انسانها شبیه هم عمر نمیکنند
یکی زندگی میکند یکی تحمل
انسانها شبیه هم تحمل نمیکنند
یکی تاب میآورد، یکی میشکند
انسانها شبیه هم نمیشکنند
یکی از وسط دو نیم میشود، یکی تکه تکه
تکهها شبیه هم نیستند
تکهای یک قرن عمر میکند
تکهای یک روز...
از یه سنی به بعد دیگه وقت نمی کنید گریه کنید، دقیقا وسط کار، سر کلاس، همون موقع که داری تختت و مرتب میکنی، همونجایی که وسط یه جلسه ی مهمی و داری کارو توضیح میدی یا داری لباس میپوشی بری جایی یه تیکه از وجودت یواشکی درونت گریه میکنه و تموم میشه چون ادامه دادن تنها کاریه که میتونی بکنی.
شاید یک روز آنچه من میخواهم شد
شاید یک روز در واقعیت احساسش کردم
شاید یک روز ترس هایم از بین رفت
شاید یک روز بتوانم بدون دغدغه باشم
شاید یک روز زندگی کنم!