نتایح جستجو

با همـــه بی ســــرو سامانــیم باز به دنــبال پـــــریـــشانــیم طاقت فرسودگی ام هیچ نیست در پی ویـــران شدنی آنی ام (محمدعلی بهمنی)

دل به هر کس کی سپارم من در دلها مقیم تا نتوانم شمع مجلس شد چرا پروانه باشم مهدی سهیلی

گنجشکها! از شانه‌هایم برنخیزید روزی درختی زیر این ویرانه مرده است دیگر نخواهد شد کسی مهمان آتش آن شمع را خاموش کن! پروانه مرده است فاضل نظری ...

یک طاقه ابر از آسمان بر دار و با صبری سوزن کن و نخ کن تمــــــام روسری ها را رختی بپوش از ابرو رویا و کتابی کن آیین شوخی ها و رسم دلبــــری ها را ( مهدی فرجی)

در دلم آرام تصور مکن //// وز مژه ام خواب توقع مدار

پنهان شدی تا مثل «از ما بهتران»... آری /// کِرمی که خود را گم کند پروانه خواهد شد. (مهدی فرجی)

یادش به خیر!پشت مرا ناگهان شکست آن دوستی کـه خواست بمیرد یرای من.. (مهدی فرجی)

شب عاشقان بیدل چه شب دراز باشد تو بیا کز اول شب در صبح باز باشد ...

دوست می‌دارم من این نالیدن دلسوز را..............تا به هر نوعی که باشد بگذرانم روز را

تاریکی تنهایی نی خلوت زیبایی به تماشا چه کسی می آید چه کسی ما را می بوید ... و به بادی پرپر ...؟ ... و فرودی دیگر ؟

یاد من باشد فردا لب جوی، حوله ام را هم با چوبه بشویم. یاد من باشد تنها هستم.

مرا یک شب تحمل کن که تا باور کنی ای دوست چگونه با جنون خود مدارا می کنم هر شب چنان دستم تهی گردیده از گرمای دست تو که این یخ کرده را از بی کسی ها می کنم هرشب ... ( محمد علی بهمنی)

دل هر که صید کردی نکشد سر از کمندت..................نه دگر امید دارد که رها شود ز بندت

اگر که بیهده زیباست شب برای چه زیباست شب برای که زیباست؟- شب و رود بی انحنای ستارگان که سرد می گذرد... (احمد شاملو)

گیرند مردم دوستان نامهربان و مهربان ................. هر روز خاطر با یکی ما خود یکی داریم و بس

دوش دور از رویت ای جان جانم از غم تاب داشت.....................ابر چشمم بر رخ از سودای دل سیلاب داشت

تو همان به که نیندیشی به من و درد روان سوزم که من از درد نیاسایم که من از شعله نیفروزم ...

دیرگاهی است در این تنهایی رنگ خاموشی در طرح لب است....

یک روز به بندگی قبولم کن ......... روز دگرم ببین که سلطانم

تو ای شاعر تر از «سیمین!» به «رستاخیز» اگر آیی ....................... بپوشد سایـــه ی شعــرت فروغ هـر چــــه پروین را