در این بخش لازم است شما را با یک داروی مسکن خیلی تاثیر گذار آشنا کنیم که بعضی وقتها برای ترک اعتیاد نیزبکار برده می شود البته لازم است یادآوری کنیم که هیچ دوایی را بدون توصیه پزشک استفاده نکنید .
طبقه درمانی:
بوپرنورفین یک داروی مسکن مخدر شبیه مورفین، کدئین و هروئین است. این دارو عمدتا برای درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده می شود، البته مصارف درمانی دیگری نیز دارد.
راهنمایی های کلی:
اگر شما هریک از شرایط زیر را دارید، قبل از مصرف بوپرنورفین به پزشک خود اطلاع دهید:
در صورت داشتن آلرژی و حساسیت به بوپرنورفین یا در صورتی که در ۴ ساعت گذشته داروی مخدر دیگری مصرف کرده اید.
آسم، آپنه(قطع تنفس) خواب و سایر اختلالات تنفسی
بیماری های کبدی و کلیوی
بیماری های روانی یا سابقه اقدام به خودکشی
سابقه اعتیاد به الکل و سایر اعتیادهای دارویی
سابقه تشنج، جراحات سر و تومورهای مغزی
در صورت دارا بودن هرکدام از این شرایط شما باید تحت نظر پزشک و تحت شرایط خاصی با انجام آزمایش های مخصوص بوپرنورفین را مصرف کنید.
طبق دستور پزشک و تنها با دستور پزشک این دارو را مصرف کنید. دارو را به اشخاص دیگر توصیه نکنید، مخصوصا افرادی که سابقه سوء مصرف دارو و اعتیاد داشته اند. بوپرنورفین ممکن است باعث بروز علائم ترک در افرادی که به مواد مخدر اعتیاد داشته اند، بشود.
داروی بوپرنورفین را در محلی مطمئن قرار دهید که سایر افراد به آن دسترسی نداشته باشند.
از دادن داروی بوپرنورفین به کودکان خودداری کنید.
مصرف در دوران بارداری:
این دارو در گروه C قرار می گیرد. ممکن است برای جنین مضر باشد و باعث ایجاد اعتیاد و بروز نشانه های ترک در نوزادانی شود که مادرشان در زمان حاملگی بوپرنورفین مصرف می کرده اند. در صورت شک یا تصمیم برای بارداری در طول مدت درمان، با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف در دوران شیردهی:
بوپرنورفین وارد جریان شیر می شود و ممکن است برای کودک مضر باشد. اگر کودک از شیر خودتان تغذیه می کند در دوران شیردهی از این دارو استفاده نکنید.
راهنمای مصرف:
استفاده نامناسب از بوپرنورفین می تواند منجر به بروز عوارض جدی و حتی مرگ شود. در صورت استفاده از سایر مواد مخدر، عوارض جانبی بوپرنورفین شدت بیشتری می یابند. این دارو را دقیقا طبق دستورات پزشکتان مصرف کنید.
دارو را دقیقا به میزان تجویز شده استفاده کنید. از مصرف دارو بیش از میزان تجویز شده یا در مدت زمانی طولانی تر خودداری کنید. طبق دستور پزشکتان دارو را استفاده کنید.
از شکستن قرص و حل نمودن آن در هر مایعی به منظور تزریق در رگ خودداری کنید. این عمل می تواند باعث مرگ بشود.
در مواقع ضروری هنگام درمان و مصرف بوپرنورفین کارت شناساییتان همراهتان باشد یا از دستبند هشدار دهنده پزشکی استفاده کنید.
هر پزشک، دندانپزشک یا متخصص بهداشت و درمان را که شما به ایشان مراجعه می کنید در جریان بگذارید که تحت درمان با بوپرنورفین هستید.
تمامی اعضای خانواده تان را در جریان بگذارید که تحت درمان با بوپرنورفین هستید تا در مواقع ضروری از وضعیت شما آگاه باشند.
قرص زیر زبانی بوپرنورفین را زیر زبانتان قرار دهید و اجازه دهید کاملا حل شود. از جویدن و بلعیدن آن به صورت کامل خودداری کنید. اگر دوز مصرفیتان بیش از دو قرص در هر وعده است قرص ها را همزمان زیر زبانتان قرار داده و اجازه دهید کاملا حل شوند.
در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی، قبل از عمل جراحتان را مطلع کنید که تحت درمان با این دارو هستید. ممکن است لازم باشد که قبل از عمل جراحی مدت زمان کوتاهی مصرف دارویتان را متوقف کنید.
پس از مصرف این دارو برای مدت زمان نسبتا طولانی، قطع یک باره آن باعث بروز نشانگان ترک می شود. بدون مشورت با پزشک معالجتان، مصرف دارو را به صورت ناگهانی متوقف نکنید. شاید نیاز باشد مصرفتان را به تدریج کمتر و کمتر کنید تا بتوانید مصرف آن را به طور کامل قطع نمایید.
دارو را در دمای اتاق دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
تنها به اندازه مصرف چند روز از دارویتان را در مکانی قابل دسترسی قرار دهید و مقدار عمده دارو را در مکانی دور از دسترس سایرین نگهداری کنید. زیرا این دارو می تواند مورد سوء مصرف واقع شود. مراقب باشید که داروهایتان در دسترس و مورد سوء استفاده قرار نگیرد.
پس از خاتمه درمان، باقیمانده دارو را از بین ببرید. مثلا آن را به چاه توالت بریزید.
فراموش کردن دوز مصرفی:
به محض یادآوری، دوز فراموش شده را مصرف کنید. اگر نزدیک به زمان مصرف نوبت بعدی دارو هستید، دوز فراموش شده را مصرف نکنید و طبق برنامه مصرفتان، نوبت بعدی را مصرف نمایید. برای جبران دوز فراموش شده، مقدار بیشتری مصرف نکنید.
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه:
در صورت مصرف زیاد دارو سریعا در پی دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید. مقدار زیاد این دارو می تواند منجر به مرگ شود.
از نشانه های مسمومیت با بوپرنورفین می توان به تنفس آهسته، خستگی مفرط، پوست سرد و مرطوب، کوچک شدن مردمک ها، غش و اغما اشاره کرد.
موارد احتیاط:
از مصرف همزمان این دارو با داروهایی که باعث خواب آلودگی می شوند، اجتناب کنید. (داروهایی مثل: داروهای سرماخوردگی، داروهای ضددرد، شل کننده های عضلات، ضدتشنج، داروهای افسردگی و اضطراب)
مصرف همزمان این داروها باعث کاهش عملکرد سیستم اعصاب مرکزی و سیستم تنفسی می شود که این وضعیت می تواند خطرناک باشد.
از مصرف الکل خودداری کنید. زیرا عوارض جانبی این دارو را تشدید می کند و مصرف همزمان این دارو به مقدار زیاد همراه با الکل می تواند کشنده باشد.
مصرف این دارو می تواند باعث اختلال در واکنش ها و تفکر شود. هنگام رانندگی و انجام کارهایی که مستلزم هوشیاری هستند مراقب باشید.
عوارض جانبی:
مانند سایر مواد مخدر، این دارو باعث کندی تنفس می شود و کاهش شدید عملکردهای تنفسی می تواند منجر به مرگ شود.
در صورت بروز علائم حساسیت دارویی سریعا در پی دریافت مراقبت های پزشکی اورژانسی باشید:
کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لبها، زبان و گلو از نشانه های حساسیت دارویی هستند.
در صورت بروز هرکدام از علائم زیر به سرعت با پزشک معالجتان تماس بگیرید:
تنفس آرام و سطحی
احساس سبکی در سر، ضعف و بی حالی
گیجی، افکار و رفتارهای غیرمعمول
تهوع، درد معده، تب خفیف، کاهش اشتها، ادرار تیره رنگ یا به رنگ خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست و چشمها)
عوارض خفیف تر این دارو که با احتمال بیشتری ممکن است تظاهر بیابند عبارتند از:
سردرد
درد معده، تهوع، استفراغ و یبوست
احساس گرما و نفس تنگی
تعریق
ضعف و خستگی
کمردرد
اضطراب و افسردگی
اختلالات خواب
آب ریزش بینی
عوارض دیگری غیر از موارد ذکر شده نیز ممکن است در اثر مصرف این دارو ایجاد شوند. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول و ناراحت کننده با پزشکتان مشورت کنید.
تداخلات دارویی:
در صورت مصرف داروهای زیر، قبل از مصرف بوپرنورفین پزشک معالجتان را آگاه سازید:
آنتی بیوتیک ها مانند: فلوکونازول، ایتراکونازول، کتاکونازول
مهارکننده ضدباکتری مانند: آزیترومایسین
داروهای
ریفامپین
مسکن ها مانند: دیازپام، آلپرازولام، لورازپام
داروهای ضدصرع مانند: کاربامازپین
در صورت مصرف این داروها، نمی توانید بوپرنورفین را استفاده کنید یا این که باید تحت نظر پزشکتان دوز خاصی از دارو را مصرف کنید و در طی درمان، آزمایشات پزشکی مکمل را انجام دهید. داروهای دیگری که در فهرست ذکر نشده اند نیز ممکن است باعث ایجاد تداخلات دارویی شوند. در مورد تمامی داروهای مصرفی تجویز شده و داروهای مصرفی خارج از نسخه تان با پزشکتان مشورت کنید. این موارد شامل: ویتامین ها، املاح، محصولات گیاهی و داروهایی که برای سایر بیماری هایتان مصرف می کنید، می شود. مصرف داروی جدید را در زمان درمان، بدون مشورت با پزشک معالجتان شروع نکنید.
