onia$
دستیار مدیر تالار مدیریت
ویسنده: نیل پاتل
دانستن این نکته که نتیجه کار شما هرگز منحصر به کار یک فرد نیست و اینکه کسب‌و‌کار شما معطوف به استعداد جمعی کسانی است که به استخدام شما درآمده‌اند، بسیار حیاتی است؛ اما مانعی که بسیاری از کارآفرینان گرفتارش می‌شوند این است که آدم‌های اشتباه را استخدام می‌کنند یا وقتی به کسی مسوولیت می‌سپارند همان قدم اول را اشتباه برمی‌دارند. در اینجا تعدادی از عمده‌ترین و متداول‌ترین اشتباهاتی را آورده‌ام که کارآفرینان دراين حوزه مرتکب می‌شوند.
1. در مصاحبه‌ها قوانین کار ساعتی را دنبال نکنید
در اینجا برخی سوالات مشخصی را آورده‌ام که شما به معنای دقیق کلمه نباید با استفاده از قانون ایالات متحده مطرح کنید:
* چند سالتان است؟ * چه دینی دارید؟ * آیا متاهل هستید؟
بسیاری از کارآفرینان جدید می‌دانند که مجاز به مرزبندی و تبعیض نیستند؛ اما یادشان می‌رود مجاز نیستند چیزهایی از این دست را حتی بپرسند. به این شیوه، دشوار است که بتوان هوشیار بود، خصوصا به این دلیل که ممکن است شما بخواهید قدری با فرد داوطلب گفت‌وگو کنید تا دریابید که آیا این شخص (زن یا مرد) برازنده و مناسب گروه کاری‌تان هست یا خیر. هزینه پرسیدن هر یک از این سوالات ممنوع آنقدرها یک دادخواهی نیست، بل سابقه‌ای تنظیم می‌کند که داوطلب از شرکت انتظار خواهد داشت که در دیگر حوزه‌ها حرفه‌ای و پیگیر نباشد. این سوالات ممکن است بعضی کارمندان را بترساند و احتمالا باعث خواهد شد کسان دیگر به فکر سفسطه و فریب بیفتند.
این امر حتی بیش از این موارد مشترک به حساب می‌آید؛ زیرا کارآفرینان و صاحبان کسب‌و‌کار کوچک در بین وظایف دیگرشان متوجه کار ساعتی هستند. مطمئن شوید که قوانین کار ساعتی را مرتبا و تا آنجا که می‌توانید بازبینی می‌کنید، هم برای تصویر شرکتتان و هم برای پشتیبانی قانونی از خودتان.
2. انتظارات را مشخص نکنید
سوالاتی وجود دارند که متقاضیان باهوش می‌دانند نباید در طول مصاحبه پرسیده شوند، از جمله:
هفته‌ای چند ساعت باید کار کنیم؟ آیا رأس ساعت پنج عصر به خانه می‌رویم؟
چند مدت برای ساعت نهار در اختیار داریم؟
آیا باید ایمیل‌های کاری‌مان را در آخر هفته‌ها هم چک کنیم؟
چه مدت پیش از اینکه در خطر اخراج‌شدن قرار بگیریم باید به سقف فروش برسیم؟
اگر یک متقاضی کار چنین سوالاتی بپرسد، چنین به نظر می‌رسد که او تنبل و فاقد تعهد است. شما به کارمندانی نیاز دارید که تا آخر وقت سر کارشان بمانند که همه کارها انجام شود، کسانی که جزئیات پیش پا افتاده سبک زندگی‌شان را به کاری که انجام می‌دهند، مقدم نشمارند. از آنجا که آنها می‌دانند کارفرمایان این‌طور فکر می‌کنند، پس اغلب چنین سوالاتی مطرح نمی‌کنند. هرچند، تنها به این خاطر که از این سوال‌ها نمی‌پرسند، به معنای آن نیست که نباید تمام این جزئیات را پیش از امضای قرارداد بدانند. کارمندان خوب بسیاری وجود دارند که صرفا با ساعات کاری طولانی مدت مشکل دارند و دیگرانی که نیاز به یک ساعت تمام برای وقت ناهار دارند تا سلامت روانی‌شان را تا حد ممکن حفظ کنند. اگر موردی برای بر هم زدن معامله در کار باشد، آنگاه یقینا این مورد باید بر میز مصاحبه پیش از امضاي قرارداد باشد.
شرایط لازمتان را صادقانه مطرح کنید. این عمل کسانی را از ***** می‌گذراند که در خور شرکتتان نیستند و به آنهایی که در قامت شرکتتان هستند یاری می‌رساند. اگر شرکت شما نیاز دارد که در آخر هفته‌ها ایمیل‌ها چک شوند و تعدادي از متقاضیان از این ایده متنفرند و تعدادي ديگر با آن راحت هستند، آنگاه بهتر است قبل از تصمیم‌گیری درخصوص استخدام تکلیفتان را با این مساله روشن کنید.
3. تعهدات خود را پنهان نکنید و خط مشی‌تان را معلوم کنید
یکی از بهترین امور درباره پیش بردن شرکتتان این است که ناگزیر نباشید پیگیری امور را به نحوی بوروکراتیک اعمال کنید. شما به مقررات دست و پاگیر و سیاست‌های بی‌فایده برای پیگیری نیاز ندارید. خیلی صریح و شفاف اصول اولیه شرکت خود را برای کارمندان مشخص کنید، اگر اقدام غیرقانونی از طرف کارمندان در کار باشد، بهترین پشتیبانی شما این خواهد بود که بگویید: «این کارمند کاملا آگاه بود که رفتار او مورد قبول نیست و ما قرارداد او را بلافاصله فسخ می‌کنیم.» اگر خط مشی شما درخصوص مقررات معلوم باشد تنها عملی که انجام می‌دهید، به این قرار خواهد بود. در غیر این صورت، کارمند می‌تواند بگوید که نمی‌دانسته اجازه چنین عملی را ندارد و آن وقت برای داوران، این مشکل به جای یک کارمند بد، به یک شرکت بد احاله می‌شود.
4. با کارمند جدید بيش از حد صميمي نشويد
اینکه کاری کنید کارمند جدید در شروع کار احساس کند در خانه است اصلا عمل خوبی نیست. اتخاذ این رویکرد برای اینکه تا حد ممکن از استعداد و بهره‌وری کارمندان استفاده کنید، لازم است؛ اما نه از همان ابتدای کار. شما می‌توانید برای انجام این کار از ارسال یک ایمیل ساده برای خوشامدگویی استفاده کنید. وقتی جلسه یا ملاقاتی دارید، کارمندان جدید را به نحوی رسمی معرفی کنید و اجازه دهید کمی از خودشان حرف بزنند. بیش از حد مجال دادن به این امر موجب ایجاد یک فرهنگ می‌شود آنجا که گروه کاری از دعوت فرد تازه‌وارد به ناهار شاد می‌شوند یا حتی همان روز اول به او هدیه می‌دهند. برای کارمند جدید به قدر کافی دشوار است که خط و ربط‌های یک شرکت ناآشنا را بدون شگفت‌زده‌شدن از اینکه آیا با محیط سازگار است یا نه، دریابد. این مساله خصوصا در زمینه‌هایی با گردش مالی بالا همچون شرکت‌های حسابرسی و خدمات فروش اهمیت دارد. در چنین زمینه‌هایی کارمندان تمایل دارند فاصله‌شان را حفظ کنند و با کارمندان تازه چندان نزدیک نباشند. مطمئن شوید گروه کاری می‌داند چطور با هر فرد به عنوان عضوی ثابت رفتار کند. شاید در نظر نخست بعضی از این قواعد جدی و خام حس شوند، اما ارزشش را دارند. با گزینش درست کارمندان و رفتاری آگاهانه با آنها، کاری کنید که در کمترین زمان ممکن به اعضای کارآمد گروه کاری تبدیل شوند.
دانستن این نکته که نتیجه کار شما هرگز منحصر به کار یک فرد نیست و اینکه کسب‌و‌کار شما معطوف به استعداد جمعی کسانی است که به استخدام شما درآمده‌اند، بسیار حیاتی است؛ اما مانعی که بسیاری از کارآفرینان گرفتارش می‌شوند این است که آدم‌های اشتباه را استخدام می‌کنند یا وقتی به کسی مسوولیت می‌سپارند همان قدم اول را اشتباه برمی‌دارند. در اینجا تعدادی از عمده‌ترین و متداول‌ترین اشتباهاتی را آورده‌ام که کارآفرینان دراين حوزه مرتکب می‌شوند.
| |
در اینجا برخی سوالات مشخصی را آورده‌ام که شما به معنای دقیق کلمه نباید با استفاده از قانون ایالات متحده مطرح کنید:
* چند سالتان است؟ * چه دینی دارید؟ * آیا متاهل هستید؟
بسیاری از کارآفرینان جدید می‌دانند که مجاز به مرزبندی و تبعیض نیستند؛ اما یادشان می‌رود مجاز نیستند چیزهایی از این دست را حتی بپرسند. به این شیوه، دشوار است که بتوان هوشیار بود، خصوصا به این دلیل که ممکن است شما بخواهید قدری با فرد داوطلب گفت‌وگو کنید تا دریابید که آیا این شخص (زن یا مرد) برازنده و مناسب گروه کاری‌تان هست یا خیر. هزینه پرسیدن هر یک از این سوالات ممنوع آنقدرها یک دادخواهی نیست، بل سابقه‌ای تنظیم می‌کند که داوطلب از شرکت انتظار خواهد داشت که در دیگر حوزه‌ها حرفه‌ای و پیگیر نباشد. این سوالات ممکن است بعضی کارمندان را بترساند و احتمالا باعث خواهد شد کسان دیگر به فکر سفسطه و فریب بیفتند.
این امر حتی بیش از این موارد مشترک به حساب می‌آید؛ زیرا کارآفرینان و صاحبان کسب‌و‌کار کوچک در بین وظایف دیگرشان متوجه کار ساعتی هستند. مطمئن شوید که قوانین کار ساعتی را مرتبا و تا آنجا که می‌توانید بازبینی می‌کنید، هم برای تصویر شرکتتان و هم برای پشتیبانی قانونی از خودتان.
2. انتظارات را مشخص نکنید
سوالاتی وجود دارند که متقاضیان باهوش می‌دانند نباید در طول مصاحبه پرسیده شوند، از جمله:
هفته‌ای چند ساعت باید کار کنیم؟ آیا رأس ساعت پنج عصر به خانه می‌رویم؟
چند مدت برای ساعت نهار در اختیار داریم؟
آیا باید ایمیل‌های کاری‌مان را در آخر هفته‌ها هم چک کنیم؟
چه مدت پیش از اینکه در خطر اخراج‌شدن قرار بگیریم باید به سقف فروش برسیم؟
اگر یک متقاضی کار چنین سوالاتی بپرسد، چنین به نظر می‌رسد که او تنبل و فاقد تعهد است. شما به کارمندانی نیاز دارید که تا آخر وقت سر کارشان بمانند که همه کارها انجام شود، کسانی که جزئیات پیش پا افتاده سبک زندگی‌شان را به کاری که انجام می‌دهند، مقدم نشمارند. از آنجا که آنها می‌دانند کارفرمایان این‌طور فکر می‌کنند، پس اغلب چنین سوالاتی مطرح نمی‌کنند. هرچند، تنها به این خاطر که از این سوال‌ها نمی‌پرسند، به معنای آن نیست که نباید تمام این جزئیات را پیش از امضای قرارداد بدانند. کارمندان خوب بسیاری وجود دارند که صرفا با ساعات کاری طولانی مدت مشکل دارند و دیگرانی که نیاز به یک ساعت تمام برای وقت ناهار دارند تا سلامت روانی‌شان را تا حد ممکن حفظ کنند. اگر موردی برای بر هم زدن معامله در کار باشد، آنگاه یقینا این مورد باید بر میز مصاحبه پیش از امضاي قرارداد باشد.
شرایط لازمتان را صادقانه مطرح کنید. این عمل کسانی را از ***** می‌گذراند که در خور شرکتتان نیستند و به آنهایی که در قامت شرکتتان هستند یاری می‌رساند. اگر شرکت شما نیاز دارد که در آخر هفته‌ها ایمیل‌ها چک شوند و تعدادي از متقاضیان از این ایده متنفرند و تعدادي ديگر با آن راحت هستند، آنگاه بهتر است قبل از تصمیم‌گیری درخصوص استخدام تکلیفتان را با این مساله روشن کنید.
3. تعهدات خود را پنهان نکنید و خط مشی‌تان را معلوم کنید
یکی از بهترین امور درباره پیش بردن شرکتتان این است که ناگزیر نباشید پیگیری امور را به نحوی بوروکراتیک اعمال کنید. شما به مقررات دست و پاگیر و سیاست‌های بی‌فایده برای پیگیری نیاز ندارید. خیلی صریح و شفاف اصول اولیه شرکت خود را برای کارمندان مشخص کنید، اگر اقدام غیرقانونی از طرف کارمندان در کار باشد، بهترین پشتیبانی شما این خواهد بود که بگویید: «این کارمند کاملا آگاه بود که رفتار او مورد قبول نیست و ما قرارداد او را بلافاصله فسخ می‌کنیم.» اگر خط مشی شما درخصوص مقررات معلوم باشد تنها عملی که انجام می‌دهید، به این قرار خواهد بود. در غیر این صورت، کارمند می‌تواند بگوید که نمی‌دانسته اجازه چنین عملی را ندارد و آن وقت برای داوران، این مشکل به جای یک کارمند بد، به یک شرکت بد احاله می‌شود.
4. با کارمند جدید بيش از حد صميمي نشويد
اینکه کاری کنید کارمند جدید در شروع کار احساس کند در خانه است اصلا عمل خوبی نیست. اتخاذ این رویکرد برای اینکه تا حد ممکن از استعداد و بهره‌وری کارمندان استفاده کنید، لازم است؛ اما نه از همان ابتدای کار. شما می‌توانید برای انجام این کار از ارسال یک ایمیل ساده برای خوشامدگویی استفاده کنید. وقتی جلسه یا ملاقاتی دارید، کارمندان جدید را به نحوی رسمی معرفی کنید و اجازه دهید کمی از خودشان حرف بزنند. بیش از حد مجال دادن به این امر موجب ایجاد یک فرهنگ می‌شود آنجا که گروه کاری از دعوت فرد تازه‌وارد به ناهار شاد می‌شوند یا حتی همان روز اول به او هدیه می‌دهند. برای کارمند جدید به قدر کافی دشوار است که خط و ربط‌های یک شرکت ناآشنا را بدون شگفت‌زده‌شدن از اینکه آیا با محیط سازگار است یا نه، دریابد. این مساله خصوصا در زمینه‌هایی با گردش مالی بالا همچون شرکت‌های حسابرسی و خدمات فروش اهمیت دارد. در چنین زمینه‌هایی کارمندان تمایل دارند فاصله‌شان را حفظ کنند و با کارمندان تازه چندان نزدیک نباشند. مطمئن شوید گروه کاری می‌داند چطور با هر فرد به عنوان عضوی ثابت رفتار کند. شاید در نظر نخست بعضی از این قواعد جدی و خام حس شوند، اما ارزشش را دارند. با گزینش درست کارمندان و رفتاری آگاهانه با آنها، کاری کنید که در کمترین زمان ممکن به اعضای کارآمد گروه کاری تبدیل شوند.
