چکیده :
امیل دورکیم جامعه شناس مثبت اندیش فرانسوی ، بنیان‌گذار جامعه‌شناسی به شمار می‌رود. به اعتقاد او پدیده های اجتماعی با برقرار کردن روابط متقابل میان افراد، واقعیتی را می سازند که دیگر نمی توان آن را بر حسب خواص کنشگران اجتماعی توجیه کرد. حزب یک کل ساختاری است که باید آن را بر حسب نیروهای اجتماعی و تاریخی ای که پدیدش آورده اند و به عملکردش کشانده اند، تبیین کرد.دورکیم نه به صفات فردی بلکه به ویژگیهای گروه ها و ساختارها می پرداخت. او بر اساس نوع پیوند های اجتماعی بین افراد یک جامعه ، جوامع را به دونوع جوامع ارگانیک ( دارای همبستگی ارگانیک ) و جوامع مکانیکال ( دارای همبستگی مکانیکال ) دسته بندی کرد . از نظر او در جوامع شهری شاهد رشد تمایز اجتماعی و رشد فردیت هستیم و برخلاف بسیاری از نظریه پردازان دیگر ، نسبت به شهر دیدگاه مثبتی داشت . او بر مسایلی همچون انسجام یا عدم انسجام گروه های مذهبی خاص تأکید می کرد و نه بر مختصات فردی مؤمنان آن گروه ها. او نشان داده بود که یک چنین خواص گروهی جدا از مختصات فردی اند و از همین روی، باید آنها را مورد بررسی جداگانه قرار داد. او حالت های گوناگون رفتار را در جمعیت های خاص و ویژگی های گروه های خاص و با دگرگونی این ویژگی ها به بررسی می کشید و در همین راستا به طور علمی و با دیدگاه متفاوتی نسبت به اندیشمندان قبل از خود به بررسی پدیده خودکشی پرداخت و جامعه را یکی از عوامل موثر بر خودکشی افراد می دانست. او معتقد بود که جامعه نمی تواند صرفا مبتنی بر قرارداد باشد و هر جامعه ای نیاز به یک پایه و بنیان اخلاقی دارد تا این قرار داد ها موفق باشند .
امیل دورکیم جامعه شناس مثبت اندیش فرانسوی ، بنیان‌گذار جامعه‌شناسی به شمار می‌رود. به اعتقاد او پدیده های اجتماعی با برقرار کردن روابط متقابل میان افراد، واقعیتی را می سازند که دیگر نمی توان آن را بر حسب خواص کنشگران اجتماعی توجیه کرد. حزب یک کل ساختاری است که باید آن را بر حسب نیروهای اجتماعی و تاریخی ای که پدیدش آورده اند و به عملکردش کشانده اند، تبیین کرد.دورکیم نه به صفات فردی بلکه به ویژگیهای گروه ها و ساختارها می پرداخت. او بر اساس نوع پیوند های اجتماعی بین افراد یک جامعه ، جوامع را به دونوع جوامع ارگانیک ( دارای همبستگی ارگانیک ) و جوامع مکانیکال ( دارای همبستگی مکانیکال ) دسته بندی کرد . از نظر او در جوامع شهری شاهد رشد تمایز اجتماعی و رشد فردیت هستیم و برخلاف بسیاری از نظریه پردازان دیگر ، نسبت به شهر دیدگاه مثبتی داشت . او بر مسایلی همچون انسجام یا عدم انسجام گروه های مذهبی خاص تأکید می کرد و نه بر مختصات فردی مؤمنان آن گروه ها. او نشان داده بود که یک چنین خواص گروهی جدا از مختصات فردی اند و از همین روی، باید آنها را مورد بررسی جداگانه قرار داد. او حالت های گوناگون رفتار را در جمعیت های خاص و ویژگی های گروه های خاص و با دگرگونی این ویژگی ها به بررسی می کشید و در همین راستا به طور علمی و با دیدگاه متفاوتی نسبت به اندیشمندان قبل از خود به بررسی پدیده خودکشی پرداخت و جامعه را یکی از عوامل موثر بر خودکشی افراد می دانست. او معتقد بود که جامعه نمی تواند صرفا مبتنی بر قرارداد باشد و هر جامعه ای نیاز به یک پایه و بنیان اخلاقی دارد تا این قرار داد ها موفق باشند .
