زنگ تفریح ... گپ و گفت های خودمونی!
- شروع کننده موضوع Phyto
- تاریخ شروع
سلام مهديس جان ميگذره به لطف شما كجايين شما كم ميبينمتون
سلام آقا محمد رضا
سلام ديان جان خووبي شما ؟
سلام................
نبــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــود؟؟؟؟...
چطوري محمد امين خوبي بووووووووووووووووووووووووووووووووووووووووود امريه ؟
چرا هیچکس نیست؟؟؟
من امتحان بیماری دارم هیچی بلد نیستم!!
من امتحان بیماری دارم هیچی بلد نیستم!!
سلام...
سلام الهام..خوب شد اودی.....داشت دلم میگرفت.....
خوبی شما؟سلام الهام..خوب شد اودی.....داشت دلم میگرفت.....
نه...الان نمیاد...آره....مامانم اومد خوب شدم!لابد تو هم منتظر آقا افشینی؟
از درسا چه خبر؟ امتحانا شما هم 21 ام شروع میشه؟؟ فرجه ها را از کی شروع میکنید؟
من که هنوز هیچی نخوندم...
فرجه ها از 17امه...امتحانامونم از 22م شروع میشه
چقدر کم فرجه دارین؟ ما که رسما از 12 ام دیگه نمیریم!!! ما هم 22 شروع میشه......از جزیره تون چه خبر؟
کلاس داریم...غیبت زیاد دارم باید برم...چقدر کم فرجه دارین؟ ما که رسما از 12 ام دیگه نمیریم!!! ما هم 22 شروع میشه......از جزیره تون چه خبر؟
جزیره هم خوبه...
23
این طرف مشتی صدف ،انجا کمی گل ریخته
موج،ماهی های عاشق را به ساحل ریخته
بعد از این در جام ما تصویر ابر تیره است
بعد از این در جام دریا ماه کامل ریخته
مرگ حق دارد که از ما روی برگردانده است
زندگی در کام ما زهر هلاهل ریخته
هر چه دام افکندم اهوها گریزان ترشدند
حال،صدها دام دیگر در مقابل ریخته
هیچ راهی جز به دام افتادن صیاد نیست
هر کجا پا میگذارم دامنی دل ریخته
عارفی از نیمه راه تحیر بازگشت
گفت ،خون عاشقان منزل به منزل ریخته
این طرف مشتی صدف ،انجا کمی گل ریخته
موج،ماهی های عاشق را به ساحل ریخته
بعد از این در جام ما تصویر ابر تیره است
بعد از این در جام دریا ماه کامل ریخته
مرگ حق دارد که از ما روی برگردانده است
زندگی در کام ما زهر هلاهل ریخته
هر چه دام افکندم اهوها گریزان ترشدند
حال،صدها دام دیگر در مقابل ریخته
هیچ راهی جز به دام افتادن صیاد نیست
هر کجا پا میگذارم دامنی دل ریخته
عارفی از نیمه راه تحیر بازگشت
گفت ،خون عاشقان منزل به منزل ریخته
سلامممممممممممممم
خدا حافظظظظظظ
سلام
شبتون بخیر
چه درديست در ميان جمع بودن ولي در گوشه اي تنها نشستن
براي ديگران چون كوه بودن ولي در چشم خود آرام شكستن
براي هر لبي شعري سرودن ولي لب هاي خود همواره بستن
به رسم دوستي دستي فشردن ولي با هر سخن قلبي شكستن
به نزد عاشقان چون سنگ خاموش ولي در بطن خود غوغا نشستن
به غربت دوستان بر خاك سپردن ولي بر دل اميد خانه بستن
به من هر دم نواي دل زند بانگ چه خوش باشد از اين غم خانه رستن
