رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
mehravehoath
عضو جدید
بیا وقتی برای عشق هورا می کشد احساس......به روی اجتماع بغض حسرت گاز اشک اور بیندازیم
بیا با خود بیاندیشیم
اگر یک روز تمام جاده های عشق را بستند
اگر یک سال چندین فصل برف بی کسی بارید
اگر یک شب شقایق مرد
تکلیف "دل "ما چیست؟؟؟؟
و من احساس سرخی می کنم چندیست
و من از چند شبنم پیش درخوابم .......نزول عشق را دیدم
بیا با خود بیاندیشیم
اگر یک روز تمام جاده های عشق را بستند
اگر یک سال چندین فصل برف بی کسی بارید
اگر یک شب شقایق مرد
تکلیف "دل "ما چیست؟؟؟؟
و من احساس سرخی می کنم چندیست
و من از چند شبنم پیش درخوابم .......نزول عشق را دیدم
mehravehoath
عضو جدید
چرا بعضی برای عشق دل هاشان نمی لرزد
چرا بعضی نمی دانند که این دنیا به تار موی یک عاشق نمی ارزد
چرا بعضی تمام فکرشان ذکر است
و در ان ذکر هم یاد خدا خالی است
و گویی میوه ی اخلاصشان کال است
چرا شغل شریف و رایج این عصر رجالی است
چرا در اقتصاد راکد احساس این مکاره بازاران صداقت نیز دلالی است
چرا بعضی نمی دانند که این دنیا به تار موی یک عاشق نمی ارزد
چرا بعضی تمام فکرشان ذکر است
و در ان ذکر هم یاد خدا خالی است
و گویی میوه ی اخلاصشان کال است
چرا شغل شریف و رایج این عصر رجالی است
چرا در اقتصاد راکد احساس این مکاره بازاران صداقت نیز دلالی است
mehravehoath
عضو جدید
کاش می شد لحظه ای پرواز کرد.....حرف های تازه را اغاز کرد
کاش می شد خالی از تشویش بود...برگ سبزی تحفه ی درویش بود
کاش تا دل می گرفت و می شکست.....عشق می امد کنارش می نشست
کاش با هر دل دلی پیوند داشت......هر نگاهی یک سبد لبخند داشت
کاشکی لبخندها پایان نداشت....سفره ها تشویش اب ونان نداشت
کاش می شد ناز را دزدید و برد.....بوسه را با غنچه هایش چید و برد
کاش دیواری میان ما نبود.........بلکه می شد ان طرف تر را سرود
کاش من هم یک قناری می شدم ......در تب اواز جاری می شدم
بال در بال کبوتر می زدم.......ان طرف ها کمی سر می زدم
با پرستو ها غزل خوان می شدم......پشت هر اواز پنهان می شدم
کاش هم رنگ تبسم می شدم......در میان خنده ها گم می شدم
آی مردم..من غریبستانی ام.......امتداد لحظه ای بارانی ام
شهر من ان سو تر از پرواز هاست......در حریم ابی افسانه هاست
شهر من بوی تغزل میدهد........هرکه می اید به او گل میدهد
دشت های سبز وسعت های ناب......نسترن ،نسرین ،شقایق،افتاب
باز این اطراف حالم را گرفت.......لحظه ی پرواز بالم را گرفت
می روم ان سو تو را پیدا کنم........در دل ایینه جایی وا کنم
کاش می شد خالی از تشویش بود...برگ سبزی تحفه ی درویش بود
کاش تا دل می گرفت و می شکست.....عشق می امد کنارش می نشست
کاش با هر دل دلی پیوند داشت......هر نگاهی یک سبد لبخند داشت
کاشکی لبخندها پایان نداشت....سفره ها تشویش اب ونان نداشت
کاش می شد ناز را دزدید و برد.....بوسه را با غنچه هایش چید و برد
کاش دیواری میان ما نبود.........بلکه می شد ان طرف تر را سرود
کاش من هم یک قناری می شدم ......در تب اواز جاری می شدم
بال در بال کبوتر می زدم.......ان طرف ها کمی سر می زدم
با پرستو ها غزل خوان می شدم......پشت هر اواز پنهان می شدم
کاش هم رنگ تبسم می شدم......در میان خنده ها گم می شدم
آی مردم..من غریبستانی ام.......امتداد لحظه ای بارانی ام
شهر من ان سو تر از پرواز هاست......در حریم ابی افسانه هاست
شهر من بوی تغزل میدهد........هرکه می اید به او گل میدهد
دشت های سبز وسعت های ناب......نسترن ،نسرین ،شقایق،افتاب
باز این اطراف حالم را گرفت.......لحظه ی پرواز بالم را گرفت
می روم ان سو تو را پیدا کنم........در دل ایینه جایی وا کنم
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دیگــر قـــاصِـدک هــا[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بـِـه دَستـــ مـــا نِـمیرسنــد! چـــون شَــرم دارنــد[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]پِیغــــام چَنــد نَفــــر را[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بـِــه یـــک مَقصـــد بِبـــَـــرنـــد!![/FONT]
خواهر کوچکم از من پرسید...
...من به او خندیدم!
کمی آزرده و حیرت زده گفت:
"روی دیوار و درختان دیدم!"
...باز هم خندیدم!
گفت: دیروز خودم دیدم پسر همسایه
پنج وارونه به مینو میداد!
...آنقدر خنده برم داشت که طفلک ترسید!!!
بغلش کردم و بوسیدم و با خود گفتم:
بعدها وقتی غم،
سقف کوتاه دلت را خم کرد...
بی گمان می فهمی
"پنج وارونه" چه معنا دارد!
...من به او خندیدم!
کمی آزرده و حیرت زده گفت:
"روی دیوار و درختان دیدم!"
...باز هم خندیدم!
گفت: دیروز خودم دیدم پسر همسایه
پنج وارونه به مینو میداد!
...آنقدر خنده برم داشت که طفلک ترسید!!!
بغلش کردم و بوسیدم و با خود گفتم:
بعدها وقتی غم،
سقف کوتاه دلت را خم کرد...
بی گمان می فهمی
"پنج وارونه" چه معنا دارد!
می دانی،
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی:
"تعطیل است!"
و بچسبانی پشت شیشه ی افکارت...
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال سوت بزنی
در دلت بخندی به تمام افکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند
آن وقت با خودت بگویی
«بگذار منتظر بمانند!!»
یک وقت هایی باید
روی یک تکه کاغذ بنویسی:
"تعطیل است!"
و بچسبانی پشت شیشه ی افکارت...
باید به خودت استراحت بدهی
دراز بکشی
دست هایت را زیر سرت بگذاری
به آسمان خیره شوی
و بی خیال سوت بزنی
در دلت بخندی به تمام افکاری که
پشت شیشه ی ذهنت صف کشیده اند
آن وقت با خودت بگویی
«بگذار منتظر بمانند!!»
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]روزگـار لَعنتــی ...[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]هـــَـــــــــر سـازی کِـه زدی رَقصیـدمـ.[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]بـی اِنصـاف یکبــار هَـم تـو بِـه سـاز مَـن بـِــرقــص ؛[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]ببیــــــــن ...[/FONT]
[FONT=arial,helvetica,sans-serif]دِلــمـ چـِـه " شـــــــــــوری " میـزَنـد ...؟![/FONT]
تارا پارسا
عضو جدید
امشب دلم آرزوي تو دارد.
نجوا كنان و بي آرام، خوش با خدايش،
مي نالد و گفتگوي تو دارد.
نجوا كنان و بي آرام، خوش با خدايش،
مي نالد و گفتگوي تو دارد.
کودکی هایم اتاقی ساده بود
قصه ای دور اجاقی ساده بود
شب که می شد نقشها جان می گرفت
روی سقف ما که طاقی ساده بود
می شدم پروانه خوابم می پرید
... خوابهایم اتفاقی ساده بود
زندگی دستی پر از پوچی نبود
بازی ما جفت و طاقی ساده بود
قهر می کردم به شوق آشتی
عشق هایم اشتیاقی ساده بود
ساده بودن عادتی مشکل نبود
سختی نان بود و باقی ساده بود
قیصر امین پور
قصه ای دور اجاقی ساده بود
شب که می شد نقشها جان می گرفت
روی سقف ما که طاقی ساده بود
می شدم پروانه خوابم می پرید
... خوابهایم اتفاقی ساده بود
زندگی دستی پر از پوچی نبود
بازی ما جفت و طاقی ساده بود
قهر می کردم به شوق آشتی
عشق هایم اشتیاقی ساده بود
ساده بودن عادتی مشکل نبود
سختی نان بود و باقی ساده بود
قیصر امین پور
هرگز به پایان راه نمی اندیشیدم
چرا که می دانستم بی تو
در انتهای راه خبری نخواهد بود
من فقط از رفتن تو می ترسم
رفتن تو سر آغاز مرگ تدریجی من بود
و بستن دفتر شعرم برای همیشه
حال از تو میخواهم آغاز کنی ابتدا را
چون همان لحظه ای که تو را در زیر باران دیدم
به پایان راه نیندیشیدم
حال میخواهم آغاز کنی همان عشق را آغاز کنی
همان پرواز را آغاز کنی
از لحظه ی شروع لحظه سلام و درود
از لحظه تلاقی دو نگاه در زیر باران شروع کنی
و چون من به پایان راه نیندیشی
که اندیشیدن به پایان راه
شور پرواز بی پروا را در ما خواهد کشت
چرا که می دانستم بی تو
در انتهای راه خبری نخواهد بود
من فقط از رفتن تو می ترسم
رفتن تو سر آغاز مرگ تدریجی من بود
و بستن دفتر شعرم برای همیشه
حال از تو میخواهم آغاز کنی ابتدا را
چون همان لحظه ای که تو را در زیر باران دیدم
به پایان راه نیندیشیدم
حال میخواهم آغاز کنی همان عشق را آغاز کنی
همان پرواز را آغاز کنی
از لحظه ی شروع لحظه سلام و درود
از لحظه تلاقی دو نگاه در زیر باران شروع کنی
و چون من به پایان راه نیندیشی
که اندیشیدن به پایان راه
شور پرواز بی پروا را در ما خواهد کشت
به عشق پاک تو سوگند می خورم آری
که بی تو می گذرد لحظه ها به دشواری
چقدر خسته و بی روح و زرد می گذرند
به پیش چشم من این روزهای تکراری
ببین چگونه زمین گیر گشته ام بی تو
ز بس می وزد از هر طرف گرفتاری
اسیر تیره شب بی پناهی و دردم
بدون تو منم و این کویر بیزار ی
بیا مرا به نسیم تبسمی دریاب
تویی که از گل و عطر بهار سرشاری
تمام باغ دلم پر شکوفه خواهد شد
اگر که سبز نگاهت مرا کند یاری
تو شاه بیت غزلهای ناب من هستی
و صادقانه بگویم قسم به چشمانت
هنوز هم به امید تو زنده ام اری
که بی تو می گذرد لحظه ها به دشواری
چقدر خسته و بی روح و زرد می گذرند
به پیش چشم من این روزهای تکراری
ببین چگونه زمین گیر گشته ام بی تو
ز بس می وزد از هر طرف گرفتاری
اسیر تیره شب بی پناهی و دردم
بدون تو منم و این کویر بیزار ی
بیا مرا به نسیم تبسمی دریاب
تویی که از گل و عطر بهار سرشاری
تمام باغ دلم پر شکوفه خواهد شد
اگر که سبز نگاهت مرا کند یاری
تو شاه بیت غزلهای ناب من هستی
و صادقانه بگویم قسم به چشمانت
هنوز هم به امید تو زنده ام اری
تو از کنار قلب من ساده گذر کن
خدا باهام بهم زده، ازم حذر کن
دست منو گرفته بود، ازش گذشتم
جاده به انتها رسید من بر نگشتم
می خوام خدا خدا کنم، تو جای من شو
صدای من نمی رسه، صدای من شو
چقدر خدا خدا کنم دلش بلرزه
گریه ی دل شکسته ها چقدر می ارزه
نگو نگو نمی رسم، طاقت موندنم کمه
ببین مسیر آخرم چشم های بارون زدمه
نگو نگو نمی رسم طاقت موندنم کمه
ببین مسیر آخرم چشم های بارون زدمه
چقدر خدا خدا کنم دلش بلرزه
گریه ی دل شکسته ها چقدر می ارزه؟
مرا ببخش که ســــاده بودنم دلت را زد...
مرا ببخش اگر عشــــق ورزیدنم چشمانت را بست...!!!
می روم تا آنان که توانا ترند... تو را به اوج
بودنــــت برسانند ...
مرا ببخش اگر عشــــق ورزیدنم چشمانت را بست...!!!
می روم تا آنان که توانا ترند... تو را به اوج
بودنــــت برسانند ...
خیلی سخته چیزی رو که تا دیشب بود یادگاری
صبح بلند شی و ببینی که دیگه دوسش نداری
خیلی سخته که نباشه هیچ جایی برای آشتی
بی وفا شه اون کسی که جونتو واسش گذاشتی
خیلی سخته تو زمستون غم بشینه روی برفا
می سوزونه گاهی قلب و زهر تلخ بعضی حرفا
خیلی سخته اون کسی که اومد و کردت دیوونه
هوساش وقتی تموم شد بگه پیشت نمی مونه
خیلی سخته اگر عمر جادوی شعرت تموم شه
نکنه چیزی که ریختی پای عشق اون حروم شه
خیلی سخته اون که می گفت واسه چشات می میره
بره و دیگه سراغی از تو ونگات نگیره
خیلی سخته تا یه روزی حرفهای اون باورت شه
نکنه یه روز ندامت راه تلخ آخرت شه
خیلی سخته که عزیزی یه شب عازم سفر شه
تازه فردای همون روز دوست عاشقش خبر شه
خیلی سخته بی بهونه میوه های کال رو چیدن
بخدا کم غصه ای نیست چن روزی تو رو ندیدن
خیلی سخته که دلی رو با نگات دزدیده باشی
وسط راه اما از عشق یه کمی ترسیده باشی
خیلی سخته که بدونه واسه چیزی نگرانی
از خودت می پرسی یعنی می شه اون بره زمانی؟
خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی
اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی
خیلی سخته یه غریبه به دلت یه وقت بشینه
بعد به اون بگی که چشمات نمی خواد اون رو ببینه
خیلی سخته که ببینیش توی یک فصل طلایی
کاش مجازات بدی داشت توی قانون بی وفایی
خیلی سخته که ببینی کسی عاشقیش دروغه
چقدر از گریه اون شب چشم تو سرش شلوغه
خیلی سخته و قشنگه آشنایی زیر بارون
اگه چتر نداشته باشی توی دستا هردوتاشون
خیلی سخته تا همیشه پای وعده ها نشستن
چقدر قشنگه اما واسه ی کسی شکستن
خیلی سخته واسه ی اون بشکنه یه روز غرورت
اون نخواد ولی بمونه همیشه سنگ صبورت
خیلی سخته بودن تو واسه ی اون بشه عادت
دیگه بوسیدن دستات واسه اون نشه عبادت
خیلی سخته چشمای تو واسه ی اون کسی خیسه
که پیام داده یه عمر واسه تو نمی نویسه
خیلی سخته که دل تو نکنه قصد تلافی
تا که بین دو پرستو نباشه هیچ اختلافی
خیلی سخته اونکه دیروز تو واسش یه رویا بودی
از یادش رفته که واسش تو تموم دنیا بودی
خیلی سخته بری یک شب واسه چیدن ستاره
ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره
صبح بلند شی و ببینی که دیگه دوسش نداری
خیلی سخته که نباشه هیچ جایی برای آشتی
بی وفا شه اون کسی که جونتو واسش گذاشتی
خیلی سخته تو زمستون غم بشینه روی برفا
می سوزونه گاهی قلب و زهر تلخ بعضی حرفا
خیلی سخته اون کسی که اومد و کردت دیوونه
هوساش وقتی تموم شد بگه پیشت نمی مونه
خیلی سخته اگر عمر جادوی شعرت تموم شه
نکنه چیزی که ریختی پای عشق اون حروم شه
خیلی سخته اون که می گفت واسه چشات می میره
بره و دیگه سراغی از تو ونگات نگیره
خیلی سخته تا یه روزی حرفهای اون باورت شه
نکنه یه روز ندامت راه تلخ آخرت شه
خیلی سخته که عزیزی یه شب عازم سفر شه
تازه فردای همون روز دوست عاشقش خبر شه
خیلی سخته بی بهونه میوه های کال رو چیدن
بخدا کم غصه ای نیست چن روزی تو رو ندیدن
خیلی سخته که دلی رو با نگات دزدیده باشی
وسط راه اما از عشق یه کمی ترسیده باشی
خیلی سخته که بدونه واسه چیزی نگرانی
از خودت می پرسی یعنی می شه اون بره زمانی؟
خیلی سخته توی پاییز با غریبی آشنا شی
اما وقتی که بهار شد یه جوری ازش جدا شی
خیلی سخته یه غریبه به دلت یه وقت بشینه
بعد به اون بگی که چشمات نمی خواد اون رو ببینه
خیلی سخته که ببینیش توی یک فصل طلایی
کاش مجازات بدی داشت توی قانون بی وفایی
خیلی سخته که ببینی کسی عاشقیش دروغه
چقدر از گریه اون شب چشم تو سرش شلوغه
خیلی سخته و قشنگه آشنایی زیر بارون
اگه چتر نداشته باشی توی دستا هردوتاشون
خیلی سخته تا همیشه پای وعده ها نشستن
چقدر قشنگه اما واسه ی کسی شکستن
خیلی سخته واسه ی اون بشکنه یه روز غرورت
اون نخواد ولی بمونه همیشه سنگ صبورت
خیلی سخته بودن تو واسه ی اون بشه عادت
دیگه بوسیدن دستات واسه اون نشه عبادت
خیلی سخته چشمای تو واسه ی اون کسی خیسه
که پیام داده یه عمر واسه تو نمی نویسه
خیلی سخته که دل تو نکنه قصد تلافی
تا که بین دو پرستو نباشه هیچ اختلافی
خیلی سخته اونکه دیروز تو واسش یه رویا بودی
از یادش رفته که واسش تو تموم دنیا بودی
خیلی سخته بری یک شب واسه چیدن ستاره
ولی تا رسیدی اونجا ببینی روز شد دوباره
غروب شد...
خورشید رفت و آفتابگردان به دنبال خورشید گشت...
ناگهان ستاره ای چشمک زد ، آفتابگردان سرش را پایین آورد...
گلها هرگز خیانت نمیکنند....
خورشید رفت و آفتابگردان به دنبال خورشید گشت...
ناگهان ستاره ای چشمک زد ، آفتابگردان سرش را پایین آورد...
گلها هرگز خیانت نمیکنند....
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |