پیر بابا
عضو جدید
آیا کسانی که در مرحله ادعا اخلاق را غایت افعال خود میدانند در مرحله عمل نیز چنین مسئولیتی را دنبال میکنند؟
چرا انسانها پس از قبول مسئولیت همواره امیال نفسانی و غیر الهی را نیز چاشنی فعالیت هایشان مینمایند؟ اگر انسانی همه برنامه های خودش را در زمان خودش انجام ندهد و مدیریت زمان را فراموش کند آیا میتوان ادعا کرد که این انسان جایگاه اخلاق را در کارها و مسئولیت هایش ارج می نهد؟ به نظر شما اگر انسان دارای مسئولیت اجتماعی تمایل جدی بر انجام وظائفش بر پایه اخلاق را داشته باشد باید چگونه عملکردی از خودش نشان بدهد؟
چرا انسانها پس از قبول مسئولیت همواره امیال نفسانی و غیر الهی را نیز چاشنی فعالیت هایشان مینمایند؟ اگر انسانی همه برنامه های خودش را در زمان خودش انجام ندهد و مدیریت زمان را فراموش کند آیا میتوان ادعا کرد که این انسان جایگاه اخلاق را در کارها و مسئولیت هایش ارج می نهد؟ به نظر شما اگر انسان دارای مسئولیت اجتماعی تمایل جدی بر انجام وظائفش بر پایه اخلاق را داشته باشد باید چگونه عملکردی از خودش نشان بدهد؟
