در مورد پوشش و ميزان آن در مورد مرد و زن بايد گفت: اصل پوشش بدن، هم براي مرد و هم براي زن، در مورد بعضي از قسمتهاي بدن واجب است، ولي مقدار پوشش براي زنان و قسمت هايي از بدن که لازم است توسط ايشان پوشيده گردد، در اسلام بيشتر است.
علت امر: با توجه به ويژگيهاي غريزي مردان و زنان به روشني ميتوان فهميد که مردان بيشتر از زنان طالب جنس مخالف اند و با چشمان خود در تعقيب زن و زيباييهاي او هستند. اين نکته از نظر شخصي و دروني و با توجه به صفات زنان و مردان و به لحاظ مقايسه آماري، امري مسلم و يقيني است.
در مقابل تمايل زن پيش از آن که متوجه جستجوي زيباييهاي جنس مخالف باشد، به دنبال خودنمايي و ارائه زيباييهاي خود و ربودن دل مردان است. از همين رو توصيه خدا در مرتبه و درجه اول به مردان آن است که مراقب نگاه خود باشند و در مورد زنان نيز اولويت اول حفظ پوشش است.
در اين ميان از آن جا که زيباييهاي سر و صورت در هر انساني اولين منظر و تابلو در مقابل ديگران و با ديدن سر و صورت گرايش و سپس انتخاب صورت ميگيرد، پوشش بانوان امتياز ويژهاي پيدا ميکند و اين براي جلوگيري از رواج فساد در جامعه است.
به هر حال بايد توجه داشت اين جهان، سراي آزمون است و همان گونه که چشم پوشيدن از زيباييهاي زنان براي مردان بسيار دشوار است، خودداري از ارائه زيباييها و خودنمايي براي خانمها نيز امري مشکل است و خداوند هر کس را به گونهي خاص مورد امتحان و آزمايش قرار ميدهد.
حفظ و مراقبت بيشتر از يک چيز، نشانه ارزش بيشتر آن است. اگر خداوند به زنان فرمان داده که از زيباييهاي خود مراقبت نمايند و دستور پوشش سر و گردن را داده است، معلوم ميشود اين بخش، چيزي ارزشمند است که خواهان و طالب و کشش دارد، اما ميتواند مورد دستبرد رهزنان قرار گيرد و يا به صورت ابزار ناشايست براي بهره برداري و سودپرستي و کالاي تبليغاتي درآيد. طبعاً دستور به پوشش، توصيه به ارزش گذاشتن زنان به خود و مراقبت از گوهري ارزشمند و ارزش دادن به زنان است.
علت امر: با توجه به ويژگيهاي غريزي مردان و زنان به روشني ميتوان فهميد که مردان بيشتر از زنان طالب جنس مخالف اند و با چشمان خود در تعقيب زن و زيباييهاي او هستند. اين نکته از نظر شخصي و دروني و با توجه به صفات زنان و مردان و به لحاظ مقايسه آماري، امري مسلم و يقيني است.
در مقابل تمايل زن پيش از آن که متوجه جستجوي زيباييهاي جنس مخالف باشد، به دنبال خودنمايي و ارائه زيباييهاي خود و ربودن دل مردان است. از همين رو توصيه خدا در مرتبه و درجه اول به مردان آن است که مراقب نگاه خود باشند و در مورد زنان نيز اولويت اول حفظ پوشش است.
در اين ميان از آن جا که زيباييهاي سر و صورت در هر انساني اولين منظر و تابلو در مقابل ديگران و با ديدن سر و صورت گرايش و سپس انتخاب صورت ميگيرد، پوشش بانوان امتياز ويژهاي پيدا ميکند و اين براي جلوگيري از رواج فساد در جامعه است.
به هر حال بايد توجه داشت اين جهان، سراي آزمون است و همان گونه که چشم پوشيدن از زيباييهاي زنان براي مردان بسيار دشوار است، خودداري از ارائه زيباييها و خودنمايي براي خانمها نيز امري مشکل است و خداوند هر کس را به گونهي خاص مورد امتحان و آزمايش قرار ميدهد.
حفظ و مراقبت بيشتر از يک چيز، نشانه ارزش بيشتر آن است. اگر خداوند به زنان فرمان داده که از زيباييهاي خود مراقبت نمايند و دستور پوشش سر و گردن را داده است، معلوم ميشود اين بخش، چيزي ارزشمند است که خواهان و طالب و کشش دارد، اما ميتواند مورد دستبرد رهزنان قرار گيرد و يا به صورت ابزار ناشايست براي بهره برداري و سودپرستي و کالاي تبليغاتي درآيد. طبعاً دستور به پوشش، توصيه به ارزش گذاشتن زنان به خود و مراقبت از گوهري ارزشمند و ارزش دادن به زنان است.
