من هوم هستم!
من اولين گياهي هستم كه در اين جهان با انسان حرف زده و فوايد خود را آشكار ساخته ام. پيش از من گندم با حضرت آدم و حوا در بهشت صحبت كرده و فوايد خود را آشكار ساخت ، ولي در روي زمين قبل از من گياهي با انسان سخن نگفته است، طرف صحبت من در روي زمين حضرت زرتشت بود.
من داراي انواع مختلفي مي باشم. نوع بزرگ من در بلوچستان به طور خودرو به عمل مي آيد و در كنار راه زاهدان به ميرجاوه زياد ديده مي شود و اهالي محل به آن "هوموك" مي گويند. انواع ديگر من در شمال ايران: منجيل، دامغان، يزد، كوير لوت و سرحدات شرقي ايران مي رويد و به آن "ريش بز" مي گويند.در كتب قديم بيشتر مرا به نام " هوم المجوس" خوانده اند ، چه در نزد زرتشتيان و ايرانيان قديم گياهي مقدس تر از من نيست و من اولين گياه دارويي هستم كه در جهان شناخته شده و در كتاب اوستا در چندين سوره از من ياد شده است.
در آئين برهمن من را "ويد" ناميده اند. گياه مرا موبدان بامدادان پس از شستشو در برابر آتشگاه با كمي آب و شاخه نازكي از چوب انار در هاون مي كوبند و شيره آن را كه "پراهوم" ناميده مي شود، مي گيرند.
ايرانيان قديم معتقد بودند كه عصاره من روح را فرح مي بخشد، ميوه من گوشتدار قرمز، و مانند تاجريزي است و كبك آن را بسيار دوست دارد و ايرانيان آريايي از آن شرابي مي ساختند كه شراب هوم خوانده مي شد و آن را حضرت زرتشت حرام كرد.
من داراي يك ماده عامله هستم كه "افدرين" نام داردو در كتب داروسازي جديد انواع گياه مرا " افدرا" مي نامند. جوشانده بيست در هزار من براي رفع رماتيسم مفيد است، افدرين داراي اثر تنگ كننده مجاري عروق ، زياد كننده فشار خون و باز كننده مردمك چشم است و اثر قطعي در رفع عوارض تنگي نفس دارد و به آن "آدرنالين گياهي" لقب داده اند.
عصاره من برونشيت را معالجه مي كند. تنگي نفس را تسكين مي دهد. سرفه و عوارض آن را آرام مي نمايد. من بهترين داروي ضد حساسيت هستم و از آنجاكه بسياري از بيماري ها ناشي از حساسيت مي باشند ، مي توانيد همه جا از من استفاده كنيد.
رازي كه پس از 85 قرن فاش مي شود
همه مي دانيم كه زادگاه زرتشت شهر رضائيه است، دراوستا نوشته شده كه مسافري يك شاخه هوم به عنوان سوغات براي زرتشت آورد و آن حضرت پس از گفتگو با هوم او را شناخت و به فوايد آن پي برد. اكنون بيش از هشت هزار سال از ظهور زرتشت مي گذردو در اين مدت معلوم نبود كه آن مسافر هوم را از كجا آورده و به دست زرتشت داده است.اكنون پس از 85 قرن اين راز فاش شده و معلوم گشت كه در جزيره خوش آب و هوا وباصفاي "قريون داغي" در درياچه رضائيه اين گياه به فراواني وجود دارد و اين همان گياهي است كه زرتشت آن را ستوده است
در كتاب زند چنين نوشته شده است: يك روز بامداد كه حضرت زرتشت به كار آراستن و آماده ساختن آتش سرگرم بود، مسافري بيامد و يك شاخه از گياه هوم را به عنوان ره آورد سفر به آن پيشواي بزرگ تقديم كرد.زرتشت همينكه چشمش به هوم افتاد آن را شناخت و از زيبايي و سودمند بودن او به فكر فرو رفت و خود به خود گفت:" اين گياه براي زندگاني خوش و خرم جاوداني و طول عمر آفريده شده است" آنگاه روي خود را به هوم كرد و پرسيد: "كه هستي؟" هوم خود را به او شناساند و زرتشت از او پرسيد كه براي اولين بار چه كسي تو را شناخت و شيره تو را فشرد. در جواب هوم گفت: براي اولين بار "ديونگهان" پدر جمشيدمرا شناخته و براي نوشيدن آماده كرد
در زبان تركي هوم به گياه ديگري مي گويند كه سم زيادي دارد
چنانچه عصاره هوم را با شيره ترياك مخلوط كنند از عوارض ترياك مي كاهد بدون آنكه خاصيت تخدير آن را كم كند( البته اين نكته باعث بدآموزي نشود0
من اولين گياهي هستم كه در اين جهان با انسان حرف زده و فوايد خود را آشكار ساخته ام. پيش از من گندم با حضرت آدم و حوا در بهشت صحبت كرده و فوايد خود را آشكار ساخت ، ولي در روي زمين قبل از من گياهي با انسان سخن نگفته است، طرف صحبت من در روي زمين حضرت زرتشت بود.
من داراي انواع مختلفي مي باشم. نوع بزرگ من در بلوچستان به طور خودرو به عمل مي آيد و در كنار راه زاهدان به ميرجاوه زياد ديده مي شود و اهالي محل به آن "هوموك" مي گويند. انواع ديگر من در شمال ايران: منجيل، دامغان، يزد، كوير لوت و سرحدات شرقي ايران مي رويد و به آن "ريش بز" مي گويند.در كتب قديم بيشتر مرا به نام " هوم المجوس" خوانده اند ، چه در نزد زرتشتيان و ايرانيان قديم گياهي مقدس تر از من نيست و من اولين گياه دارويي هستم كه در جهان شناخته شده و در كتاب اوستا در چندين سوره از من ياد شده است.
در آئين برهمن من را "ويد" ناميده اند. گياه مرا موبدان بامدادان پس از شستشو در برابر آتشگاه با كمي آب و شاخه نازكي از چوب انار در هاون مي كوبند و شيره آن را كه "پراهوم" ناميده مي شود، مي گيرند.
ايرانيان قديم معتقد بودند كه عصاره من روح را فرح مي بخشد، ميوه من گوشتدار قرمز، و مانند تاجريزي است و كبك آن را بسيار دوست دارد و ايرانيان آريايي از آن شرابي مي ساختند كه شراب هوم خوانده مي شد و آن را حضرت زرتشت حرام كرد.
من داراي يك ماده عامله هستم كه "افدرين" نام داردو در كتب داروسازي جديد انواع گياه مرا " افدرا" مي نامند. جوشانده بيست در هزار من براي رفع رماتيسم مفيد است، افدرين داراي اثر تنگ كننده مجاري عروق ، زياد كننده فشار خون و باز كننده مردمك چشم است و اثر قطعي در رفع عوارض تنگي نفس دارد و به آن "آدرنالين گياهي" لقب داده اند.
عصاره من برونشيت را معالجه مي كند. تنگي نفس را تسكين مي دهد. سرفه و عوارض آن را آرام مي نمايد. من بهترين داروي ضد حساسيت هستم و از آنجاكه بسياري از بيماري ها ناشي از حساسيت مي باشند ، مي توانيد همه جا از من استفاده كنيد.
رازي كه پس از 85 قرن فاش مي شود
همه مي دانيم كه زادگاه زرتشت شهر رضائيه است، دراوستا نوشته شده كه مسافري يك شاخه هوم به عنوان سوغات براي زرتشت آورد و آن حضرت پس از گفتگو با هوم او را شناخت و به فوايد آن پي برد. اكنون بيش از هشت هزار سال از ظهور زرتشت مي گذردو در اين مدت معلوم نبود كه آن مسافر هوم را از كجا آورده و به دست زرتشت داده است.اكنون پس از 85 قرن اين راز فاش شده و معلوم گشت كه در جزيره خوش آب و هوا وباصفاي "قريون داغي" در درياچه رضائيه اين گياه به فراواني وجود دارد و اين همان گياهي است كه زرتشت آن را ستوده است
در كتاب زند چنين نوشته شده است: يك روز بامداد كه حضرت زرتشت به كار آراستن و آماده ساختن آتش سرگرم بود، مسافري بيامد و يك شاخه از گياه هوم را به عنوان ره آورد سفر به آن پيشواي بزرگ تقديم كرد.زرتشت همينكه چشمش به هوم افتاد آن را شناخت و از زيبايي و سودمند بودن او به فكر فرو رفت و خود به خود گفت:" اين گياه براي زندگاني خوش و خرم جاوداني و طول عمر آفريده شده است" آنگاه روي خود را به هوم كرد و پرسيد: "كه هستي؟" هوم خود را به او شناساند و زرتشت از او پرسيد كه براي اولين بار چه كسي تو را شناخت و شيره تو را فشرد. در جواب هوم گفت: براي اولين بار "ديونگهان" پدر جمشيدمرا شناخته و براي نوشيدن آماده كرد
در زبان تركي هوم به گياه ديگري مي گويند كه سم زيادي دارد
چنانچه عصاره هوم را با شيره ترياك مخلوط كنند از عوارض ترياك مي كاهد بدون آنكه خاصيت تخدير آن را كم كند( البته اين نكته باعث بدآموزي نشود0
