (ISS) را تجربه كردند.


اين گونه كرم به صورت مستمر عازم مأموريت هاي فضايي مي شوند تا تغييرات بيولوژيكي در فضا بر روي آنها مورد آزمايش قرار گيرد؛ اين گونه حتي از حادثه انفجار شاتل فضايي كلمبيا در سال 2003 نيز جان سالم به در بردند.
محققان دانشگاه ناتينگهام با همكاري دانشگاه هاي ژاپن كرم هاي کائنورهابدیتیس الگانس را پس از يك سفر 11 روزه به فضا مورد بررسي قرار دادند.


اين كرم ها پس از سفر به ايستگاه بين المللي توسط شاتل فضايي و بازگشت به زمين بلافاصله منجمد شدند؛ همچنين يك گروه كنترل نيز از اين گونه كرم انتخاب و بطور همزمان منجمد شدند.
تحقيقات نشان مي دهد، ميزان توده «پلي گلوتامين» در ماهيچه كرم هاي مسافر فضا كمتر از گونه مشابه بر روي زمين است؛ ميزان اين توده در ماهيچه مشخص كننده سن موجود است.


همچنين محققان موفق به كشف پنج ژن در كرم هاي مسافر شدند كه در هنگام سفر به فضا غير فعال شده بودند. اين پنج ژن نقش سيگنال دهي در سيستم متابوليك و عصبي را بر عهده دارند و عملكرد يك ژن مشابه انسولين در بدن عنوان شده است.
به گفته محققان، اين ژن ها نحوه واكنش كرم به محيط فضا و تغييرات سيگنالي براي تطبيق يافتن با يك محيط بيگانه را نشان مي‌دهد.
ماهيچه و عضلات در فضا رو به تحليل مي روند و نتيجه مطالعه جديد كه در Scientific Reports منتشر شده است، اذعان مي‌كند كه اين كاهش بيشتر از اينكه يك واكنش پاتولوژيك باشد، ناشي از انطباق بدن با محيط جديد است.
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
► •*♥*•◄ تاپیک جامع اخبار نجوم ► •*♥*•◄

با سلاممممممم
درج کلیه اخبار روز نجوم ایران و جهان در این تاپیک
:gol:
 

infrequent

عضو جدید
کاربر ممتاز
کشف سیستم ستاره‌یی با دو جفت خورشید!

کشف سیستم ستاره‌یی با دو جفت خورشید!

تیم تحقیقاتی دانشگاه ییل با همکاری دو منجم آماتور آمریکایی موفق به کشف سیاره ای دور دست شده اند که در نخستین سیستم خورشیدی با چهار ستاره قرار دارد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، منجمان آماتور در قالب پروژه ای تحت عنوان شکار سیارات بیگانه با محققان دانشگاه ییل همکاری کرده و از داده های جمع آوری شده تلسکوپ فضایی کپلر برای یافتن سیارات جدید استفاده می کنند.

تلسکوپ فضایی کپلر ناسا که از ماه مارس 2009 به فضا پرتاب شده تاکنون شواهدی از وجود بیش از دو هزار و 300 سیاره بیگانه احتمالی جدید به دست آورده است.



و منجم آماتور آمریکایی با استفاده از این داده ها و با کمک تلسکوپ های «کک» در هاوایی موفق به کشف سیاره بیگانه جدیدی شده اند که در حال چرخش به دور دو ستاره بوده و به طور همزمان دو ستاره دیگر به دور این ستاره ها در حال چرخش هستند.

سیاره بیگانه PH1‌ یک سیاره گازی غول پیکر بزرگتر از نپتون است که شعاع آن 6.2 برابر زمین بوده و نخستین نمونه سیستم خورشیدی با چهار ستاره محسوب می شود.

طول سال و زمان گردش به دور یک جفت ستاره میزبان در این سیاره گازی غول پیکر 138 روز است.



دو ستاره دیگر که به دور ستاره های سیاره PH1 در حال گردش هستند، در فاصله یک هزار واحد نجومی (AU)‌ قرار دارند؛ یک واحد AU‌ فاصله زمین تا خورشید است که حدود 150 میلیون کیلومتر عنوان می شود.

کشف سیاره بیگانه PH1‌ توسط تیمی از محققان نجوم حرفه ای از انگلیس و آمریکا تأیید شده است.

دانشمندان تاکنون تنها شش سیاره با دو ستاره میزبان کشف کرده اند که اصطلاحا سیارات دو دویی (circumbinary planets)‌ نامیده می شوند و این نخستین نمونه سیستم خورشیدی با دو جفت ستاره محسوب می شود.

ایسنا
منبع
 

infrequent

عضو جدید
کاربر ممتاز
سیارک خطرناک گم‌شده، پیدا شد

سیارک خطرناک گم‌شده، پیدا شد

ژانس فضایی اروپا (ESA)‌ از بازیابی و کشف مجدد یک سیارک بالقوه خطرناک توسط منجم آماتور آلمانی خبر داد.

به گزارش علم پرس به نقل از ایسنا، سیارک ۲۰۰۸SE85 در سال ۲۰۰۸ میلادی در قالب برنامه سیارک های بالقوه خطرناک برای زمین توسط محققان رصدخانه «کاتالینا» شناسایی شده و چند رصدخانه دیگر نیز وجود آن را تأیید کردند.

اما پس از گذشت یک ماه از کشف این سیارک خطرناک با اندازه‌ای چهار برابر ماه، دیگر هیچ رصدخانه‌ای قادر به رؤیت مجدد آن در پهنای آسمان نشد.



بر اساس اعلام آژانس فضایی اروپا، «اروین شوآب» منجم آماتور آلمانی در رصدهای خود در «ایستگاه زمینی نوری» در جزیره تنریف اسپانیا موفق به کشف مجدد این سیارک گم شده با پهنای نیم کیلومتر شد.




این منجم آماتور با استفاده از یک تلسکوپ یک متری، منطقه پیش بینی شده برای یافتن سیارک ۲۰۰۸SE85 را بدقت مورد رصد قرار داده و در عرض چند ساعت در زاویه ای دو درجه دورتر از پیش بینی اولیه موفق به شناسایی مجدد این سیارک شد.

پس از کشف مدار سیارک، محاسبات تکمیلی موقعیت مکانی توسط رصدخانه های سراسر جهان انجام شد.

یک سیارک بالقوه خطرناک (PHA) باید حداقل در فاصله هفت میلیون کیلومتری با زمین قرار داشته باشد و بر اساس اعلام ناسا تاکنون حدود یک هزار و ۳۰۰ سیارک خطرناک شناسایی شده اند.

علم پرس
منبع
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
جشن تولد پانزده سالگی «کاسینی» در کنار زحل

» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91072516821
سه‌شنبه ۲۵ مهر ۱۳۹۱ - ۱۶:۱۷


فضاپیمای کاسینی جشن تولد پانزده سالگی خود را در فاصله یک میلیارد و 609 میلیون کیلومتری زمین و در کنار سیاره زحل جشن گرفت.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، فضاپیمای کاسینی ناسا 15 اکتبر (24 مهر) سال 1997 میلادی از پایگاه نیروی هوایی کیپ کاناورال فلوریدا به فضا پرتاب شد.

این فضاپیما در طول سفر خود در منظومه شمسی تاکنون بیش از شش میلیارد و 115 میلیون کیلومتر را طی کرده است و پس از گذر از کنار زهره و مشتری، اکنون مأموریت خود را برای تهیه تصاویر از زحل و قمرهای این سیاره آغاز کرده است.

حجم داده های ارسالی فضاپیمای کاسینی بالغ بر 444 گیگابایت شامل بیش از 300 هزار تصویر از سیارات و اجرام آسمانی مختلف بوده و بیش از دو هزار و 500 گزارش بر اساس این اطلاعات در مجلات علمی معتبر به چاپ رسیده است.

بر اساس اعلام ناسا، فضاپیمای کاسینی به پایان مأموریت خود نزدیک می شود و محققان قصد دارند از این فرصت باقی مانده برای بررسی تغییرات فصول در زحل استفاده کنند.

بر اساس برنامه ریزی های صورت گرفته، کاسینی در 15 سپتامبر 2017 با ورود به جو سیاره زحل و تحت تأثیر فشار و دمای این سیاره نابود می شود.
 

infrequent

عضو جدید
کاربر ممتاز
حفاری «کنجکاوی» و کشف اشیاء درخشان در مریخ

حفاری «کنجکاوی» و کشف اشیاء درخشان در مریخ

دستورات برای جمع‌آوری سومین نمونه از خاک سیاره سرخ بزودی برای مریخ نورد «کنجکاوی» ارسال می‌شود.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مریخ نورد «کنجکاوی» در حال حاضر در منطقه «راکنست» (Rocknest) حضور دارد و در تصاویر ارسالی چندین شیء درخشان مشاهده شده است.



ر اساس اعلام ناسا، اشیاء درخشانی که در این منطقه مشاهده شده اند، احتمالا بخش‌هایی از بدنه مریخ نورد رباتیک هستند و محققان قصد ندارند نمونه اضافی را به همراه خاک مریخ وارد ابزار تجزیه و تحلیل «کنجکاوی» کنند.

به همین دلیل دستور دور ریختن دومین نمونه خاک جمع آوری شده در تاریخ 12 اکتبر برای مریخ نورد ارسال شده است.

محققان مرکز کنترل مأموریت «کنجکاوی» ناسا قصد دارند دستورات جدیدی را به ابزار خاکبرداری رباتیک مریخ نورد برای جمع آوری سومین نمونه خاک ارسال کنند.

نخستین نمونه خاک جمع آوری شده توسط یکی از ابزار تجزیه و تحلیل داخلی مریخ نورد، موسوم به «ابزار شیمی و کانی شناسی» (CheMin) مورد بررسی قرار می گیرد؛ پس از تخلیه ابزار خاکبرداری و جمع آوری نمونه خاک جدید، سومین نمونه نیز توسط ابزار «آنالیز نمونه در مریخ» (SAM)‌ مورد ارزیابی قرار می گیرد.

با این حال اشیاء درخشان دیگری بر سطح سیاره سرخ مشاهده شده اند و با توجه به وجود این اشیاء در نزدیکی کلوخ های خاک، از احتمال ماهیت مریخی آنها خبر می دهند. تصاویر بیشتری از اشیاء درخشان توسط مریخ نورد تهیه شده است و بررسی آنها بزودی آغاز می شود.



نمونه برداری از خاک مریخ


مشاهده اشیاء درخشان در میان کلوخ های سیاره سرخ

منبع
 

اخبار

ربات
غروب خورشید را چهار بار در روز تماشا کنید

غروب خورشید را چهار بار در روز تماشا کنید

اگر شما هم جزو افرادی هستید که از تماشای غروب خورشید لذت می‌برید، شاید بد نباشد سری به سیاره PH۱ بزنید. دنیایی که با تعلق به یک منظومه ستاره‌ای چهارتایی، غروب های زیبایی را برای شما رقم خواهد زد.

بيشتر...
 

اخبار

ربات
سیاره‌ای از جنس الماس

سیاره‌ای از جنس الماس

ما در دنیای شگفت‌انگیزی زندگی می‌کنیم و علم هر روز دریچه‌های جدیدی به سوی این جهان شگفت‌انگیز به روی ما باز می‌کند.

بيشتر...
 

infrequent

عضو جدید
کاربر ممتاز
محافظت از فضانوردان در برابر پرتوهای کیهانی

محافظت از فضانوردان در برابر پرتوهای کیهانی

ماجراجویی فضانوردان در آن‌سوی جو زمین، باعث رویا‌رویی پرتوهای کیهانی می‌شود. به همین دلیل سازمان فضایی اروپا ـ اِسا ـ با تشکیل گروهی با همکاری شتاب‌دهنده ذرات GSI در آلمان، با آزمایش خاک ماه و مریخ به ‌بررسی امکان محافظت از فضانوردان در برابر پرتوها پرداختند.

در این پروژه دو ساله، مناسب‌ترین مواد برای محافظت از فضانوردان آینده، که به ماه، سیارک‌ها و مریخ اعزام می‌شوند، آزمایش شدند.



لساندریا منیکوچی سرپرست این پروژه اظهارداشت: «ما در حال کار با مرکز مطالعات یون‌های سنگین هلمولتز در آلمان هستیم؛ این مرکز تنها مکان در اروپاست که ما را قادر به شبیه‌سازی انرژی بالای هسته اتم‌های سنگین موجود در تابش‌های کیهانی درون کهکشانی می‌سازد. ما موادی شامل آلومینیوم، آب، پلاستیک پلی‌اتیلن، ساختارهای چند لایه و شبیه‌سازی مواد ماه و مریخ را ارزیابی کردیم.»

فضا سرشار از ذرات باردار است، به این معنی که فضانوردان رسماً به‌عنوان افرادی طبقه‌بندی می‌شوند که در مواجهه با پرتوها در ردیف اول قرار می‌گیرند! فضانوردان ساکن در ایستگاه فضایی بین‌المللی به این دلیل که درون میدان مغناطیسی زمین در حرکت هستند، در برابر بخش عمده‌ای از پرتوهای فضایی محافظت می‌شوند. همان‌طور که از میدان مغناطیسی زمین بیرون می‌رویم، ضرورت استفاده از حفاظ‌های ضد پرتو، بیشتر خود را نشان می‌دهد.

پرتوهای فضایی، هم از خورشید و توفان‌های گاه و بیگاه آن سرچشمه می‌گیرد و هم از جایی در خارج از مرزهای منظومه خورشیدی ما.

آنها هسته‌های اتمی تولیدشده توسط ستاره‌های در حال مرگ هستند که با قرار گرفتن در میدان‌ مغناطیسی راه‌شیری، تحت تأثیر قرار گرفته و سرعت و مسیرشان عوض می‌شود.

آلساندریا افزود: «توفان‌های ذرات خورشیدی متشکل از ذرات پروتون‌ هستند که محافظت از فضانوردان در برابر آنها ساده است، اما چالش واقعی در مأموریت‌های اعماق فضا، پرتوهای کیهانی با منشأ درون کهکشانی است، که به‌علت انرژی بالای آنها به‌طور کامل قابل کنترل و مهار نیستند؛ اگر چه با افزایش فعالیت‌های خورشیدی سطح دریافتی آنها کاهش می‌یابد.

بیشتر آن‌ ذرات پروتون یا هسته‌های هلیوم هستند، اما حدود یک درصد از آنها اندازه‌ای بالغ بر اتم آهن یا حتی بزرگ‌تر دارند، که به اختصار HZE نامیده می‌شوند.

محافظت در برابر پرتوها ممکن است کاملاً هم عملی به‌نظر نرسد؛ چرا که متراکم‌تر و ضخیم‌تر بودن جنس حفاظ‌ها، همیشه به‌معنای بهتر بودن آنها نیست! برخورد HZE با سپرهای فلزی می‌تواند بارشی از پرتوهای ثانویه تولید کند که حتی مضرتر از خود پرتوها هم باشد.

آلساندریا در پایان گفت: «در کل به نظر می‌رسد هسته‌های اتمی مواد سبک‌تر، محافظت بهتری را فراهم می‌سازند. برای نمونه، آب و پلی‌اتیلن نسبت به آلومینیوم عملکرد بهتری دارند و مواد غنی از هیدروژن در این آزمایش‌ها پاسخ بهتری از یک دیواره ضخیم فلزی از خود نشان داده‌اند.»

کنجکاو
منبع
 

infrequent

عضو جدید
کاربر ممتاز
بروز تغییرات چشمگیر در جو مشتری

بروز تغییرات چشمگیر در جو مشتری

ستاره شناسان می گویند جو مشتری با تغییرات چشمگیری رو به رو شده و از سوی دیگر هدف برخورد سنگ های آسمانی نیز قرار گرفته است.

به گزارش علم پرس به نقل از مهر، آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در کالیفرنیا گزارش کرد: کمربندهای وسیعی از جو مشتری در حال تغییر رنگ هستند، نقاط داغ در حال از بین رفتن و دوباره ظاهر شدن هستند و ابرها بر بالای یک بخش از مشتری جمع می شوند در حالی که از روی بخش دیگری از این سیاره عظیم الجثه می پراکنند.

گلن اورتون از محققان این آزمایشگاه می گوید: این تغییرات که در مشتری مشاهده می شود در واقع در مقیاس جهانی این سیاره است.

ما برخی از این تغییرات را پیش از این دیده بودیم اما هرگز با تجهیزات مدرن آنچه را که در این سیاره گازی شکل روی می دهد ندیده بودیم.










این در حالی است که طی چند دهه اخیر تغییرات دیگری دیده نشده بود و برخی مناطق هرگز در وضعیت کنونی نبوده اند.

وی افزود: در همین زمان هرگز ندیده بودیم این همه اتفاق روی مشتری بیفتد. درست در حال حاضر تلاش می کنیم دلیل این امر را بیابیم.
در حالی که اتسمفر خود مشتری توسط این تغییرات متحول شده است تعدادی جرم آسمانی نیز به این سیاره عظیم برخورد کرده است این برخوردها با تلسکوپ های آماتور از روی زمین قابل مشاهده بوده است.
سه مورد از چنین تاثیراتی از سال ۲۰۱۰ تا کنون مشاهده شده است که آخرین مورد آن در سپتامبر بود.


علم پرس
منبع
 

*** s.mahdi ***

مدیر بازنشسته
کاربر ممتاز
[h=1] دیدار ماه با دزد منظومه شمسی!

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 91073019804
یکشنبه ۳۰ مهر ۱۳۹۱ - ۱۵:۳۸


ماه به دیدار دزد منظومه شمسی در صورت فلکی دلو می رود.
به گزارش سرویس علمی ایسنا، قدر ماه 12.45- و پلوتون 7.86 تخمین زده می شود. این دو جرم در ساعت8:30 شامگاه به نزدیکترین فاصله خود با یکدیگر می رسند.
بزرگ ‌بودن نپتون علی رغم فاصله زیادش با خورشید، در کنار تشعشعات گرمایی آن و مدار عجیب و غریب قمرش، ‌این فرضیه را به ذهن دانشمندان آورده که شاید نپتون سیاره اصلی را بلعیده و قمر آن را از آن خود کرده است!
تا همین اواخر، نپتون یک معما بود. غباری که منشا تشکیل آن بوده است، به احتمال زیاد از خورشید جدا شده است. با داشتن موادی بسیار کمیاب، همیشه سوال این بوده که چه طور نپتون و اورانوس،‌ دورترین سیاره‌های منظومه شمسی نسبت به خورشید،‌ این همه بزرگ هستند.
 

Campus

عضو جدید
کاربر ممتاز
[h=1]بروز تغییرات چشمگیر در جو مشتری[/h]
ستاره شناسان می گویند جو مشتری با تغییرات چشمگیری رو به رو شده و از سوی دیگر هدف برخورد سنگ های آسمانی نیز قرار گرفته است.

به گزارش علم پرس به نقل از مهر، آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا در کالیفرنیا گزارش کرد: کمربندهای وسیعی از جو مشتری در حال تغییر رنگ هستند، نقاط داغ در حال از بین رفتن و دوباره ظاهر شدن هستند و ابرها بر بالای یک بخش از مشتری جمع می شوند در حالی که از روی بخش دیگری از این سیاره عظیم الجثه می پراکنند.

گلن اورتون از محققان این آزمایشگاه می گوید: این تغییرات که در مشتری مشاهده می شود در واقع در مقیاس جهانی این سیاره است.

ما برخی از این تغییرات را پیش از این دیده بودیم اما هرگز با تجهیزات مدرن آنچه را که در این سیاره گازی شکل روی می دهد ندیده بودیم.
این در حالی است که طی چند دهه اخیر تغییرات دیگری دیده نشده بود و برخی مناطق هرگز در وضعیت کنونی نبوده اند.

وی افزود: در همین زمان هرگز ندیده بودیم این همه اتفاق روی مشتری بیفتد. درست در حال حاضر تلاش می کنیم دلیل این امر را بیابیم.
در حالی که اتسمفر خود مشتری توسط این تغییرات متحول شده است تعدادی جرم آسمانی نیز به این سیاره عظیم برخورد کرده است این برخوردها با تلسکوپ های آماتور از روی زمین قابل مشاهده بوده است.
سه مورد از چنین تاثیراتی از سال ۲۰۱۰ تا کنون مشاهده شده است که آخرین مورد آن در سپتامبر بود.

علم پرس
 
بالا