دگرقرارتوباماچنین نبودای دل
که خنجری شوی وبگسلی قرارازمن
سیه ترازسرزلف توروزگارمن است
دگرچه خواهدازاین بیش روزگارازمن
به تلخکامی ازان دلخوشم که می ماند
بسی فسانه ی شیرین به یادگارازمن
یک قلب و یکی نیزه و یک کاسه ی خون
کــنــدم بـــه روی درخــتِ بـیـد مـجـنون
آن قــلـب ز مــن بــود و نــگاهــت نــیــزه
آن کاسۀ خون ، خون ِ دلِ این مجنون
در خواب شــــــوم روی تو تصـــــــــویر کنم
بیدار شـــــــوم وصــــل تو تعبیـــــــر کنــــم
گر هر دو جهان خواهی و جان و دل و دین
بر هر دو و هر ســــــــه چار تکبیـــــــر کنم