سلام بچه ها.
من تاپیک هایی ک راجع به درونگرایی و برونگرایی بود خوندم و خیلی هم مفید بود ...فقط چند تا سوال برام پیش اومده
1-میشه افراد تو برهه ای از زندگیشون برونگرا باشن بعد یهو تغییر کنن؟؟؟
2-هیچ کدوم از این دو تا بر هم برتری دارن؟؟؟
3-آیا افرادی ک ضد هم هستن مثلا یکی درونگرا اون یکی برونگرا تو روابطشون دچار مشکل میشن؟؟؟
1-به طور کلی بعید میدونم ولی در طول سالیان دراز اره ممکنه ادم تغییر کنه...مخصوصا از دوران کودکی به بزرگسالی خیلی احتمالش بیش تره ولی در سن های بالاتر دیگه شخصیت شکل گرفته ولی خب نسبی میتونه تغییر کنه....
.
.
2-نه اصلا این طوری نیست و این رفتارای متفاوت ماست که باعث میشه یکی برتر جلوه کنه...مثلا من دیدم بعضی از پدر و مادرا بیش تر غصه اون فرزندشون رو میخورند که درونگراست و مشکلاتش رو به زبون نمیاره و توی دلش میریزه و در صورتی که با اونی که برون گراست این طوری نیست....یا مثلا برای بعضی ادما ادمای درونگرا یه اقتدار خاصی دارند و ... من که به شخصه سعی میکنم برای هیچ یک تفاوتی قایل نشم ولی متاسفانه دیدم که بعضی ها تفاوت قایل میشند...
.
.
.
3-کلا رابطه مثل یه سیستمه که نیاز به اصلاح داره تا همیشه پایدار باشه....و توی هر رابطه ای باید همیشه یه ملاحظاتی انجام بشه تا خوب و خوب تر باشه....بعدش هم مثلا ادم درون گرا مشکلشو به بقیه نمیگه ولی الزاما به این معنا نیست که گوشای شنوایی واسه اونی که برونگراست و مشکلشو بهش میگه نداره ...
و اینا بیش تر به مهارت های خود افراد بر میگرده که در کناراین تفاوت ها سعی کنند به یه جهت حرکت کنند...
