وحید بلوچی
عضو جدید
سلام دوستان خوب من
لحظه هايي تو زندگي همه ما پيش مياد كه احساس درماندگي مي كنيم . احساس مي كنيم كه بن بست رسيديم . فكر مي كنيم همه درهاي زندگي به روي ما بسته شده . اما حقيقت اينه كه هيچوقت همه درها بسته نيست . اگر بر هردري قفلي هست ، به يقين براي آن كليدي هم هست .
من مطمئن خيلي چيزها مي تونم ازشما ياد بگيريم كه شايد
هيچوقت به فكر خودم نميرسيد كه اين هم مي تونه يك كليد طلائي براي بازكردن قفل هاي بسته اي باشه كه فكر مي كردم هرگز باز نخواهد شد
هيچوقت به فكر خودم نميرسيد كه اين هم مي تونه يك كليد طلائي براي بازكردن قفل هاي بسته اي باشه كه فكر مي كردم هرگز باز نخواهد شد
در اين تاپيك قصد دارم با كمك شما دوستان خوبم چيزهايي كه لازمه ياد بگيريم را براي هم بيان كنيم و ازهم درس بگيريم ، تبادل تجربه كنيم تا به ياري خدا بتونيم شخصيت با ثبات و نيرومندي ازخود بسازيم كه تن به شكست و تسليم و نااميدي نميده .تا بتونيم شخصيتي سربلند و موفق و مورد اعتماد و علاقه همه باشيم .
اولی رو خودم میگم مابقی باشما عزیزان
بايد ياد بگيريم بجاي خسته شدن ، بجاي غر زدن ،
بجاي شكوه و شكايت از دنيا و از روزگار و از اين و آن ،
تاوان اشتباهاتمان را بدهيم هرچند سنگين باشند
