تنوع زيستی و جاندارانی كه در طبيعت می بينيمعروس دريايی يا ژل ماهی يا اورليا ( jellyfish ):
در آب های ساحلی اكثر درياها و اقيانوس های جهان ميشه اونا را ديد. بدنی متقارن دارن كه حدود 95% درصد اون را آب تشكيل ميده و تعداد گونه های شناسايی شده در دو پهنه آبی جنوب ايران به صدها گونه ميرسه كه تنوع بسيار زيادی دارن. خوراك اصلی لاك پشتای دريايی. اين موجودات بدنی از دو يا سه لايه سلولی دارند و لذا بسيار نازكن و به رنگ شفافی ديده ميشوند. با استفاده از شيوه سيفون، آبی را كه از طريق دهان وارد كيسه گوارشی يا معدشون ميشه بار ديگر از همان طريق از آن خارج ميكنن كه به اين عمل سيفون كردن گفته ميشه، حركت ميكنن و به جلو رانده ميشوند. حول حاشيه پايينی كاسه ( سر )، شاخك ها و اعضا. حسی قرار دارند. ساده ترين دستگاه گردش مواد ( به گردش درآوردن اكسيژن، كربن دی اكسيد، مواد غذايی و ... ) در بين جانوران در اين موجود مشاهده ميشه. پلانكتون ( پلانكتونا، بسياری از آغازيانن كه به دو گروه فيتو پلانكتونها شامل آغازيان فتوسنتزكننده مثل جلبك های سبز تك سلولی، دياتوم ها و تاژكداران چرخان، و زئوپلانكتونها يعنی جانورمانندها كه هتروتروفند تقسيم ميشن. فيتوپلانكتونا شايد باورش سخت باشه ولی بزرگترين توليدكنندگان اكسيژن و زنجيره های غذايی در كره زمين هستن. فيتوپلانكتونا نسبت به زئوها در قسمت های بالاتر قرار دارن و زئوها كه روزها در اعماق آب به سر میبرن، شبها به قسمت های بالاتر جهت دلی از عزا دراُوردن ميان و از فيتوها تغذيه ميكنن )، پلانكتون خوارن و در حال استراحت در نزديكی بستر دريا با كمك مواد چسبنده موجود بر روی بدن خود، موجودات ريز را گرفتار و بعد به كمك مژه های روی پوست به حواشی دهان منتقل ميكنن. چهار لوب يا بازوی دهانی ( البته تو همه گونه ها ديده نميشه ) از برجستگی دهانی جانور آويزون كه برای گرفتن ذرات غذا از حواشی دهان، مورد استفاده قرار ميگيره. همگی اونها فتوتاكتيسم يا گرايش به نور مشخصی از خودشون نشون ميدن به اين ترتيب كه شبها به سطح ميان و در روز به عمق فرو ميرن ( اصولاً مثل خشكی ها هم خيلی از جانوران آبزی را شبها ميشه در غوص های شبانه كه كم خطر هم نيستن ديد يعنی شب فعالن ). جدا جنسن يعنی آقا و خانومشون از هم جدان! و دو پايه از نظر شكل ظاهری كاملاً شبيه به هم هستن.
عروس دريايی، كيش از بهزاد زادهوش
خوب بريم سراغ خطراتشون: در هنگام غواصی در ماه های آبان تا اردیبهشت به دلیل فصل عروس های دریایی، توصیه میشه که از پوششهای استاندارد غواصی مثل پوشيدن لباس های تمام بدن غواصی ( به وت سوت معروفن و در ايران چون خليج فارس و مَكران هر دو جزو درياهای گرمسيرن خيلی ها لخت ميرن برا غوص ولی بهتر در تمام فصول ( خليج فارس از معدود درياهايی در دنياس كه شرايط غواصی كردن درش، در هر فصلی را داره ) از وت سوت های 3 ميلی متری كه زياد ضخيم نيستن استفاده كرد ). سرپوش يا هود و دستكش. خوب اين كه از كجا آدمو نيش ميزنه، از همون بازوها اين كارو ميكنه و اين در صورت تماس بدن با بازوهاست. اگر نيش بزنه چون گونه ها متفاوته و ما نمیدونيم خطرناك يا نه بايد اول كاری كه ميكنيم از آب بيايم بيرون و محل را با سركه بشوييم ( بعضی از گونه ها را گفته ميشه مايع موجود در سرشون، داروی نيش زدگيشون ). در اين حين يا لحظاتی بعد ممكن اين علايم در ما ظاهر بشه: سوزش شديد محل، تهوع، سردرد و سرگيجه، تشنج، خارش چشم ها، برافروختگی صورت، سرفه خشك، خس خس سينه و احساس خفگی در سينه و گلو. بايد برين بيمارستان و اصلاً هم نبايد ترسيد چون خوب ميشيد. يه چيز ديگه :
يه نوع عروس دريايی كه وزن آن به بيش از 20 کيلوگرم میرسه و پاهای بسيار بلند و زهرآگنی به طول بيش از 10 متر داره كه از جمله آبزيان نادر دريای عمان و طی ده سال اخير دوبار مشاهده شده. اين مطالبی كه براتون نوشتم، دانشجويان زيست دريا هم خيلياشو نمیدونن و فقط اگر خيلی اين كاره باشن ،شناسايی گونه بلدن.
نوشته شده توسط بهزاد زادهوش، دانشجوی رشته محيط زيست و غواص آبهای آزاد
منبع :http://forum.funpatogh.com/thread126981.html
در آب های ساحلی اكثر درياها و اقيانوس های جهان ميشه اونا را ديد. بدنی متقارن دارن كه حدود 95% درصد اون را آب تشكيل ميده و تعداد گونه های شناسايی شده در دو پهنه آبی جنوب ايران به صدها گونه ميرسه كه تنوع بسيار زيادی دارن. خوراك اصلی لاك پشتای دريايی. اين موجودات بدنی از دو يا سه لايه سلولی دارند و لذا بسيار نازكن و به رنگ شفافی ديده ميشوند. با استفاده از شيوه سيفون، آبی را كه از طريق دهان وارد كيسه گوارشی يا معدشون ميشه بار ديگر از همان طريق از آن خارج ميكنن كه به اين عمل سيفون كردن گفته ميشه، حركت ميكنن و به جلو رانده ميشوند. حول حاشيه پايينی كاسه ( سر )، شاخك ها و اعضا. حسی قرار دارند. ساده ترين دستگاه گردش مواد ( به گردش درآوردن اكسيژن، كربن دی اكسيد، مواد غذايی و ... ) در بين جانوران در اين موجود مشاهده ميشه. پلانكتون ( پلانكتونا، بسياری از آغازيانن كه به دو گروه فيتو پلانكتونها شامل آغازيان فتوسنتزكننده مثل جلبك های سبز تك سلولی، دياتوم ها و تاژكداران چرخان، و زئوپلانكتونها يعنی جانورمانندها كه هتروتروفند تقسيم ميشن. فيتوپلانكتونا شايد باورش سخت باشه ولی بزرگترين توليدكنندگان اكسيژن و زنجيره های غذايی در كره زمين هستن. فيتوپلانكتونا نسبت به زئوها در قسمت های بالاتر قرار دارن و زئوها كه روزها در اعماق آب به سر میبرن، شبها به قسمت های بالاتر جهت دلی از عزا دراُوردن ميان و از فيتوها تغذيه ميكنن )، پلانكتون خوارن و در حال استراحت در نزديكی بستر دريا با كمك مواد چسبنده موجود بر روی بدن خود، موجودات ريز را گرفتار و بعد به كمك مژه های روی پوست به حواشی دهان منتقل ميكنن. چهار لوب يا بازوی دهانی ( البته تو همه گونه ها ديده نميشه ) از برجستگی دهانی جانور آويزون كه برای گرفتن ذرات غذا از حواشی دهان، مورد استفاده قرار ميگيره. همگی اونها فتوتاكتيسم يا گرايش به نور مشخصی از خودشون نشون ميدن به اين ترتيب كه شبها به سطح ميان و در روز به عمق فرو ميرن ( اصولاً مثل خشكی ها هم خيلی از جانوران آبزی را شبها ميشه در غوص های شبانه كه كم خطر هم نيستن ديد يعنی شب فعالن ). جدا جنسن يعنی آقا و خانومشون از هم جدان! و دو پايه از نظر شكل ظاهری كاملاً شبيه به هم هستن.
عروس دريايی، كيش از بهزاد زادهوش
خوب بريم سراغ خطراتشون: در هنگام غواصی در ماه های آبان تا اردیبهشت به دلیل فصل عروس های دریایی، توصیه میشه که از پوششهای استاندارد غواصی مثل پوشيدن لباس های تمام بدن غواصی ( به وت سوت معروفن و در ايران چون خليج فارس و مَكران هر دو جزو درياهای گرمسيرن خيلی ها لخت ميرن برا غوص ولی بهتر در تمام فصول ( خليج فارس از معدود درياهايی در دنياس كه شرايط غواصی كردن درش، در هر فصلی را داره ) از وت سوت های 3 ميلی متری كه زياد ضخيم نيستن استفاده كرد ). سرپوش يا هود و دستكش. خوب اين كه از كجا آدمو نيش ميزنه، از همون بازوها اين كارو ميكنه و اين در صورت تماس بدن با بازوهاست. اگر نيش بزنه چون گونه ها متفاوته و ما نمیدونيم خطرناك يا نه بايد اول كاری كه ميكنيم از آب بيايم بيرون و محل را با سركه بشوييم ( بعضی از گونه ها را گفته ميشه مايع موجود در سرشون، داروی نيش زدگيشون ). در اين حين يا لحظاتی بعد ممكن اين علايم در ما ظاهر بشه: سوزش شديد محل، تهوع، سردرد و سرگيجه، تشنج، خارش چشم ها، برافروختگی صورت، سرفه خشك، خس خس سينه و احساس خفگی در سينه و گلو. بايد برين بيمارستان و اصلاً هم نبايد ترسيد چون خوب ميشيد. يه چيز ديگه :
يه نوع عروس دريايی كه وزن آن به بيش از 20 کيلوگرم میرسه و پاهای بسيار بلند و زهرآگنی به طول بيش از 10 متر داره كه از جمله آبزيان نادر دريای عمان و طی ده سال اخير دوبار مشاهده شده. اين مطالبی كه براتون نوشتم، دانشجويان زيست دريا هم خيلياشو نمیدونن و فقط اگر خيلی اين كاره باشن ،شناسايی گونه بلدن.
نوشته شده توسط بهزاد زادهوش، دانشجوی رشته محيط زيست و غواص آبهای آزاد
منبع :http://forum.funpatogh.com/thread126981.html