الف) تمیزکاری قبل از روانکاری اولیه و تجدید روانکاری
گریس، هنگامی می‌تواند وظایف روانکاری را به خوبی انجام دهد که ذرات خارجی و گریس‌های کهنه کاملا از محل برداشته شوند. برای تمیزکاری گریس‌های قدیمی و قسمت‌های زنگ زده شده، می‌توان از حلال‌های آلی استفاده کرد و پس از خشک کردن آن از گریس جدید استفاده نمود.
ب) عدم مخلوط نمودن گریس ها
ار آنجا که استحکام گریس‌ها با هم فرق دارد، نبایست گریس‌هایی با NLGI متفاوت را با هم مخلوط نمود؛ چرا که سازگاری (Consistency) گریس‌ها تغییر می‌یابد (نرم‌تر می‌شود) و بنابراین درجه‌ی حرارت کارکرد گریس پایین می‌آید و در سایر ویژگی‌های گریس تغییراتی ایجاد می‌شود. بنا به یک قاعده‌ی کلی هرگز نبایست گریس‌ها ، با روغن پایه و سفتی متفاوت را با هم مخلوط نمود.
همچنین هرگز گریس‌های با مارک‌های (Brands) متفاوت را نبایست با هم مخلوط نمود. چرا که دارای افزودنی‌های متفاوتی می‌باشند. به هر دلیلی اگر ناگزیر به اختلاط گریس‌ها شدید، تا جایی که امکان دارد سعی شود که از گریس‌های با روغن پایه و غلیظ‌کننده‌ی یکسان استفاده گردد. البته در بعضی موارد بنا به دستورالعمل سازندگان دستگاه‌ها می‌توان برخی گریس‌ها را با هم مخلوط نمود (به عنوان مثال در موردی برای روانکاری جک‌های ترمز مکانیکی نیروگاهی از اختلاط ۲۵% گریس Molykot و ۷۵% گریس Shell Alvania RL3 استفاده می‌شد.)
پ) مصرف کافی گریس، نه کم و نه زیاد
به عنوان یک قاعده ی کلی میزان مصرف گریس می‌بایست %۶۰-۳۰ فضای خالی یاتاقان باشد. مصرف زیاد گریس باعث افزایش گرما و تجزیه‌ی (Break Down) خود گریس می‌گردد. روانکاری مناسب، عبارت است از به کاربردن مقدار مناسب از روانساز مناسب. چرا که به کارگیری بیش از حد گریس، موجب افزایش گرما، شل شدن گریس و نشت آن می‌گردد.
بالا رفتن دما نیز باعث اکسیداسیون و کم‌شدن ویژگی‌های روانکاری گریس می‌گردد . کمبود آن، موجب ایجاد عیب و نقص در سیستم می‌شود. مقدار مناسب و بهینه‌ی گریس برای یاتاقان‌های غلتشی به سه عامل سرعت یاتاقان، فضای اضافی یاتاقان و میزان آب بندی یاتاقان بستگی دارد . از گریس به مفدار زیاد نباید در سرعت‌های متوسط تا بالا استفاده شود. (حداکثر ۳۰% فضای خالی یاتاقان) مقادیر گریس زیاد و پس ماند آن، چه در مرحله‌ی گریس‌کاری و چه در بین فواصل گریس‌کاری ، می‌تواند موجب افزایش گرمای داخلی یاتاقان شود و در بدترین حالت، شکستگی یاتاقان را در پی خواهد داشت.
روانسازی طولانی یا گریس‌کاری‌های زمان بندی شده، با به کار بردن گریس بیشتر ممکن می باشد که می بایست بر اساس سرعت چرخش یاتاقان انتخاب شود. در سرعت‌های کم تا متوسط می‌توان از مقادیر زیاد گریس استفاده نمود. در حالی که برای سرعت‌های متوسط تا بالا ، مقادیر کمتر را باید به کار برد.
گریس، هنگامی می‌تواند وظایف روانکاری را به خوبی انجام دهد که ذرات خارجی و گریس‌های کهنه کاملا از محل برداشته شوند. برای تمیزکاری گریس‌های قدیمی و قسمت‌های زنگ زده شده، می‌توان از حلال‌های آلی استفاده کرد و پس از خشک کردن آن از گریس جدید استفاده نمود.
ب) عدم مخلوط نمودن گریس ها
ار آنجا که استحکام گریس‌ها با هم فرق دارد، نبایست گریس‌هایی با NLGI متفاوت را با هم مخلوط نمود؛ چرا که سازگاری (Consistency) گریس‌ها تغییر می‌یابد (نرم‌تر می‌شود) و بنابراین درجه‌ی حرارت کارکرد گریس پایین می‌آید و در سایر ویژگی‌های گریس تغییراتی ایجاد می‌شود. بنا به یک قاعده‌ی کلی هرگز نبایست گریس‌ها ، با روغن پایه و سفتی متفاوت را با هم مخلوط نمود.
همچنین هرگز گریس‌های با مارک‌های (Brands) متفاوت را نبایست با هم مخلوط نمود. چرا که دارای افزودنی‌های متفاوتی می‌باشند. به هر دلیلی اگر ناگزیر به اختلاط گریس‌ها شدید، تا جایی که امکان دارد سعی شود که از گریس‌های با روغن پایه و غلیظ‌کننده‌ی یکسان استفاده گردد. البته در بعضی موارد بنا به دستورالعمل سازندگان دستگاه‌ها می‌توان برخی گریس‌ها را با هم مخلوط نمود (به عنوان مثال در موردی برای روانکاری جک‌های ترمز مکانیکی نیروگاهی از اختلاط ۲۵% گریس Molykot و ۷۵% گریس Shell Alvania RL3 استفاده می‌شد.)
پ) مصرف کافی گریس، نه کم و نه زیاد
به عنوان یک قاعده ی کلی میزان مصرف گریس می‌بایست %۶۰-۳۰ فضای خالی یاتاقان باشد. مصرف زیاد گریس باعث افزایش گرما و تجزیه‌ی (Break Down) خود گریس می‌گردد. روانکاری مناسب، عبارت است از به کاربردن مقدار مناسب از روانساز مناسب. چرا که به کارگیری بیش از حد گریس، موجب افزایش گرما، شل شدن گریس و نشت آن می‌گردد.
بالا رفتن دما نیز باعث اکسیداسیون و کم‌شدن ویژگی‌های روانکاری گریس می‌گردد . کمبود آن، موجب ایجاد عیب و نقص در سیستم می‌شود. مقدار مناسب و بهینه‌ی گریس برای یاتاقان‌های غلتشی به سه عامل سرعت یاتاقان، فضای اضافی یاتاقان و میزان آب بندی یاتاقان بستگی دارد . از گریس به مفدار زیاد نباید در سرعت‌های متوسط تا بالا استفاده شود. (حداکثر ۳۰% فضای خالی یاتاقان) مقادیر گریس زیاد و پس ماند آن، چه در مرحله‌ی گریس‌کاری و چه در بین فواصل گریس‌کاری ، می‌تواند موجب افزایش گرمای داخلی یاتاقان شود و در بدترین حالت، شکستگی یاتاقان را در پی خواهد داشت.
روانسازی طولانی یا گریس‌کاری‌های زمان بندی شده، با به کار بردن گریس بیشتر ممکن می باشد که می بایست بر اساس سرعت چرخش یاتاقان انتخاب شود. در سرعت‌های کم تا متوسط می‌توان از مقادیر زیاد گریس استفاده نمود. در حالی که برای سرعت‌های متوسط تا بالا ، مقادیر کمتر را باید به کار برد.
