چرا در مورد ديگران به راحتي قضاوت ميكنيم؟

[mina12345]

قضاوت درباره‌ي ديگران. اين صفتي است که در بیشتر ماها وجود دارد. هر کدام از ما در محکمه‌ی شخصی خویش بر مسند نشسته و در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم و برای هر کسی حکمی صادر می‌نماییم.
قضاوت ما در مورد دیگران بسیار متنوع است: مغرور، دروغگو، بی‌لیاقت، بی‌دین، خیال‌باف، بداخلاق، گناهکار، ریاکار، بي‌اعتقاد، بی‌دست و پا، ترسو، گستاخ، منافق، و صدها قضاوتی که هر روز در مورد دیگران روا می‌داریم و به درستی آن هم ایمان داریم. این صفت در جامعه‌ي ما بسیار رواج دارد. این قضاوت‌ها ممکن است ریشه‌های متفاوتی داشته باشد: قضاوت از روی لباس، تیپ، رفتار، گفتار، حرف دیگران و یا حتی حدس و گمان. مثلاً جوانی را که شلوار جین پوشیده، موهایش را روغن زده و اهل موسیقی است، در نظر بیاورید. شاید بیشتر و یا حتی همه‌ی ما در ناخودآگاه خود، او را بی اعتقاد، بی‌دین و اهل گناه بدانیم و جور خاصی به او نگاه کنیم و احیاناً خود را در این موارد بالاتر فرض نماییم. در این مورد ما از روی ظاهر در مورد او قضاوت کرده‌ایم. یا اينكه از فردی کاری خطا سر می‌زند و ما می‌بینیم و متوجه می‌شویم. از فردای آن روز به چشم دیگری به او نگاه می‌کنیم و در ذهن خود او را گناهکار فرض می‌نماییم. یا دیگران در مورد یک نفر چیزهایی می‌گویند و گناهی، خطایی یا صفتی را به او نسبت می‌دهند. به احتمال زیاد نظر ما هم تحت تأثیر این حرف ها قرار می‌گیرد.

 

[mina12345]

واقعا برام سواله چرا؟

 

[mohanna360]

ای خدا.....کاش ی کم، فقط ی کم بهش فکر کنیم......

ممنون ک اینو گذاشتی عزیزم..

 

[mina12345]

ای خدا.....کاش ی کم، فقط ی کم بهش فکر کنیم......

ممنون ک اینو گذاشتی عزیزم..

خواهش گلم ..

 

[پروانه شیرازی]

قضاوت درباره‌ي ديگران. اين صفتي است که در بیشتر ماها وجود دارد. هر کدام از ما در محکمه‌ی شخصی خویش بر مسند نشسته و در مورد دیگران قضاوت می‌کنیم و برای هر کسی حکمی صادر می‌نماییم.
قضاوت ما در مورد دیگران بسیار متنوع است: مغرور، دروغگو، بی‌لیاقت، بی‌دین، خیال‌باف، بداخلاق، گناهکار، ریاکار، بي‌اعتقاد، بی‌دست و پا، ترسو، گستاخ، منافق، و صدها قضاوتی که هر روز در مورد دیگران روا می‌داریم و به درستی آن هم ایمان داریم. این صفت در جامعه‌ي ما بسیار رواج دارد. این قضاوت‌ها ممکن است ریشه‌های متفاوتی داشته باشد: قضاوت از روی لباس، تیپ، رفتار، گفتار، حرف دیگران و یا حتی حدس و گمان. مثلاً جوانی را که شلوار جین پوشیده، موهایش را روغن زده و اهل موسیقی است، در نظر بیاورید. شاید بیشتر و یا حتی همه‌ی ما در ناخودآگاه خود، او را بی اعتقاد، بی‌دین و اهل گناه بدانیم و جور خاصی به او نگاه کنیم و احیاناً خود را در این موارد بالاتر فرض نماییم. در این مورد ما از روی ظاهر در مورد او قضاوت کرده‌ایم. یا اينكه از فردی کاری خطا سر می‌زند و ما می‌بینیم و متوجه می‌شویم. از فردای آن روز به چشم دیگری به او نگاه می‌کنیم و در ذهن خود او را گناهکار فرض می‌نماییم. یا دیگران در مورد یک نفر چیزهایی می‌گویند و گناهی، خطایی یا صفتی را به او نسبت می‌دهند. به احتمال زیاد نظر ما هم تحت تأثیر این حرف ها قرار می‌گیرد.

مرسی آجیم کاملا" موافقم خیلی بده زود قضاوت کنیم ....مخصوصا" از روی تیپ و ظاهر خیلی بده که تصمیم گرفت درمورد درون افراد

 

[mina12345]

مرسی آجیم کاملا" موافقم خیلی بده زود قضاوت کنیم ....مخصوصا" از روی تیپ و ظاهر خیلی بده که تصمیم گرفت درمورد درون افراد

آره به خدا خيلي از اين مواردو ديدم

 

[P.Guardiola]

یکی از چیزهایی که باید به عینه تجربه اش کنی تا درکش کنی همین موضوعی هست که مطرحش کردین.

یعنی انسانی سعی میکنه از قضاوت کردن و بردن آبروی دیگران اجتناب کنه، که زمانی درد قضاوت شدن و از دست رفتن آبرو رو چشیده باشه.

البته بحث قضاوت رو باید تو حوزه های کلان تر ببریم وگرنه اینکه مثلا به یکی بگیم تو فلانی و بعد رد بشیم بیشتر روی عصبانیت هست و تلافی کردن.

اما قضاوت کردن جهت تخریب و بردن آبروی آدم ها، عمل بدی هست و من مدت هاست دارم تلاش میکنم این کارو نکنم، چون زمانی سرم اومد و به شدت هم ازش ضربه خوردم.

 

[I'M SOMEONE]

چه تاپیک جالبی ...
یه طرفه به قاضی رفتن ... خودمم این کارو کردم البته ... و هم در حقم این کارو کردن
البته بشتر ضربه خوردم تا ضربه بزنم ...
فقط می تونم یه آه از ته دل بکشم ....

فرقی نمی کنه چه دین و مذهب و مسلکی داریم ... یه سری نکات ظریف - اما خیلی سخت در عین حال! رو رعایت کنیم شاهکار کردیم تو زندگیمون ...
همین !
من بدجوری دچار این قضیه شدم ...
یه نفر به خاطر یه ترس واهی ، یه حسادت احمقانه و یه فکر احمقانه تر ... یه تصوری در مورد من پیدا کرده بود که مسبب چیزی که از دست داده من هستم !!! و حرفایی رو در مورد من به یکی دیگه گفته بود ... نفر سوم هم که به زعم خودش آدم متدینی بود ... این غیبتا رو شنیده بود ، باور کرده بود ، بریده بود و دوخته بود ، به زور می خواست تن من کنه !
هر چی من توضیح می دادم بی فایده بود !
بدیش این بود که چون از اول با این تصور اومده بود جلو هر رفتار و حرف منو تاییدی می دونست به حرف اون فلانی ... و مدام مطمئن تر می شد !!! هر چند رفتارا و حرفای من قطب مخالف تصورات اونو نشون می داد ... اما ...
به حرفی که از یه نفر دیگه شنیده بود بیشتر از چشمای خودش اطمینان داشت !
از طرفی به من هم نمی گفت چی در مورد من شنیده ! فقط یه تیکه شو مدام تکرا می کرد که اونم معنی خوبی می داد ، منتها معنیش تو ذهن ما دو تا متفاوت بود ، خوب بودن از نظر من یه فضیلت اخلاقی شخصیتی رفتاری بود و منظور اون انسان شریف یه چیز ظاهری ... آدم واقعا خوب و مخلصی بود ، قصدش فقط کمک بود ... کمکی که به خاطر حرف اون فلانی به صرافتش افتاد ! ... منتها راهشو اشتباه رفت ... چون رک نمی گفت حرفشو
خیلی برای من گرون تموم شد ، خودشم متاسف شد ... اما دیر فهمیده بود ... منم دیر فهمیدم مساله از کجا آب می خوره

می خوام یه جنبه ی دیگه از قضیه رو براتون روشن کنم
در مورد من قضاوت اشتباه شد
اگرچه یه جاهایی تقدیر بود انگاری ! یه سری اتفاقا همزمان با هم پیش اومده بود ...و شک تو ذهن اون قضاوت کننده ی محترم به وجود آورده بود ... علی الخصوص با ذهنیت قبلی که داشت ...
اما
تماما تقصیر به گردن من بود - همه اش !
من یه ضعفایی نشون دادم از خودم ، یه جاهایی گاف دادم که به طرف این فرصتو دادم بتونه پشت سرم حرف بزنه ، با اطلاعات ناقصی که دادم به کسی که کامل منو نمی شناخت و با دوستی با آدمی که خودمم از اول می دونستم نمی پسندمش ... در مورد نفر سوم هم همین بود ، ضعف ها و ترس ها و ناراحتیامو براش ریختم تو دایره ، اونم اونایی رو بر می داشت که پیش فرض ذهنیش تایید می کرد ! بیشتر باورش می شد تا اینکه پی به مساله ی اصلی ببره ...
می خوام بگم هر چی به سر آدم میاد از خودشه و بس
مقصر قضاوت کننده نیست ... قضاوت شونده است !
الان من فقط باید با خودم کنار بیام تا خودمو ببخشم و حلال کنم ... سخته !

پ ن : کسی چه می دونه ، شاید الان هم دارم قضاوت می کنم ! ... از رو حرفایی که از دو طرف شندیم ! ... هر چند قضاوت اگه با اطلاعات زیاد باشه باز قابل اعتنا تره تا با اطلاعات ناقص

 

[P.Guardiola]

تماما تقصیر به گردن من بود - همه اش !

من یه ضعفایی نشون دادم از خودم ، یه جاهایی گاف دادم که به طرف این فرصتو دادم بتونه پشت سرم حرف بزنه ، با اعتمادی که خودمم بهش اعتقادی نداشتم ، و اطلاعات ناقصی که دادم به کسی که کامل منو نمی شناخت ... به اون نفر سوم هم اجازه دادم اون قضاوتو باور کنه ...
می خوام بگم هر چی به سر آدم میاد از خودشه و بس
مقصر قضاوت کننده نیست ... قضاوت شونده است !
الان من فقط باید خودمو راضی کنم تا خودمو ببخشم و حلال کنم ... سخته !

عجب تجربه مشترکی.

منم دقیقا مشابه این برام پیش اومده بود، یعنی خودم آتو دادم دست یک عده که هیچی نبودن تا من رو اول قضاوت و سپس تخریب کنند.

خیلی جاها ما خودمون قدر خودمون رو نمیدونیم، نباید انتظار داشته باشیم دیگران قدر مارو بدونن.

ولی همونطور که نوشتم به کسب تجربه اش میارزید.

 

[I'M SOMEONE]

عجب تجربه مشترکی.

منم دقیقا مشابه این برام پیش اومده بود، یعنی خودم آتو دادم دست یک عده که هیچی نبودن تا من رو اول قضاوت و سپس تخریب کنند.

خیلی جاها ما خودمون قدر خودمون رو نمیدونیم، نباید انتظار داشته باشیم دیگران قدر مارو بدونن.

ولی همونطور که نوشتم به کسب تجربه اش میارزید.

دقیقا !
من که تا عمر دارم یادم نمی ره زشت بودن غیبت و قضاوت و حرف پشت سر کسی زدن و ...
هر چند ، این اتفاقا خوب بودنو برای من زیر سوال نبرد ...
خوب بودن یه سری از آدما به بقیه هم انگیزه می ده - هر چند راهو اشتباه بریم اما نیت مهم تره ...

 

[I'M SOMEONE]

یه جمله ای هست که جدیدا بهش ایمان آوردم !
تو هر موقعیتی به نظرم جواب می ده
اونم اینه که
" همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست ... "
این جمله هر چیزی رو برای من توجیه می کنه ...
از قضاوت خلاصم می کنه
هر موقعیت به ظاهر سختی رو برام آسون می کنه ، هر اتفاق به ظاهر خیلی شیرینی رو برام متعادل تر می کنه که زیادی مغرور نشم و غافل از یه سری چیزا ...
حتی اینطوری فکر می کنم می تونم حسادتای خودمم یه جورایی کنترل کنم !!! اینکه معلوم نیست وضعیتی که فلانی داره حتما بهتر باشه ، یا اینکه خیلی نگران بقیه ای که دوست دارم نمی شم ، اینکه شاید این براش عالی باشه ...
فقط خدا می دونه

 

[P.Guardiola]

یه جمله ای هست که جدیدا بهش ایمان آوردم !
تو هر موقعیتی به نظرم جواب می ده
اونم اینه که
" همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست ... "
این جمله هر چیزی رو برای من توجیه می کنه ...
از قضاوت خلاصم می کنه
هر موقعیت به ظاهر سختی رو برام آسون می کنه ، هر اتفاق به ظاهر خیلی شیرینی رو برام متعادل تر می کنه که زیادی مغرور نشم و غافل از یه سری چیزا ...
حتی اینطوری فکر می کنم می تونم حسادتای خودمم یه جورایی کنترل کنم !!! اینکه معلوم نیست وضعیتی که فلانی داره حتما بهتر باشه ، یا اینکه خیلی نگران بقیه ای که دوست دارم نمی شم ، اینکه شاید این براش عالی باشه ...
فقط خدا می دونه

اوریانا فالاچی از زنان روزنامه نگار ایتالیایی میگه:


وقتی کسزی را دور انداختیم دیگر نباید سعي کنيم اشتباهاتش را تشریح کنیم، وقتی دنبال چراهای اشتباهات او می رویم که هنوز او را کاملا دور نینداخته باشیم!

************

به نظرم در کنار این تجارب که اندوختین این رو هم باید بیاموزید که زمانی باید یک عده رو کامل دور انداخت.
وگرنه همیشه در حالتی برزخی به سر خواهید برد.

 

[nayyerr]

امام علی (ع)به مالک:
ای مالک اگر شب هنگام کسی را مشغول گناه دیدی فردا به آن چشم نگاهش مکن شاید سحر توبه کرده باشد و توندانی.

پس طبق این حدیث حتی اگه دیده شد که درحال انجام گناهی هست نبایدقضاوت کرد چه برسه از روی ظاهر....................