- توسعه قطعات بزرگ روستایی (Rural Large-Lot Development)
پیش از گسترش فاضلاب بهداشتی در یک منطقه، توسعه های مسکونی عموماً در سرتاسر جاده های موجود ناحیه ای، رخ می دهد. قطعات با مساحت بیش از ۵ آکر بدون هیچ بررسی اجازه ساخت دارند در صورتی که قطعات با مساحت کمتر از ۵ آکر فرآیندی را طی می کنند که به نام قطعه زمین کوچک ممنوع (no plat) یا تفکیک جزئی (“minor” subdivision) شناخته می شود.توسعه قطعات بزرگ از آنجا که با فضای باز احاطه شده به عنوان روشی در حفاظت فضای باز مورد قبول است اگرچه تضمینی برای جلوگیری از توسعه آتی بر روی زمین یا حفاظت از فضای باز وجود ندارد. در ناحیه برلین، استفاده از قطعات بزرگ در سرتاسر جاده های ناحیه ای ادامه دارد. مخصوصاً جایی که ساخت فاضلاب در آینده ای نزدیک دور از ذهن باشد. این گزینه، تا مادامی که قوانین ایالتی استفاده از تفکیک بدون قطعات کوچک را مجاز بداند، گزینه ای ارزشمند خواهد بود.
Conventional Subdivisions
- تفکیک سنتی (Conventional Subdivisions)
استانداردها توسط کمیسیون برنامه ریزی منطقه ای تعریف شده و شامل مواردی چون حداکثر شیب ۱۰ درصد، مسیرهای دسترسی به فاصله ۳۵۰ فوت، جزئیات قطع درختان و درختچه ها می شود. استاندارد های دیگر ممکن است توسط آتش نشانی محل و بر اساس نیاز آنها به تجهیزات اضطراری محلی، تعیین شود.
در تفکیک های سنتی، معمولاً مکانی زیبا برای پیاده روی، پارک مرزی، بستر رودخانه یا ساحل دریاچه ای برای استفاده عمومی وجود ندارد زیرا تمامی زمین ها برای مالکین خصوصی تفکیک شده است. تفکیک های سنتی، فضای باز دائمی و پیوسته ایجاد نمی کنند و از مناطق حساس طبیعی حفاظت نمی کند. اگر تمامی زمین ها تحت تفکیک سنتی قرار گیرد در نتیجه آن حالت روستایی از بین خواهد رفت. (بایستی این نکته گفته شودکه تفکیک های سنتی در طی زمان مشکل ساز هستند و معمولاً به اهداف حفاظتی که در پی آن هستند نمی رسند.)
- تفکیک خوشه ای (cluster Subdivisions)
cluster Subdivisions
Cluster Subdivisions
- تفکیک حفاظت (Conservation subdivision)
- ۵۰ درصد یا بیش از ۵۰ درصد از زمین های قابل ساخت و ساز به عنوان فضای باز دائمی و غیر قابل تفکیک طراحی می شود.
- تعداد کل ساکنین مجاز همان تعداد مجاز در طرح تفکیک متداول می باشد.
- مناطق حفاظت اولیه به عنوان فضای باز تحت حفاظت قرار می گیرد و ممکن است از مساحت کل قطعات کم شود تا تعداد واحدهای مجاز برای منطقه بندی در مناطق باقیمانده سایت مشخص شود. مناطق حفاظت اولیه منابع بسیار حساسی هستند و معمولاً غیر قابل استفاده هستند. به طور مثال زمین های مرطوب، زمین های با شیب زیاد و دشت های سیلابی
- مناطق حفاظت ثانویه تا بیشترین حد ممکن تحت حفاظت قرار می گیرند. مناطق حفاظت ثانویه منابع طبیعی با ارزش کمتر هستند. به طور مثال جنگل ها، زمین های زراعی، زیستگاه های حیاط وحش، ویژگی های تاریخی، باستان شناسی و فرهنگی و دید به داخل و یا به خارج سایت
- قطعات خانه های فشرده در مجاورت یک فضای باز قرار می گیرند.
- خیابان ها با یکدیگر ارتباط دارند تا هر جا که ممکن باشد از ایجاد بن بست ها جلوگیری شود.
- فضاهای باز در ارتباط با یکدیگر هستند و از طریق مسیرهای پیاده یا راه های باریک جنگلی می توان به آنها دسترسی پیدا کرد.
سایت قبل از توسعه
یک تفکیک نمونه
تعیین مناطق حفاظت
نتیجه نهایی، تعداد خانه های مشابه
منبع:
Berlin Township Land Use Plan, CHAPTER 13, Development Patterns and Design Features, 2010
yazdan parast
sharnameh