نرخ باروری در شهر تهران در سال 1388 برابر با 1.4 بوده است که در سال 1391 به 1.08 کاهش یافته است. این در حالی است که سرشماری عمومی سال 1390 میزان نرخ باروری را در نقاط شهری ایران 1.12 اعلام کرده بود و این نشان میدهد نه تنها نرخ باروری در شهر تهران کاهش پیدا کرده بلکه از متوسط مناطق شهری کشور نیز پایینتر رفته است.
همچنین خانوارهای ساکن مناطق بالای شهر دارای پایینترین نرخ باروری 0.7 و ساکنان مناطق میانی 1.1 و ساکنان مناطق پایینشهر نرخ باروری 1.5 داشتند.
به گزارش خبرنگار پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، بر اساس نتایج این تحقیقات، سطح باروری در ایران طی یک دهه گذشته زیر سطح جایگزینی جمعیتی باقی مانده و به موازات این روند، نسبت خانوادههای تکفرزند و بدون فرزند افزایش یافته، سن ازدواج بالا رفته و جمعیت رفته رفته رو به سالخورده شدن است.
نرخ جایگزینی جمعیت 2.1 تعیین شده است؛ یعنی اگر به ازاء هر زن در یک کشور 2.1 فرزندآوری اتفاق بیفتد، جمعیت افزایش پیدا نمیکند و کاهش نیز نخواهد داشت. به این ترتیب کل جمعیت توان ترمیم و بازتولید خود را پیدا میکند که از نظر جمعیتشناسان وضعیت ایدهآل باروری در هر جامعه است.
بازنگری، تدوین و اجرای موفق یک سیاست جمعیتی برای افزایش سطح باروری در کشورهایی که باروری پایینی دارند مانند ایران، متکی به ارتقاء شناخت سیاستگذاران از رفتارها، ترجیحات و نیات باروری زوجهای جوان است.
دکتر امیرعرفانی، دانشیار دانشگاه نیپیسینگ(Nipissing) کانادا، پژوهشی را انجام داده است که به بررسی میزان، رفتارها، ترجیحات و نیات باروری زوجهای جوان شهر تهران میپردازد و از آنجا که شهر تهران مجموعهای از فرهنگها، قومیتها و طبقات مختلف جامعه است شاید تا حدودی بتواند جمعیت زوجهای جوان کلانشهرهای کشور را نمایندگی کند.
وی نتایج پژوهشهای خود و همکارانش را- که تخمین 1.08 درصدی نرخ باروری در شهر تهران از جمله آن است- طی نشستی در مؤسسه تحقیقاتی جمعیتی آسیا و اقیانوسیه اعلام کرد.
به گفته عرفانی، این پژوهش اهدافی را مانند بررسی نیات باروری، نیت برای داشتن فرزند(دیگر) در زمان مشخص آینده، دلایل نخواستن فرزند(دیگر) در آینده و عوامل مؤثر بر شکلگیری نیات باروری دنبال کرده است.
نمونه بررسی شده توسط وی و همکارانش متشکل از دو هزار و 267 زن و مرد متأهل ساکن مناطق 22 گانه تهران است که زنان بین 15 تا 35 سال و مردان زیر 36 سال هستند.
میانگین سن ازدواج در تهران
آمار این پژوهش نشان میدهد که زنان تهرانی به طور متوسط در 22 سالگی و مردان در 27 سالگی ازدواج کردهاند.
از میان جمعیت زنان متأهل جوان نیز 15 درصد پس از ازدواج به تحصیلات خود ادامه دادهاند و 21 درصد از آنان شاغل هستند.
نرخ باروری کنونی شهر تهران
بررسیهای این جمعیتشناس نشان میدهد که نرخ باروری در شهر تهران علیرغم اتخاذ برخی از سیاستهای تشویق موالید همچنان رو به کاهش است.
نرخ باروری در شهر تهران در سال 1388 برابر با 1.4 بوده است که در سال 1391 به 1.08 کاهش یافته است. این در حالی است که سرشماری عمومی سال 1390 میزان نرخ باروری را در نقاط شهری ایران 1.12 اعلام کرده بود و این نشان میدهد نه تنها نرخ باروری در شهر تهران کاهش پیدا کرده بلکه از متوسط مناطق شهری کشور نیز پایینتر رفته است.
وی معتقد است که روند رو به کاهش نرخ باروری در شهر تهران زنگ خطری برای سیاستگذاران کشور به شمار میآید.
بر اساس این تحقیق، کاهش باروری بیشتر در سنین 25 تا 29 سال رخ داده است که دلیل آن میتواند افزایش سن ازدواج و باقی ماندن در سن تحصیل باشد.
پردرآمدها و بالانشینها کمتر بچهدار میشوند
طبق پژوهش انجام شده، هرچه میزان درآمد خانوار بالاتر باشد، نرخ باروری در آنها کمتر است. بر این اساس نرخ باروری برای سطح درآمد پایین 1.3 برای سطح درآمد متوسط 1.2 و برای سطح درآمد بالا 0.7 است.
همچنین خانوارهای ساکن مناطق بالای شهر دارای پایینترین نرخ باروری 0.7 و ساکنان مناطق میانی 1.1 و ساکنان مناطق پایینشهر نرخ باروری 1.5 داشتند.
ایسنا - 40 درصد تهرانیها به بی فرزندی و کم فرزندی راضی شده اند!
همچنین خانوارهای ساکن مناطق بالای شهر دارای پایینترین نرخ باروری 0.7 و ساکنان مناطق میانی 1.1 و ساکنان مناطق پایینشهر نرخ باروری 1.5 داشتند.
به گزارش خبرنگار پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، بر اساس نتایج این تحقیقات، سطح باروری در ایران طی یک دهه گذشته زیر سطح جایگزینی جمعیتی باقی مانده و به موازات این روند، نسبت خانوادههای تکفرزند و بدون فرزند افزایش یافته، سن ازدواج بالا رفته و جمعیت رفته رفته رو به سالخورده شدن است.
نرخ جایگزینی جمعیت 2.1 تعیین شده است؛ یعنی اگر به ازاء هر زن در یک کشور 2.1 فرزندآوری اتفاق بیفتد، جمعیت افزایش پیدا نمیکند و کاهش نیز نخواهد داشت. به این ترتیب کل جمعیت توان ترمیم و بازتولید خود را پیدا میکند که از نظر جمعیتشناسان وضعیت ایدهآل باروری در هر جامعه است.
بازنگری، تدوین و اجرای موفق یک سیاست جمعیتی برای افزایش سطح باروری در کشورهایی که باروری پایینی دارند مانند ایران، متکی به ارتقاء شناخت سیاستگذاران از رفتارها، ترجیحات و نیات باروری زوجهای جوان است.
دکتر امیرعرفانی، دانشیار دانشگاه نیپیسینگ(Nipissing) کانادا، پژوهشی را انجام داده است که به بررسی میزان، رفتارها، ترجیحات و نیات باروری زوجهای جوان شهر تهران میپردازد و از آنجا که شهر تهران مجموعهای از فرهنگها، قومیتها و طبقات مختلف جامعه است شاید تا حدودی بتواند جمعیت زوجهای جوان کلانشهرهای کشور را نمایندگی کند.
وی نتایج پژوهشهای خود و همکارانش را- که تخمین 1.08 درصدی نرخ باروری در شهر تهران از جمله آن است- طی نشستی در مؤسسه تحقیقاتی جمعیتی آسیا و اقیانوسیه اعلام کرد.
به گفته عرفانی، این پژوهش اهدافی را مانند بررسی نیات باروری، نیت برای داشتن فرزند(دیگر) در زمان مشخص آینده، دلایل نخواستن فرزند(دیگر) در آینده و عوامل مؤثر بر شکلگیری نیات باروری دنبال کرده است.
نمونه بررسی شده توسط وی و همکارانش متشکل از دو هزار و 267 زن و مرد متأهل ساکن مناطق 22 گانه تهران است که زنان بین 15 تا 35 سال و مردان زیر 36 سال هستند.
میانگین سن ازدواج در تهران
آمار این پژوهش نشان میدهد که زنان تهرانی به طور متوسط در 22 سالگی و مردان در 27 سالگی ازدواج کردهاند.
از میان جمعیت زنان متأهل جوان نیز 15 درصد پس از ازدواج به تحصیلات خود ادامه دادهاند و 21 درصد از آنان شاغل هستند.
نرخ باروری کنونی شهر تهران
بررسیهای این جمعیتشناس نشان میدهد که نرخ باروری در شهر تهران علیرغم اتخاذ برخی از سیاستهای تشویق موالید همچنان رو به کاهش است.
نرخ باروری در شهر تهران در سال 1388 برابر با 1.4 بوده است که در سال 1391 به 1.08 کاهش یافته است. این در حالی است که سرشماری عمومی سال 1390 میزان نرخ باروری را در نقاط شهری ایران 1.12 اعلام کرده بود و این نشان میدهد نه تنها نرخ باروری در شهر تهران کاهش پیدا کرده بلکه از متوسط مناطق شهری کشور نیز پایینتر رفته است.
وی معتقد است که روند رو به کاهش نرخ باروری در شهر تهران زنگ خطری برای سیاستگذاران کشور به شمار میآید.
بر اساس این تحقیق، کاهش باروری بیشتر در سنین 25 تا 29 سال رخ داده است که دلیل آن میتواند افزایش سن ازدواج و باقی ماندن در سن تحصیل باشد.
پردرآمدها و بالانشینها کمتر بچهدار میشوند
طبق پژوهش انجام شده، هرچه میزان درآمد خانوار بالاتر باشد، نرخ باروری در آنها کمتر است. بر این اساس نرخ باروری برای سطح درآمد پایین 1.3 برای سطح درآمد متوسط 1.2 و برای سطح درآمد بالا 0.7 است.
همچنین خانوارهای ساکن مناطق بالای شهر دارای پایینترین نرخ باروری 0.7 و ساکنان مناطق میانی 1.1 و ساکنان مناطق پایینشهر نرخ باروری 1.5 داشتند.
ایسنا - 40 درصد تهرانیها به بی فرزندی و کم فرزندی راضی شده اند!