sey
عضو جدید
[FONT="]یونجه های یکساله با داشتن خصوصیات زیر از نظر اقتصادی بااهمیت تلقی می شوند:[/FONT] [FONT="]1- یونجه های یکساله از اجزاء کشاورزی پایدار[SUP]1[/SUP] هستند( [/FONT][FONT="]Anonymous, 2002[/FONT][FONT="] ).[/FONT] [FONT="]2- یونجه های یکساله سالانه 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به خاک اضافه می کنند و باعث افزایش حاصلخیزی خاک می شوند( [/FONT][FONT="]Bauchan, 1998[/FONT][FONT="] ).[/FONT] [FONT="]3- يونجه های یکساله ضمن تولید علوفه به مقدار قابل توجهی، از فرسایش خاک جلوگیری می کنند و همچنین باعث افزایش نیتروژن و مواد آلی خاک و بهبود خواص کیفی و شیمیایی آن می شوند ( الهیاری فرد، 1376 ). [/FONT]
4- در سیستم کشت غله- مرتع یونجه های یکساله می توانند جایگزین آیش شوند و ضمن حاصلخیز کردن خاک از فرسایش آن جلوگیری کنند(Biderbeck et al., 1993 ).
5- بذرهای تولیدی یونجه های یکساله دارای سختی بذری در حدود 96 تا 99 درصد می باشند که پس از پخش شدن در خاک در سال اول قابلیت جوانه زدن و سبز شدن را ندارد، لذا با کاشت گندم در سال اول، این بذرها با حفظ قدرت بقاء و سبز شدن خود در خاک باقی مانده و در اثر نوسانات حرارتی در طی تابستان تغییرات لازم در آن ها صورت گرفته که باعث سبز شدن آن ها در مرحله مرتعی سیستم گندم – لگوم یکساله شده و احتیاج به بذرکاری مجدد نبوده و در صورت رعایت نکات زراعی می توان در سالهای بعد زادآوری یونجه های یکساله را به طور طبیعی تضمین کرد( عزیزی، 1382 ).
6- یونجه های یکساله دارای کیفیت علوفه خوب با تولید در سطح بالا بوده و می توان آن ها را به صورت دیم با پراکنش بارندگی 500-300 میلیمتر کشت کرد(Walsh et al., 2001 ).
7- یونجه های یکساله می توانند در تعلیف دام و اصلاح خاکهای زراعی مورد استفاده قرار گیرند(Anonymous, 1993 ).
8- یونجه های یکساله به عنوان کود سبز و یا گیاه پوششی استفاده می شوند و در کنترل علفهای هرز به عنوان گیاه خفه کننده عمل می کنند(Bauchan, 1998 ).
9- یونجه های یکساله دارای پروتئین خام برابر یا بیشتر از یونجه های چندساله هستند( Shrestha et al., 1998 ).
10- یونجه های یکساله توانایی تثبیت ازت اتمسفری را دارند. آن ها می توانند در حدود 100-90 کیلوگرم در هکتار در سال نیتروژن هوا را تثبیت کنند( Shrestha, 2002 ).
11- یونجه های یکساله دارای سازگاری وسیع با شرایط آب و هوایی مختلف هستند و این توانایی را دارند که جایگزین گونه های دائمی یونجه شوند( Muyekho, 1993).
12- يونجه هاي يكساله آيش سياه را به آيش سبز تبديل مي كنند و ضمن اضافه كردن مواد آلي به خاك باعث اصلاح ساختمان خاك مي شوند( شعباني و همكاران، 1382ب ).
13- بیشتر گونه های یونجه یکساله سریعتر از یونجه های چندساله رشد می کنند(Rumbaugh et al., 1996 ).
در بين یونجه هاي یکساله، گونه Medicago scutellata در حال حاضر متداولترین گونه مورد کشت در ایران است که بهترین رقم آن Medicago scutellata cv.Robinson. است که دارای مشخصات زیر می باشد:
1- اين گونه گونه در رویشگاه اصلی خود در برابر چرای سنگین مقاومت کمی دارد.
2- نسبت به سرما حساس بوده و سازگاری آن با خاکهای شنی کم است.
3- در حالت غیرچرا و ردیفی رشد ظاهری جالبی دارد.
4- به دلیل داشتن بذرهای درشت و گياهچه های قوی بهتر از سایر گونه ها مستقر می شود و جدا کردن بذر از غلاف نیز ساده تر از سایر گونه ها است( سندگل و ملک پور، 1371 ).
5- ارتفاع بوته آن 15 تا 60 سانتیمتر می باشد( Anonymous, 1993 ).
6- برگها کرکدار، ساقه آن برخلاف اکثر گونه های دیگر رشد عمودی دارد و نیام آن با 5 تا 6 پیچش در خلاف جهت عقربه های ساعت و در زمان سبز بودن کرکدار و در مرحله بلوغ و خشک شدن عاری از هرگونه کرک و خار می باشد و خاصیت چسبندگی به پشم گوسفندان را ندارد. در داخل هر غلاف 4 تا 6 عدد بذر زرد قهوه ای رنگ وجود دارد( خلیلی، 1370 ).
7- یونجه یکساله گونه scutellata Medicago دارای غلاف بزرگتر از یونجه های معمولی است و قدرت رقابت بهتری نسبت به دیگر گونه های این جنس دارا می باشد(Anonymous, 2002).
8- وزن هزاردانه آن در حدود 16 گرم است( حیدری شریف آباد و ترک نژاد ، 1379 ).
9- تعداد کروموزمهای آن32 n=2 است( رضایی، 1372 ).
10- درصد پروتئین بذر آن بالا بوده و غلاف آن برای دام بسیار خوشخوراک می باشد از این جهت احشام گرایش زیادی نسبت به مصرف آن دارند و بدین خاطر در چرای تابستانی که از ساقه و برگ خشک شده و غلافهای ریخته شده این گیاه استفاده می کنند امکان تجدید حیات آن در سال بعد به علت کمبود بذر با اشکال مواجه می شود(خادمی، 1375 ).
( خادمی، 1375 ) مهمترین ارقام این گونه عبارتند از :
Medicago scutellata cv.Robinson
Medicago scutellata cv.Snail
Medicago scutellata cv.Sair
cv.Sava Medicago scutellata
cv.Kelson Medicago scutellata
4- در سیستم کشت غله- مرتع یونجه های یکساله می توانند جایگزین آیش شوند و ضمن حاصلخیز کردن خاک از فرسایش آن جلوگیری کنند(Biderbeck et al., 1993 ).
5- بذرهای تولیدی یونجه های یکساله دارای سختی بذری در حدود 96 تا 99 درصد می باشند که پس از پخش شدن در خاک در سال اول قابلیت جوانه زدن و سبز شدن را ندارد، لذا با کاشت گندم در سال اول، این بذرها با حفظ قدرت بقاء و سبز شدن خود در خاک باقی مانده و در اثر نوسانات حرارتی در طی تابستان تغییرات لازم در آن ها صورت گرفته که باعث سبز شدن آن ها در مرحله مرتعی سیستم گندم – لگوم یکساله شده و احتیاج به بذرکاری مجدد نبوده و در صورت رعایت نکات زراعی می توان در سالهای بعد زادآوری یونجه های یکساله را به طور طبیعی تضمین کرد( عزیزی، 1382 ).
6- یونجه های یکساله دارای کیفیت علوفه خوب با تولید در سطح بالا بوده و می توان آن ها را به صورت دیم با پراکنش بارندگی 500-300 میلیمتر کشت کرد(Walsh et al., 2001 ).
7- یونجه های یکساله می توانند در تعلیف دام و اصلاح خاکهای زراعی مورد استفاده قرار گیرند(Anonymous, 1993 ).
8- یونجه های یکساله به عنوان کود سبز و یا گیاه پوششی استفاده می شوند و در کنترل علفهای هرز به عنوان گیاه خفه کننده عمل می کنند(Bauchan, 1998 ).
9- یونجه های یکساله دارای پروتئین خام برابر یا بیشتر از یونجه های چندساله هستند( Shrestha et al., 1998 ).
10- یونجه های یکساله توانایی تثبیت ازت اتمسفری را دارند. آن ها می توانند در حدود 100-90 کیلوگرم در هکتار در سال نیتروژن هوا را تثبیت کنند( Shrestha, 2002 ).
11- یونجه های یکساله دارای سازگاری وسیع با شرایط آب و هوایی مختلف هستند و این توانایی را دارند که جایگزین گونه های دائمی یونجه شوند( Muyekho, 1993).
12- يونجه هاي يكساله آيش سياه را به آيش سبز تبديل مي كنند و ضمن اضافه كردن مواد آلي به خاك باعث اصلاح ساختمان خاك مي شوند( شعباني و همكاران، 1382ب ).
13- بیشتر گونه های یونجه یکساله سریعتر از یونجه های چندساله رشد می کنند(Rumbaugh et al., 1996 ).
در بين یونجه هاي یکساله، گونه Medicago scutellata در حال حاضر متداولترین گونه مورد کشت در ایران است که بهترین رقم آن Medicago scutellata cv.Robinson. است که دارای مشخصات زیر می باشد:
1- اين گونه گونه در رویشگاه اصلی خود در برابر چرای سنگین مقاومت کمی دارد.
2- نسبت به سرما حساس بوده و سازگاری آن با خاکهای شنی کم است.
3- در حالت غیرچرا و ردیفی رشد ظاهری جالبی دارد.
4- به دلیل داشتن بذرهای درشت و گياهچه های قوی بهتر از سایر گونه ها مستقر می شود و جدا کردن بذر از غلاف نیز ساده تر از سایر گونه ها است( سندگل و ملک پور، 1371 ).
5- ارتفاع بوته آن 15 تا 60 سانتیمتر می باشد( Anonymous, 1993 ).
6- برگها کرکدار، ساقه آن برخلاف اکثر گونه های دیگر رشد عمودی دارد و نیام آن با 5 تا 6 پیچش در خلاف جهت عقربه های ساعت و در زمان سبز بودن کرکدار و در مرحله بلوغ و خشک شدن عاری از هرگونه کرک و خار می باشد و خاصیت چسبندگی به پشم گوسفندان را ندارد. در داخل هر غلاف 4 تا 6 عدد بذر زرد قهوه ای رنگ وجود دارد( خلیلی، 1370 ).
7- یونجه یکساله گونه scutellata Medicago دارای غلاف بزرگتر از یونجه های معمولی است و قدرت رقابت بهتری نسبت به دیگر گونه های این جنس دارا می باشد(Anonymous, 2002).
8- وزن هزاردانه آن در حدود 16 گرم است( حیدری شریف آباد و ترک نژاد ، 1379 ).
9- تعداد کروموزمهای آن32 n=2 است( رضایی، 1372 ).
10- درصد پروتئین بذر آن بالا بوده و غلاف آن برای دام بسیار خوشخوراک می باشد از این جهت احشام گرایش زیادی نسبت به مصرف آن دارند و بدین خاطر در چرای تابستانی که از ساقه و برگ خشک شده و غلافهای ریخته شده این گیاه استفاده می کنند امکان تجدید حیات آن در سال بعد به علت کمبود بذر با اشکال مواجه می شود(خادمی، 1375 ).
( خادمی، 1375 ) مهمترین ارقام این گونه عبارتند از :
Medicago scutellata cv.Robinson
Medicago scutellata cv.Snail
Medicago scutellata cv.Sair
cv.Sava Medicago scutellata
cv.Kelson Medicago scutellata
آخرین ویرایش: