گفتگو با خدا(::: مناجات نامه :::)
- شروع کننده موضوع نسیم
- تاریخ شروع
خداوندا...
تقدیـرمـ را زیبـآ بنویس
کمکــ کـُטּ آنچـ ه را که تـو زود مـے خواهی مـَטּ دیـر نخواهـَمـ
و آنچه را که تـــو دیـــر مـے خواهی مـَטּ زود نخواهـَمـ
تقدیـرمـ را زیبـآ بنویس
کمکــ کـُטּ آنچـ ه را که تـو زود مـے خواهی مـَטּ دیـر نخواهـَمـ
و آنچه را که تـــو دیـــر مـے خواهی مـَטּ زود نخواهـَمـ
پروردگارم. من آن بنده روسیاهی هستم که بهترین شبهایت را نیز به غفلت گذراندم ...تنها تو صدایم را می شنوی آن زمان که می خوانمت که خدای خوبم . مرا بهعقوبت غفلتم دچار مکن . سرنوشتم را به لطف و برکت خویش آن گونه نما که باآن به تو نزدیکتر شوم . تو هر زمان صدایم را می شنوی...قبول آنچه خیر وصلاح من در آن است را برایم آسان فرما
الهی به درگاه خویشت مرا خوانده ای
تو نام بلندت به لبهای من رانده ای
الهی تو خلقم نمودی نمودی به روز ازل
تو میخوانی ام بار دیگر به روز اجل
الهی تو دل دادی و دلربائی کنی
زمانی ز عشاق مجنون جدائی کنی
الهی مرا دیده دادی و یک چشمه آب
بریزم به شب اشک و بردی زاین دیده خواب
الهی تو دادی زبانی که ذکرت کنم
تو اندیشه دادی که بر چاره فکرت کنم
الهی تو عاشق نمودی همه عاشقان
تو راندی سخن بر زبان همه ناطقان
الهی جهان جلوه ای از جمال تو باد
زمین و زمان ذره ای از کمال تو باد
الهی زلیخا و شیرین و لیلا توئی
دل یوسف و عشق مجنون شیدا توئی
الهی صدائی که پیچیده در بی ستون
صدای تو باشد که گوئی ز عشق و جنون
الهی بجز تو همه هیچ و درمانده اند
همه دفتر هستی خود ز تو خوانده اند
الهی به آنان که سر مستشان کرده ای
به آنان که بالاتر از عرششان برده ای
الهی به آنان که در تو فنا گشته اند
ز قید منییت، خدایا رها گشته اند
الهی رهایم کن از قید و بند جهان
ز خود خواهی و خود پرستی و شرک نهان
ای یگانه! ای بی همتا! ای شنونده بر سکوت من! ای آنکه در کائنات بزرگ خود بر انسانی همچون من دستور سجده داده ای! ای خدا! ای خدای مهربانی! ای خدای خوبی! ای خدای ارزن و گندم!ای دهنده نعمت آب! ای نقاش جهان و فلک! ای زنده کننده جان و روح بیمار من!ای خالق عقل و کمال! ای خدای بزرگ! ای رحمان! ای رحیم!
www.iran_eng.com
عضو جدید
سرزمین ،سرزمین توست هر جا که باشم، سرده اگر گرمای تو همراهم نباشه ،تاریکه اگه راهنماییات چراغ زندگیم نباشه ،پر درده اگر یادم بره از حکمتت ،بزرگ و گیج کنندست اگر عظمت تو یادم بره ...
همه جا هستي من از همه جا بي خبرم
زير باران،
روي يک شاخه گل سرخ،
در کنار غم و اندوه دلي،
يا ميان خوشي و بي دردي
همه جا هستي و من از همه جا بي خبرم
در کنار غزلي از حافظ ،
در ميان گريه،
در پس نوميدي
همه جا هستي من از همه جا بي خبرم
در کنار همه ي باورها،
يا ميان هرچه ناباوري و ترديد است،
پس يک خاطره تلخ
بعد اندوه جدايي،
بعد دلبستن و بگسستن و دلگير شدن
همه جا هستي و من از همه جا بي خبرم
تو خودت اصل حضوري،درک من محدود است
همه جا هستي و من از همه جا بي خبرم
ياري ام کن بتوانم روي نوميدي ياًس،
روي اين بي خبري
خط بطلان بکشم
و
مدد هاي تو را،از دل و جان احساس کنم
خدا جون سلام سلامی چون بوی خوش آشنایی/خدایا دلم گرفته به خاطر همه چی به خاطر اینکه وقتی خواستم بیام تو این دنیا بهم نگفتی که ازت جدا میشم بهم گفتی برو من هواتو دارم میدونم هوامو داری که اگر نداشتی کارم تموم بود پس ازت میخوام تو راه که میخوام قدم بذارم کمکم کنی دوست دارم خداییش
Miss.Leyla
عضو جدید
گوشه ای مینشینم وحسرت ها را میشمارم.. وباختن ها ...وصدای شکستن را ...نمیدانم من کدامین امید را ناامید کردم ...و کدام خواهش را نشنیدم ..و به کدام دلتنگی خندیدم.. که چنین دلتنگم...........
ای خدای مهربون دلم گرفته ....
.
.
با تو شعرام همگی رنگ بهار ....
با تو هیچ چیزی دل من کم نمیاره ...
وقتی نیستی همه چی تیره و تار ....
کاش ببخشی تو خطاهامو دوباره ...
ای خدای مهربون ،دلم گرفته ...
از این ابر نیمه جون ، دلم گرفته .....
از زمین و آسمون دلم گرفته ....
آخه اشکامو ببین ، دلم گرفته ....
تو خطاهامو نبین ، دلم گرفته ....
تو ببخش فقط همین ، دلم گرفته ...
توی لحظه های من شیرین ترینی .....
واسه عشق و عاشقی تو بهترینی ....
کاش همیشه محرم دل تو باشم ....
تو بزرگی ، اولین و آخرینی .....
.
.
با تو شعرام همگی رنگ بهار ....
با تو هیچ چیزی دل من کم نمیاره ...
وقتی نیستی همه چی تیره و تار ....
کاش ببخشی تو خطاهامو دوباره ...
ای خدای مهربون ،دلم گرفته ...
از این ابر نیمه جون ، دلم گرفته .....
از زمین و آسمون دلم گرفته ....
آخه اشکامو ببین ، دلم گرفته ....
تو خطاهامو نبین ، دلم گرفته ....
تو ببخش فقط همین ، دلم گرفته ...
توی لحظه های من شیرین ترینی .....
واسه عشق و عاشقی تو بهترینی ....
کاش همیشه محرم دل تو باشم ....
تو بزرگی ، اولین و آخرینی .....
فکرم همه‌جا هست، ولی پیش خدا نیست سجاده زردوز که محرابِ دعا نیست گفتند سر سجده کجا رفته حواست؟ اندیشه سیال من ـ ای دوست ـ کجا نیست؟! از شدت اخلاص من عالَم شده حیران تعریف نباشد، ابداً قصد ریا نیست ! از کمیتِ کار که هر روز سه وعده از کیفیتش نیز همین بس که قضا نیست یک‌ذره فقط کُندتر از سرعت نور است هر رکعتِ من حائز عنوان جهانی‌ست! این سجده سهو است؟ و یا رکعت آخر؟ چندی‌ست که این حافظه در خدمت ما نیست ای دلبر من! تا غم وام است و تورم محراب به یاد خم ابروی شما نیست بی‌دغدغه یک سجده راحت نتوان کرد تا فکر من از قسط عقب‌مانده جدا نیست هر سکه که دادند دوتا سکه گرفتند گفتند که این بهره بانکی‌ست، ربا نیست ! از بس‌که پی نیم‌وجب نان حلالیم در سجده ما رونق اگر هست، صفا نیست به به، چه نمازی‌ست! همین است که گویند راه شعرا دور ز راه عرفا نیست |
وقتی گناه می کنم از خودم بدم میاد. حتی وقتی گناه می کنم بازم فکر تو هستم. من از گناه بدم میاد خدا.
خدایاهر چقدرم که سخت باشه، هر چقدر هم که مشکلم بزرگ بشه، من نباید تن به گناهبدم. نمیشه خدایا. حتی اگه تو وجود نداشته باشی، حتی اگه خدایی نباشه وپاکی ای وجود نداشته باشه، بازم من نمیتونم گناه کنم. خدایا آخه من دنیامبا این چیزا فرق داره!
خدایا منو ببخش. من دیگه گناه نمیکنم. قول میدم خدا. به همین اشک چشام قسم که دیگه هیچ وقت گناه نمی کنم….
من دیگه گناه نمی کنم خدا. حتی اگه تموم دنیا تنهام بزارن. حتی اگه همه دنیا دلم رو بشکونن. حتی اگه همیشه چشام خیس باشه.
خدایاهر چقدرم که سخت باشه، هر چقدر هم که مشکلم بزرگ بشه، من نباید تن به گناهبدم. نمیشه خدایا. حتی اگه تو وجود نداشته باشی، حتی اگه خدایی نباشه وپاکی ای وجود نداشته باشه، بازم من نمیتونم گناه کنم. خدایا آخه من دنیامبا این چیزا فرق داره!
خدایا منو ببخش. من دیگه گناه نمیکنم. قول میدم خدا. به همین اشک چشام قسم که دیگه هیچ وقت گناه نمی کنم….
من دیگه گناه نمی کنم خدا. حتی اگه تموم دنیا تنهام بزارن. حتی اگه همه دنیا دلم رو بشکونن. حتی اگه همیشه چشام خیس باشه.
تا خدا فاصله ای نیست
بیا
با هم از پیچ و خم سبز گیاه، تا ته پنجره بالا برویم و ببینیم خدا
پشت این پنجره ها لحظه ای کاشته است؟
تا خدا فاصله ای نیست ، بیا، با هم از غربت این
نادانی، سوی اندیشه ادراک افق ،مثل یک مرغ غریب، لحظه ای پر بزنیم
کاش می شد همه سطح پر از روزن دل ،بستر سبز علف های مهاجر می شد
یا همان فهم عجیب گل سرخ یا همین پنجره گرد غروب
تا مرا با تو از این سادگی مبهم ترس ببرد تا خود
آرامش احساس پر از فهم وصال تا خدا فاصله ای بود
اگر من چه می دانستم که اقاقی زیباست؟!
یا گل سرخ، پر از سر خداست؟!
یا اگر بود که من، لای اوراق پر از سجده برگ،
رمز تسبیح نمی نو شیدم
و از آرزویش مرطوب شعور من و تو در دل گرم
و پر از شور امید خطی از عشق نمی فهمیدم من به پرواز خدا در دل من،
در دل تو مثل هر صبح پر از آیه و نور، بارها!
معتقدم و قسم می خورم این بار،
به هر آیه نور تا خدا فاصله ای نیست، بیا
بیا
با هم از پیچ و خم سبز گیاه، تا ته پنجره بالا برویم و ببینیم خدا
پشت این پنجره ها لحظه ای کاشته است؟
تا خدا فاصله ای نیست ، بیا، با هم از غربت این
نادانی، سوی اندیشه ادراک افق ،مثل یک مرغ غریب، لحظه ای پر بزنیم
کاش می شد همه سطح پر از روزن دل ،بستر سبز علف های مهاجر می شد
یا همان فهم عجیب گل سرخ یا همین پنجره گرد غروب
تا مرا با تو از این سادگی مبهم ترس ببرد تا خود
آرامش احساس پر از فهم وصال تا خدا فاصله ای بود
اگر من چه می دانستم که اقاقی زیباست؟!
یا گل سرخ، پر از سر خداست؟!
یا اگر بود که من، لای اوراق پر از سجده برگ،
رمز تسبیح نمی نو شیدم
و از آرزویش مرطوب شعور من و تو در دل گرم
و پر از شور امید خطی از عشق نمی فهمیدم من به پرواز خدا در دل من،
در دل تو مثل هر صبح پر از آیه و نور، بارها!
معتقدم و قسم می خورم این بار،
به هر آیه نور تا خدا فاصله ای نیست، بیا
پروردگارا ببخش مرا که انقدر حسرت نداشته هایم را خوردم ، شاکر داشته هایم نبودم..
[h=2]
[/h]
گفتم: خداي من ، دقايقي بود در زندگانيم که ھوس مي کردم سر سنگينم راکه پر ازدغدغھ ي ديروز بود و ھراس فردا ،بر شانه ھاي صبورت بگذارم و آرام برايتبگويم و بگريم ، در آن لحظات شانه ھاي تو کجا بود ؟
گفت: عزيز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگي که در تماملحظات بودنت بر من تکيه کرده بودي ، من آني خود را از تو دريغ نکرده ام کهتو اينگونه ھستي .
من ھمچون عاشقي که به معشوق خويش مي نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .
گفتم : پس چرا راضي شدي من براي آن ھمه دلتنگي ، اينگونه زار بگريم ؟
گفت : عزيزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره اي است که قبل از آنکه فرود آيد عروج مي کند ،اشکھايت به من رسيد
و من يکي يکي بر زنگارھاي روحت ر يختم تا باز ھم از جنس نور باشي و از حوالي آسمان ، چرا که تنھا اينگونه مي شود تا ھميشه شاد بود .
گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگي بود که بر سر راھم گذاشته بودي ؟
گفت : <> بارھا صدايت کردم ، آرام گفتم از اين راه نرو که به جايينمي رسي ، تو ھرگز گوش نکردي و آن سنگ بزرگ فرياد بلند من بود ،که عزيز ازھر چه ھست از اين راه نرو که به ناکجاآباد ھم نخواھي رسيد .
گفتم : پس چرا آن ھمه درد در دلم انباشتي ؟
گفت : روزيت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ، پناھت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ،
بارھا گل برايت فرستادم ، کلامي نگفتي ، مي خواستم برايم بگويي .آخر توبنده ي من بودي چاره اي نبود جز نزول درد که تو تنھا اينگونه شد که صدايمکردي .
گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدايت کردم درد را از دلم نراندي ؟
گفت : اول بار که گفتي خدا آنچنان به شوق آمدم که حيفم آمد بار دگر خدايتو را نشنوم ، تو باز گفتي خدا و من مشتاق تر براي شنيدن خدايي ديگر ، مناگر مي دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار مي کني ھمان باراول شفايت مي دادم .
گفتم :مھربانترين خدا ، دوست دارمت ...
<> گفت : عزيز تر از ھر چه ھست من دوست تر دارمت...
گفت: عزيز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگي که در تماملحظات بودنت بر من تکيه کرده بودي ، من آني خود را از تو دريغ نکرده ام کهتو اينگونه ھستي .
من ھمچون عاشقي که به معشوق خويش مي نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .
گفتم : پس چرا راضي شدي من براي آن ھمه دلتنگي ، اينگونه زار بگريم ؟
گفت : عزيزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره اي است که قبل از آنکه فرود آيد عروج مي کند ،اشکھايت به من رسيد
و من يکي يکي بر زنگارھاي روحت ر يختم تا باز ھم از جنس نور باشي و از حوالي آسمان ، چرا که تنھا اينگونه مي شود تا ھميشه شاد بود .
گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگي بود که بر سر راھم گذاشته بودي ؟
گفت : <> بارھا صدايت کردم ، آرام گفتم از اين راه نرو که به جايينمي رسي ، تو ھرگز گوش نکردي و آن سنگ بزرگ فرياد بلند من بود ،که عزيز ازھر چه ھست از اين راه نرو که به ناکجاآباد ھم نخواھي رسيد .
گفتم : پس چرا آن ھمه درد در دلم انباشتي ؟
گفت : روزيت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ، پناھت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ،
بارھا گل برايت فرستادم ، کلامي نگفتي ، مي خواستم برايم بگويي .آخر توبنده ي من بودي چاره اي نبود جز نزول درد که تو تنھا اينگونه شد که صدايمکردي .
گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدايت کردم درد را از دلم نراندي ؟
گفت : اول بار که گفتي خدا آنچنان به شوق آمدم که حيفم آمد بار دگر خدايتو را نشنوم ، تو باز گفتي خدا و من مشتاق تر براي شنيدن خدايي ديگر ، مناگر مي دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار مي کني ھمان باراول شفايت مي دادم .
گفتم :مھربانترين خدا ، دوست دارمت ...
<> گفت : عزيز تر از ھر چه ھست من دوست تر دارمت...
sana84
عضو جدید
اکنون که به مرحله ی تازه ای اززندگی ام رسیده ام
خدایا کمکم کن
تا فکرهای جاری ذهنم را عملی سازم
خدایا کمکم کن
تا من نیز دستی را بگیرم به گرمی
خدایا کمکم کن
تا سهم کوچکی از زیبایی های دنیا را در دلم احساس کنم
خدایاکمکم کن
تا بتوانم قلب کوچکی را در شادی و احساسم شریک کنم
خدای من نگاه پاک او صدای توست
خدایا کمکم کن
تا صدای تو را احساس کنم
خدایا می دانم راه من از همه ی خوبی ها جداست
زندگی ام سراسر پر از بد ی و بدی هاست
خدایا تو خود کمکم کن
خدایا کمکم کن
تا فکرهای جاری ذهنم را عملی سازم
خدایا کمکم کن
تا من نیز دستی را بگیرم به گرمی
خدایا کمکم کن
تا سهم کوچکی از زیبایی های دنیا را در دلم احساس کنم
خدایاکمکم کن
تا بتوانم قلب کوچکی را در شادی و احساسم شریک کنم
خدای من نگاه پاک او صدای توست
خدایا کمکم کن
تا صدای تو را احساس کنم
خدایا می دانم راه من از همه ی خوبی ها جداست
زندگی ام سراسر پر از بد ی و بدی هاست
خدایا تو خود کمکم کن
اینک من هستم و سکوت
سکوت بر لب و دعا بر دل
لب خموش و جان گویا
که بارخدایا
من عشق را از تو به یادگار دارم
و معشوق را هدیه تو می دانم
پس اینک
در این اضطراب روح
و آشوب دل
که جز یاد تو
و نام تو بر لبم نیست
او را به رحمانیت عام تو
و عشقش را به رحمیت خاص تو
می سپارم
با رحمانیت به او عنایت فرما
و با رحیمیتت عشق را پایدار گردان
آمین یا رب العالمین
سکوت بر لب و دعا بر دل
لب خموش و جان گویا
که بارخدایا
من عشق را از تو به یادگار دارم
و معشوق را هدیه تو می دانم
پس اینک
در این اضطراب روح
و آشوب دل
که جز یاد تو
و نام تو بر لبم نیست
او را به رحمانیت عام تو
و عشقش را به رحمیت خاص تو
می سپارم
با رحمانیت به او عنایت فرما
و با رحیمیتت عشق را پایدار گردان
آمین یا رب العالمین
خدایا،وقتی به خدایی تو فکر می کنم شرم دارم که خود را به تو نسپارم و زمانی کهبه نعمات تو می نگرم، نمی توانم متحیرانه شکر نعمت ننمایم.
خدایا، نعمات زیادی را بدون اینکه مستحق آنها باشم به من عطا کرده ای. خدایا تو را شکر می کنم.
خدایادوست دارم از منظر تو ببینم ، تا ببینم آن طور که تو می بینی. دوست دارمخواست خود را کنار زنم ، تا خواست تو در من جاری باشد، تا بخواهم آن چه راکه تو بخواهی.
خدایا، نعمات زیادی را بدون اینکه مستحق آنها باشم به من عطا کرده ای. خدایا تو را شکر می کنم.
خدایادوست دارم از منظر تو ببینم ، تا ببینم آن طور که تو می بینی. دوست دارمخواست خود را کنار زنم ، تا خواست تو در من جاری باشد، تا بخواهم آن چه راکه تو بخواهی.
خدایا
چــرا آدمـــا نمیـــدونن بعضــــــــی وقتهــــا خـــــداحافـــــظ یعنـــــــی :
" نــــذار برم "
یعنـــــــی بــرم گــــردون
سفــــت بغلـــــم کـــن
ســـــرمو بچـــــسبـــون به سینــــه ت و
بگــــــو :
بیخــــــود کــــردی میگی خدافـــــظ
مگـــــه میـــذارم بــــری؟!!
مــــــگه الکیــــــــه!!!!"
چــرا آدمـــا نمیـــدونن بعضــــــــی وقتهــــا خـــــداحافـــــظ یعنـــــــی :
" نــــذار برم "
یعنـــــــی بــرم گــــردون
سفــــت بغلـــــم کـــن
ســـــرمو بچـــــسبـــون به سینــــه ت و
بگــــــو :
بیخــــــود کــــردی میگی خدافـــــظ
مگـــــه میـــذارم بــــری؟!!
مــــــگه الکیــــــــه!!!!"
اخه من دنیام فرق داره اخه من دنیام با ادما فرق داره
گفتم : خداي من ، دقايقي بوددر زندگانيم که ھوس مي کردم سر سنگينم راکه پر از دغدغھ ي ديروز بود وھراس فردا ،بر شانه ھاي صبورت بگذارم و آرام برايت بگويم و بگريم ، در آنلحظات شانه ھاي تو کجا بود ؟
گفت: عزيز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگي که در تماملحظات بودنت بر من تکيه کرده بودي ، من آني خود را از تو دريغ نکرده ام کهتو اينگونه ھستي .
من ھمچون عاشقي که به معشوق خويش مي نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .
گفتم : پس چرا راضي شدي من براي آن ھمه دلتنگي ، اينگونه زار بگريم ؟
گفت : عزيزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره اي است که قبل از آنکه فرود آيد عروج مي کند ،اشکھايت به من رسيد
و من يکي يکي بر زنگارھاي روحت ر يختم تا باز ھم از جنس نور باشي و از حوالي آسمان ، چرا که تنھا اينگونه مي شود تا ھميشه شاد بود .
گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگي بود که بر سر راھم گذاشته بودي ؟
گفت : <> بارھا صدايت کردم ، آرام گفتم از اين راه نرو که به جايينمي رسي ، تو ھرگز گوش نکردي و آن سنگ بزرگ فرياد بلند من بود ،که عزيز ازھر چه ھست از اين راه نرو که به ناکجاآباد ھم نخواھي رسيد .
گفتم : پس چرا آن ھمه درد در دلم انباشتي ؟
گفت : روزيت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ، پناھت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ،
بارھا گل برايت فرستادم ، کلامي نگفتي ، مي خواستم برايم بگويي .آخر توبنده ي من بودي چاره اي نبود جز نزول درد که تو تنھا اينگونه شد که صدايمکردي .
گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدايت کردم درد را از دلم نراندي ؟
گفت : اول بار که گفتي خدا آنچنان به شوق آمدم که حيفم آمد بار دگر خدايتو را نشنوم ، تو باز گفتي خدا و من مشتاق تر براي شنيدن خدايي ديگر ، مناگر مي دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار مي کني ھمان باراول شفايت مي دادم .
گفتم :مھربانترين خدا ، دوست دارمت ...
<> گفت : عزيز تر از ھر چه ھست من دوست تر دارمت...
گفت: عزيز تر از ھر چه ھست ، تو نه تنھا در آن لحظات دلتنگي که در تماملحظات بودنت بر من تکيه کرده بودي ، من آني خود را از تو دريغ نکرده ام کهتو اينگونه ھستي .
من ھمچون عاشقي که به معشوق خويش مي نگرد ، با شوق تمام لحظات بودنت را به نظاره نشسته بودم .
گفتم : پس چرا راضي شدي من براي آن ھمه دلتنگي ، اينگونه زار بگريم ؟
گفت : عزيزتر از ھر چه ھست ، اشک تنھا قطره اي است که قبل از آنکه فرود آيد عروج مي کند ،اشکھايت به من رسيد
و من يکي يکي بر زنگارھاي روحت ر يختم تا باز ھم از جنس نور باشي و از حوالي آسمان ، چرا که تنھا اينگونه مي شود تا ھميشه شاد بود .
گفتم : آخر آن چه سنگ بزرگي بود که بر سر راھم گذاشته بودي ؟
گفت : <> بارھا صدايت کردم ، آرام گفتم از اين راه نرو که به جايينمي رسي ، تو ھرگز گوش نکردي و آن سنگ بزرگ فرياد بلند من بود ،که عزيز ازھر چه ھست از اين راه نرو که به ناکجاآباد ھم نخواھي رسيد .
گفتم : پس چرا آن ھمه درد در دلم انباشتي ؟
گفت : روزيت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ، پناھت دادم تا صدايم کني ، چيزي نگفتي ،
بارھا گل برايت فرستادم ، کلامي نگفتي ، مي خواستم برايم بگويي .آخر توبنده ي من بودي چاره اي نبود جز نزول درد که تو تنھا اينگونه شد که صدايمکردي .
گفتم : پس چرا ھمان بار اول که صدايت کردم درد را از دلم نراندي ؟
گفت : اول بار که گفتي خدا آنچنان به شوق آمدم که حيفم آمد بار دگر خدايتو را نشنوم ، تو باز گفتي خدا و من مشتاق تر براي شنيدن خدايي ديگر ، مناگر مي دانستم تو بعد از علاج درد ھم بر خدا گفتن اصرار مي کني ھمان باراول شفايت مي دادم .
گفتم :مھربانترين خدا ، دوست دارمت ...
<> گفت : عزيز تر از ھر چه ھست من دوست تر دارمت...