اسلام دین صلح جویی است؟؟؟

[six7boy]

سلام دوستان خوبم امیدوارم طاعات و عباداتتون مقبول حق باشه.​

من به خاطر پایان نامم مجبورم وب گردی کنم سایتهای زیادی رو میبینم راستش یه موضوعی نظرمو به خودش جلب کرده اونم اینکه چرا بعضی از سایتها درباره ی اسلام نظر سنجی میکنند؟
مثل این سایت http://fa.jazz.openfun.org/wiki/نیکولا_تسلا

سمت چپ بالای تصویر
گزینه هاش اینا هستند:
1.بله
2.خیر
3.من نمیدانم

یعنی واقعاً براشون سوال هست که اسلام دین خشونت طلبیه؟

 

[ITDeveloper]

لا اکراه فی الدین .....
در کار دین اجباری نیست درست از غلط مشخص شده است
اینا همه بهونه است
یعنی به نظر شما این نظر سنجی اگه بگه که اسلام دین صلح جویی اونا قبول می کنند
 

 

[six7boy]

آره حرفتون درسته ولی آخه نمیشه فهمید که این کار توسط چه قشری طراحی شده.
آخه چندتا برداشت متفاوت میشه کرد یکی اینکه به قول شما یه نوع تبلیغ محسوب میشه و برای گرایش اسلام هست.
ولی نظری دیگه ام هست که ممکنه کار مخالفان اسلام باشه برای زیر سوال بردن اون..
توی این قضیه موندم ولی شایدم فقط یه نظر سنجی ساده باشه.

 

[ITDeveloper]

دوست عزیز مطمئن باش کسایی که اعتقاد به صلح جویانه بودن دین اسلام هستند نمی ان این جور نظر سنجی ها رو بزارن

 

[shahruzs]

والا دینی که با 90-100 تا جنگ کارش رو شروع کرده دیگه خود مردم میتونن بفهمن دین صلح بود یا جنگ

 

[ITDeveloper]

والا دینی که با 90-100 تا جنگ کارش رو شروع کرده دیگه خود مردم میتونن بفهمن دین صلح بود یا جنگ

مردم بعد از اینکه دلیلشو پرسیدن می فهمند

 

[shahruzs]

مردم بعد از اینکه دلیلشو پرسیدن می فهمند

اره دیگه هدف وسیله رو توجیه میکنه

 

[ITDeveloper]

اره دیگه هدف وسیله رو توجیه میکنه

شما همیشه همینجور نتیجه گیری می کنی
الان ربط ایندوتا رو برای من شرح بده خواهشا

 

[hami_sani]

کسی هست اینجا یکم در مورد جنگها توضضح بده ما هم روشن بشیم

 

[shahruzs]

شما همیشه همینجور نتیجه گیری می کنی
الان ربط ایندوتا رو برای من شرح بده خواهشا

دلیل اون جنگا میشه هدف و وقتی قراره با شنیدن دلیل اون جنگا که میشه همون هدفش مردم بفهمند و توجیه بشن میشه هدف وسیله رو که همون جنگه توجیه کردن یعنی تو مطالب به این سادگی رو نمیگیری؟؟؟ میخوای باز برات تجزیه تحلیل کنم

 

[shahruzs]

کسی هست اینجا یکم در مورد جنگها توضضح بده ما هم روشن بشیم

الان اقایون برات دلایلش رو توضیح میدن تا بفهمی منم میگم اینارو بشنو و برو خودتم یه خورده تحقیق بکن تا کمی بیشتر بفهمی

 

[hami_sani]

الان اقایون برات دلایلش رو توضیح میدن تا بفهمی منم میگم اینارو بشنو و برو خودتم یه خورده تحقیق بکن تا کمی بیشتر بفهمی

عزیزم
من تحقیقامو کردم
شما اگه چیزی میدونی بگو

 

[shahruzs]

عزیزم
من تحقیقامو کردم
شما اگه چیزی میدونی بگو

من میدونم ولی چیزایی که من میدونم اینجا جاش نیست چون سایت گوش داره گوش موش داره شایدم موش گوش داره شایدم سایت گوش داره به هر حال اگه فهمیدی دیگه واسه خودت نگه دار و زیاد بازگوش نکن خطرداره حسن

 

[hami_sani]

من میدونم ولی چیزایی که من میدونم اینجا جاش نیست چون سایت گوش داره گوش موش داره شایدم موش گوش داره شایدم سایت گوش داره به هر حال اگه فهمیدی دیگه واسه خودت نگه دار و زیاد بازگوش نکن خطرداره حسن

اگه چیزی میدونی بگو فوقش اخراجت میکنن دیگه
ادم باید پای اعتقاداتش واسه و بابتش تاوان بده
این طوری نمیشه که تو بیای یه چیزی بگی بعد بگی دلیلش خطر داره

 

[Sparrow]

هیچ یک از جنگهای پیامبر جنبه خشونت طلبی و بی رحمی و تهاجم نداشت بلکه یا به سبب فتنه و نقض عهد طرف مقابل بود،مانند جنگ با بنی قنیقاع در مدینه و جنگ با مشرکان درفتح مکه که به سبب نقض عهد قریش در صلح حدیبیه روی داد.یا برای جلوگیری از تجاوز بود مانند جنگ احد و خندق و یا قصاص و معامله به مثل و یا به سبب محاصره اقتصادی بود، مثل جنگ بدر و یا پشگیری از تجاوز و فتنه بود مانند : تجاوزهای پراکنده عمال روم و امپراطوری روم و هم چنین ایران وعوامل آنان در سر حدات و جنگ تبوک . حتی رومیان سفیر پیامبر را کشتند.
جورح سیل انگلیسی می گوید : « آن ها که می پندارند شریعت اسلام با زور شمشیر پیش رفته است ، خیانت و خدعه بزرگی مرتکب شده اند .» آرنولد می گوید : « پیروزی اسلام عمدتاً بدون شمشیر بود و جز در موارد کمی متوسل به شمشیر می شد. » (منبع)


رفتار اخلاقی و عاطفی پیامبر رحمت در جنگ بادشمنان کینه توز بسیار عجیب است از جمله این که در جنگ حنین نه فقط اکثریت را بخشید و اموال و اسیرانشان را برگرداند بلکه مالک بن عوف رهبر هوازن را نیز عفو کرد و صد اشتر به او داد و بعد از این که مالک اسلام آورد پیامبر او را به رهبری مسلمانان هوازن و بنی سعد که به نوشته ابی هاشم شش هزار نفر بودند گمارد و بنی سعد را بخشید.
نیز در فتح مکه دشمنان دیرینه و کینه توز پیامبر که اسیر شده بودند، برخی از مسلمانان مانند سعد بن عباده فریاد الیوم یوم الملحمه(امروز روز انتقام است) سر دادند. حضرت فرمود:بگویید: الیوم یوم المرحمه(امروز روز رحمت است) و در برابر چشمان وحشت زده مردم مکه و سران جنگ افروز فرمود: بروید همه شما آزاد هستید.
در جنگ خیبر وقتی به او پیشنهاد شد که راه آب را به قلعه یهودیان ببندد یا آب مشروب آنان را مسموم کند ، به شدت مخالفت نمود و ایجاد مسمومیت در شهر دشمنان و به طور کلی در همه جا را نهی کرد.
اسود راعی با گله گوسفندان یهودیان خیبر و به هنگام محاصره خیبر مسلمان و پناهنده شد و پیامبر فرمود گوسفندان امانت یهود پیش شما است هر چند در حال جنگیم ولی باید آنها رابرگردانی؛ آن هم با وجود نیاز شدید به آن و وجود صدها سرباز گرسنه .
در جنگ خندق پس از مرگ عمروبن عبدود به دست علی (ع) نوفل ابن عبدالله سردار دیگر مشرکان به خندق پرت شد و ابوسفیان از ترس تلافی پیامبر (ص) و مثله شدن جسد او به جای جسد حمزه مبلغ ده هزار دینار یا درهم برایش فرستادتا جسد او را برگرداند، اما پیامبر هم پول وهم جسد را برگرداند و فرمود : ما پول مرده نمی خوریم.
وقتی در جنگ احد که دندان رسول خدا شکسته شد و جراحات متعدد و فراوانی بر پیکر نازنین حضرت وارد شد به حضرت گفتند: دشمنان را لعن کن. حضرت فرمود : « انی لم ابعث لعاناً ولکن بعثت داعیا و رحمهً ؛ من به عنوان بدگو و نفرین کننده مبعوث نشده ام بلکه عنوان دعوت کننده و هدایت گر و صاحب رحمت مبعوث شده ام » سپس دست به آسمان بلند کردو گفت : خدایا! این قوم را هدایت کن زیرا که کوته نظر و نادانند .(منبع)


بر اساس گزارش های تاریخی، طی سالهای اول تا هشتم هجری، مسلمانان و مشرکین مجموعا ١٧ بار علیه یکدیگر لشکر کشی کردند. شرح این درگیری ها به تفصیل و با ذکر جزئیات در منابع تاریخی ثبت شده و در اینجا نیازی به ذکر آن جزئیات نیست ( در این باره بخصوص رک: جلدهای سه گانه کتاب المغازی اثر محمد بن عمر واقدی ). اما در باره این درگیری‌ها نکته ای جالب وجود دارد که اکنون به توضیح آن می پردازیم:
دقت در نتیجه لشکرکشی های مسلمین و مشرکین علیه یکدیگر روشن می کند که در ٨ مورد از این ١٧ لشکرکشی، به دلایل مختلف کار به زد و خورد نکشیده و جنگی رخ نداد ( سریه حمزه، سریه سعد بن ‌ابی وقاص، غزوه ابواء، غزوه بواط، غزوه ذو العشیره، غزوه حمراء الاسد، بدر الموعد و حدیبیه )، اما از ٩ مورد لشکر کشی که به جنگ و زد و خورد منجر شد، در ٧ مورد پیروزی از آن مسلمین بود ( سریه عبیدة ‌بن حارث، سریه عبدالله بن جحش، غزوه بدر، سریه قرده، جنگ خندق، سریه زید بن حارثه و فتح مکه ) و تنها در ٢ مورد قریش به پیروزی دست یافت ( غزوة ‌السویق و جنگ احد ). بر اساس این آمار، روشن است که قریش در رویارویی نظامی با مسلمانان تقریبا همواره مغلوب بوده است کما اینکه سرانجام نیز تاب مقاومت نیاورد و شهر مهم مکه را تسلیم پیامبر کرد. (منبع)

 

[hami_sani]

هیچ یک از جنگهای پیامبر جنبه خشونت طلبی و بی رحمی و تهاجم نداشت بلکه یا به سبب فتنه و نقض عهد طرف مقابل بود،مانند جنگ با بنی قنیقاع در مدینه و جنگ با مشرکان درفتح مکه که به سبب نقض عهد قریش در صلح حدیبیه روی داد.یا برای جلوگیری از تجاوز بود مانند جنگ احد و خندق و یا قصاص و معامله به مثل و یا به سبب محاصره اقتصادی بود، مثل جنگ بدر و یا پشگیری از تجاوز و فتنه بود مانند : تجاوزهای پراکنده عمال روم و امپراطوری روم و هم چنین ایران وعوامل آنان در سر حدات و جنگ تبوک . حتی رومیان سفیر پیامبر را کشتند.
جورح سیل انگلیسی می گوید : « آن ها که می پندارند شریعت اسلام با زور شمشیر پیش رفته است ، خیانت و خدعه بزرگی مرتکب شده اند .» آرنولد می گوید : « پیروزی اسلام عمدتاً بدون شمشیر بود و جز در موارد کمی متوسل به شمشیر می شد. » (منبع)


رفتار اخلاقی و عاطفی پیامبر رحمت در جنگ بادشمنان کینه توز بسیار عجیب است از جمله این که در جنگ حنین نه فقط اکثریت را بخشید و اموال و اسیرانشان را برگرداند بلکه مالک بن عوف رهبر هوازن را نیز عفو کرد و صد اشتر به او داد و بعد از این که مالک اسلام آورد پیامبر او را به رهبری مسلمانان هوازن و بنی سعد که به نوشته ابی هاشم شش هزار نفر بودند گمارد و بنی سعد را بخشید.
نیز در فتح مکه دشمنان دیرینه و کینه توز پیامبر که اسیر شده بودند، برخی از مسلمانان مانند سعد بن عباده فریاد الیوم یوم الملحمه(امروز روز انتقام است) سر دادند. حضرت فرمود:بگویید: الیوم یوم المرحمه(امروز روز رحمت است) و در برابر چشمان وحشت زده مردم مکه و سران جنگ افروز فرمود: بروید همه شما آزاد هستید.
در جنگ خیبر وقتی به او پیشنهاد شد که راه آب را به قلعه یهودیان ببندد یا آب مشروب آنان را مسموم کند ، به شدت مخالفت نمود و ایجاد مسمومیت در شهر دشمنان و به طور کلی در همه جا را نهی کرد.
اسود راعی با گله گوسفندان یهودیان خیبر و به هنگام محاصره خیبر مسلمان و پناهنده شد و پیامبر فرمود گوسفندان امانت یهود پیش شما است هر چند در حال جنگیم ولی باید آنها رابرگردانی؛ آن هم با وجود نیاز شدید به آن و وجود صدها سرباز گرسنه .
در جنگ خندق پس از مرگ عمروبن عبدود به دست علی (ع) نوفل ابن عبدالله سردار دیگر مشرکان به خندق پرت شد و ابوسفیان از ترس تلافی پیامبر (ص) و مثله شدن جسد او به جای جسد حمزه مبلغ ده هزار دینار یا درهم برایش فرستادتا جسد او را برگرداند، اما پیامبر هم پول وهم جسد را برگرداند و فرمود : ما پول مرده نمی خوریم.
وقتی در جنگ احد که دندان رسول خدا شکسته شد و جراحات متعدد و فراوانی بر پیکر نازنین حضرت وارد شد به حضرت گفتند: دشمنان را لعن کن. حضرت فرمود : « انی لم ابعث لعاناً ولکن بعثت داعیا و رحمهً ؛ من به عنوان بدگو و نفرین کننده مبعوث نشده ام بلکه عنوان دعوت کننده و هدایت گر و صاحب رحمت مبعوث شده ام » سپس دست به آسمان بلند کردو گفت : خدایا! این قوم را هدایت کن زیرا که کوته نظر و نادانند .(منبع)


بر اساس گزارش های تاریخی، طی سالهای اول تا هشتم هجری، مسلمانان و مشرکین مجموعا ١٧ بار علیه یکدیگر لشکر کشی کردند. شرح این درگیری ها به تفصیل و با ذکر جزئیات در منابع تاریخی ثبت شده و در اینجا نیازی به ذکر آن جزئیات نیست ( در این باره بخصوص رک: جلدهای سه گانه کتاب المغازی اثر محمد بن عمر واقدی ). اما در باره این درگیری‌ها نکته ای جالب وجود دارد که اکنون به توضیح آن می پردازیم:
دقت در نتیجه لشکرکشی های مسلمین و مشرکین علیه یکدیگر روشن می کند که در ٨ مورد از این ١٧ لشکرکشی، به دلایل مختلف کار به زد و خورد نکشیده و جنگی رخ نداد ( سریه حمزه، سریه سعد بن ‌ابی وقاص، غزوه ابواء، غزوه بواط، غزوه ذو العشیره، غزوه حمراء الاسد، بدر الموعد و حدیبیه )، اما از ٩ مورد لشکر کشی که به جنگ و زد و خورد منجر شد، در ٧ مورد پیروزی از آن مسلمین بود ( سریه عبیدة ‌بن حارث، سریه عبدالله بن جحش، غزوه بدر، سریه قرده، جنگ خندق، سریه زید بن حارثه و فتح مکه ) و تنها در ٢ مورد قریش به پیروزی دست یافت ( غزوة ‌السویق و جنگ احد ). بر اساس این آمار، روشن است که قریش در رویارویی نظامی با مسلمانان تقریبا همواره مغلوب بوده است کما اینکه سرانجام نیز تاب مقاومت نیاورد و شهر مهم مکه را تسلیم پیامبر کرد. (منبع)

ممنون
کسایی که میگفتن پیامبر به فکر کشت و کشتار بوده بیان بخونن

 

[138]

نفی خشونت و خودکامگی

امام علی (ع) در بسياري از بياناتشان، از جمله خطبه 214، استبداد، خودكامگي و خشونت
كارگزاران نظام سياسي را با مردم، به شدت نهي كرده و مراوده ملاطفت آميز و عادلانه را توصيه
مي نمايد. حضرتش در حكمت 342 يكي از نشانه هاي ظلم را اِعمال تغلب به زيردست مي شمارد
و چيرگي فرد نسبت به فرودستان را از نشانه هاي ستمگري مي داند. [43]

<A class=aa name=la_9>امام(ع) در نامه خويش به مالك، هر گونه جباريت و خودبزرگ بيني و استكبار حاكم را نهي
كرده و مستوجب خواري مي شمارد. [44]

وصول به تعامل صحیح بین حکومت و مردم

امام علي(ع) رابطه مردم با حكومت را رابطه پدر و فرزندي مي داند و در فرمان مالك اشتر
اين نوع رابطه آرماني مبتني بر لطف و محبت را توصيه مي فرمايد:
"ثم تفقَّدْ مِن اُمورهم ما تتفقَّدُ الوالدان من ولدهما [47]؛

از آنان آن گونه تفقد كن كه پدر و مادر از فرزندشان تفقد و دلجويي مي كنند".