شعری از دکتر شریعتی

[soltanimehr66]

[FONT=&quot]خدایا کفر نمی‌گویم، [/FONT]

[FONT=&quot]پریشانم، [/FONT]

[FONT=&quot]چه می‌خواهی‌ تو از جانم؟[/FONT]!

[FONT=&quot]مرا بی ‌آنکه خود خواهم اسیر زندگی ‌کردی[/FONT].

[FONT=&quot]خداوندا[/FONT]!

[FONT=&quot]اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی [/FONT]

[FONT=&quot]لباس فقر پوشی [/FONT]

[FONT=&quot]غرورت را برای ‌تکه نانی [/FONT]

[FONT=&quot]‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌ [/FONT]

[FONT=&quot]و شب آهسته و خسته [/FONT]

[FONT=&quot]تهی‌ دست و زبان بسته [/FONT]

[FONT=&quot]به سوی ‌خانه باز آیی [/FONT]

[FONT=&quot]زمین و آسمان را کفر می‌گویی [/FONT]

[FONT=&quot]نمی‌گویی؟[/FONT]!

[FONT=&quot]خداوندا[/FONT]!

[FONT=&quot]اگر در روز گرما خیز تابستان [/FONT]

[FONT=&quot]تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی[/FONT]


[FONT=&quot]لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری [/FONT]

[FONT=&quot]و قدری آن طرف‌تر [/FONT]

[FONT=&quot]عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌ [/FONT]

[FONT=&quot]و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد [/FONT]

[FONT=&quot]زمین و آسمان را کفر می‌گویی [/FONT]

[FONT=&quot]نمی‌گویی؟[/FONT]!

[FONT=&quot]خداوندا[/FONT]!

[FONT=&quot]اگر روزی‌ بشر گردی‌ [/FONT]

[FONT=&quot]ز حال بندگانت با خبر گردی‌ [/FONT]

[FONT=&quot]پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت[/FONT]..

[FONT=&quot]خداوندا تو مسئولی[/FONT].

[FONT=&quot]خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن [/FONT]

[FONT=&quot]در این دنیا چه دشوار است، [/FONT]

[FONT=&quot]چه رنجی ‌می‌کشد[/FONT]
[FONT=&quot]آنکس که انسان است و از احساس سرشار است[/FONT]…

 

[dokhtare bala]

من عاشق اشعار و سخنان دکترم ایشان تمام مسایل را با زبان گویا بیان میکردن واقعا روحش شاد

 

[تازه وارد]

خدایا ،
به من زیستنی عطا کن ،
که در لحظه مرگ ،
بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است ،
حسرت نخورم .
و مردنی عطا کن ،
که بر بیهودگی اش ، سوگوار نباشم .
بگذار تا آن را من،خود انتخاب کنم،
اما آن چنان که تو دوست داری .
« چگونه زیستن » را تو به من بیاموز ،
« چگونه مردن » را خود خواهم آموخت !​

​

 

[تازه وارد]

روزگاریست که شیطان فریاد میزند:"آدم پیدا کنید سجده خواهم کرد"

دکتر علی شریعتی

 

[تازه وارد]

اگر تنهاترين تنها شوم، باز خدا هست.

او جانشين همه‌ی نداشتن‌هاست.

نفرين و آفرين‌ها بی‌ثمر است.

اگر تمامی خلق گرگ‌های هار شوند

و از آسمان، هول و کينه بر سرم بارد،

تو مهربان جاودان آسيب‌ناپذير من هستي

ای پناهگاه ابدي !

تو می‌توانی جانشين همه‌ی بی‌پناهی‌ها شوی.